Μικρές πληροφορίες από το βιβλίο “τα γλυπτά της Λέσβου”

1. Ο αείμνηστος δάσκαλος Κώστας Τσέλεκας  χαίρει της εκτίμησης τόσο των χωριανών του όσο και των καλλονιατών, όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος. Η προσφορά του όμως δεν σταματούσε μόνο στο διδασκαλικό του έργο.

Το 1938 τον κάλεσε ο τότε Νομάρχης Λέσβου Κορυζής και του ζήτησε να εξερευνήσει την περιοχή και να του υποδείξει το μέρος στο οποίο έπρεπε κατά τη γνώμη του να στηθεί ένα μνημείο για τους πεσόντες στη μάχη του Κλαπάδου, κατά την οποία ολοκληρώθηκε η απελευθέρωση του νησιού μας το 1912. Του έδωσε για βοηθούς και μια ομάδα φαλαγγιτών.

Ο δάσκαλος με την ομάδα του ανέβηκε στο λόφο Τυραννίδι, όπου οι πληροφορίες ήθελαν να έχει πέσει ο πρώτος νεκρός της μάχης. Εκεί υπήρχε ένα τεράστιος πρίνος τον οποίο έκοψαν οπότε μέσα στα ξερά φύλλα βρήκαν μια χούφτα κάλυκες όπλου με έτος κατασκευής το 1908 -δείγμα επιβεβαιωτικό του αγώνα που είχε διεξαχθεί εκεί. Αποφασίστηκε να στηθεί εκεί το μνημείο και για να γίνει κατορθωτή η πρόσβαση ο δάσκαλος και η ομάδα του άνοιξαν έναν ελικοειδή δρόμο προς την κορυφή του λόφου.

2. Ο μεγάλος λέσβιος συγγραφέας και εκδότης του σατυρικού “Τρίβολου” Στρατής Παπανικόλας, που κατά τον κ. Παπάλα κατάγονταν από τον Ασώματο, είχε γεννηθεί στο χωριό μας, όπου υπηρετούσε ως ιερέας ο πατέρας του. Σύμφωνα όμως με τον Πρωτοπρεσβύτερο Γρηγόριο Δουμούζη, αρχιερατικό επίτροπο της Μητρόπολης Μυτιλήνης, στο πόνημά του “Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης” ο πατέρας του Στρατή Παπανικόλα που λεγόταν Κανιός Νικόλαος γεννήθηκε στη Βρίσα. Το 1894 που γεννήθηκε ο Στρατής υπηρετούσε στη Βρίσα και δεδομένου ότι στον Ασώματο μετατέθηκε το 1906 σημαίνει ότι τουλάχιστον 12-13 χρονιά υπηρέτησε στο χωριό μας. Άρα ο Στρατής Παπανικόλας είναι τουλάχιστον εξίσου Βρισαγώτης και Ασωματιανός. Εξάλλου είχε και το έχουν ακόμα οι κληρονόμοι του σπίτι στα Βατερά. Εντύπωση προξενεί το ότι ο δάσκαλος Κώστας Τσέλεκας στο βιβλίο του για το χωριό μας στο κεφάλαιο των πνευματικών μορφών του χωριού δεν αναφέρει τίποτα για τον Παπανικόλα ο οποίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της λεγόμενης  Λεσβιακής Άνοιξης. Πάντως στο Ασώματο έχουν στήσει και την προτομή του.

3. Το άγαλμα στο Ηρώον του χωριού το έφτιαξε ο μαρμαρογλύπτης Ιωάννης Χατζηδιάκος. Είναι γραμμένο το όνομά του στο πλάι του μνημείου. Απ’ το βιβλίο του κ. Παπάλα πληροφορούμαστε ότι ο καλλιτέχνης ήταν λέσβιος, από την Ανεμώτια. Ήταν ένας εξαίρετος γλύπτης και για τούτο το έργο του είναι απ’ τα ωραιότερα που υπάρχουν στο νησί.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Δημοσιεύθηκε στην Ειδήσεις. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.