Τι μπορεί να περιέχει ένα ιδιωτικό αρχείο, το οποίο φυλάσσονταν ως κόρη οφθαλμού, μιας μικρής και φτωχικής οικογένειας του χωριού; Ένα αρχείο με δημόσια κατά κύριο λόγο έγγραφα, το οποίο ήρθε στο φως 40 περίπου χρόνια μετά το θάνατο των ιδιοκτητών του. Και όμως και οι μικρές πληροφορίες που περιέχει αποτελούν ψηφίδες ιστορίας του τόπου μας. Και για να είναι πιο σαφής η εικόνα των πραγμάτων αναφέρουμε ότι το αρχείο αυτό ανήκε στον Στρατή Ρεπανέλλη και τη σύζυγό του Αγγέλα.
[Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσαν ο Γιώργος και η Μυρσίνη Καλατζή στον εγγονό τους Ανδροκλή Τσέλεκα, ο Στρατής, χωριανός μας από τη γέννησή του, είχε δυο αδέλφια την Κατερίνα (σύζυγο Γιώργου Παπάζογλου) και τον Παναγιώτη (πατέρα του Ιγνάτη, που ζει στη Θεσσαλονίκη) Ο Στρατής παντρεύτηκε την Αγγέλα (γιαγιά, από προηγούμενο γάμο της με τον Πολυχρόνη Φρύσσα, του Στέλιου, του Πολυχρόνη και της Αγγέλας Ποδηματή) Ο Στρατής ήταν αγρότης και συνεργάζονταν (δανκαριές) με τον Γιώργο Καλατζή στο ζευγάρι και τις άλλες αγροτικές δουλειές έχοντας από ένα μουλάρι ο καθένας. Ας είναι η αναφορά αυτή μνημόσυνο σε όλους όσους αναφέρονται παραπάνω και έχουν φύγει από τη ζωή]
Το αρχείο λοιπόν αυτής της μικρής οικογένειας περιέχει τις εξής κατηγορίες εγγράφων.
1. Το πωλητήριο με το οποίο αγόρασε ο Στρατής το οικοπεδάκι στο οποίο έχτισαν το σπιτάκι τους στο Λαγκάδι, ανατολικά της Εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής. Έγγραφο του 1957 του συμβολαιογράφου Πολιχνίτου Κ. Σκληρού στο οποίο υπάρχει το παράδοξο η τιμή πώλησης να είναι 2.500 δρχ και το χαρτόσημο που έχει επικολληθεί να είναι 5.000 δρχ (Προφανώς η αξία του χαρτοσήμου ήταν 5 δρχ αλλά αυτό είχε εκτυπωθεί πριν γίνει η αναπροσαρμογή της αξίας της δραχμής, το λεγόμενο κόψιμο των 3 μηδενικών, το 1953)
2. Τριπλότυπα είσπραξης του Ταμείου Μυτιλήνης για τα Δημοτικά τέλη. Τα δημοτικά τέλη στη δεκαετία του 50 και του 60 δεν περιείχαν εγγραφή για τέλος υπονόμων ενώ του 1970 το περιέχει. Επιμελητές εισπράξεων αναφέρονται ο Στυλιανός Ανδρεαδέλλης και ο Στρατής Αντωνέλλης.
3. Διάφορα οικονομικά έγγραφα του Συνεταιρισμού (δελτίο παροχής υπηρεσιών, εκκαθάρισις, Σημείωμα και Γραμμάτιον Εισπράξεως) Οι δοσοληψίες με τον συνεταιρισμό αφορούσαν τα αλεστικά, την πώληση του λαδιού(στην οποία γινόταν παρακράτηση των χρεών προς την Αγροτική Τράπεζα) αλλά και εισπράξεις ποσών έναντι δανείων που είχαν πάρει από το συνεταιρισμό.
4. Γραμμάτια είσπραξης από την Αγροτική Τράπεζα με τα οποία εντέλλονταν ο συνεταιρισμός να εισπράξει τα ποσά απ’ τον δανειζόμενο.
5. Έγγραφα της Κοινότητας με τα οποία βεβαιώνονταν η εκτέλεση της προσωπικής εργασίας. Τέτοια υπάρχουν τρία και αφορούν: 2 μεροκάματα για την καλλιέργεια των πηγών το 1968, 2 μεροκάματα για την τσιμεντόστρωση κοινοτικών οδών «εις Κοπρίας Πηγάδι» το 1967 και 6 μεροκάματα το 1969 για την «διάνοιξη χαντακιών υδρεύσεως εις στέρνα»
6. Τέλος υπάρχουν και ιδιωτικά έγγραφα με τα οποία νοικιάζονταν λιοκτήματα (κισίμια). Εντύπωση προκαλεί, για τα σημερινά δεδομένα, η πολύ μεγάλη ποσότητα λαδιού που έπρεπε να δοθεί. Από 4 κτήματα 569 κιλά λάδι και άλλη χρονιά από 3 κτήματα 772 κιλά.
Αυτές ήταν οι οικονομικές δοσοληψίες μιας τυπικής οικογένειας του χωριού μας πριν από μισό αιώνα.
