Κατά το τέλος του 19ου αιώνα και κατά τη διάρκεια του 20ου αρκετοί χωριανοί μας μετανάστευσαν σε όλες τις ηπείρους της γης. Μιλάμε για την εξωτερική μετανάστευση. Αρχικά στην Αφρική και στην Αμερική και αργότερα στην Αυστραλία και στη Ν. Ζηλανδία. Ξεχωριστές περιπτώσεις η κοντινή μας Ευρώπη και η απόμακρη Ασία.
Οι αιτίες της μετανάστευσης ποικίλες. Πάντα υπήρχε έμφυτη στον άνθρωπο η αναζήτηση για κάτι καλύτερο και η διάθεση για γνωριμία με το άγνωστο και το διαφορετικό. Αλλά υπήρξαν και ξεχωριστές αιτίες. Η τροποποίηση του συντάγματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το «τανζιμάτ» που προέβλεπε την «ισότητα» όλων των υπηκόων της και επομένως την υποχρεωτική στράτευση και των Ελλήνων, οδήγησε πολλά παλληκάρια να φύγουν έξω από την επικράτειά της, για να μην στρατευθούν και πολεμήσουν εναντίον των Ελλήνων. Η φτώχεια που υπήρχε έντονη σε μια Ελλάδα κατεστραμμένη από τους συνεχείς πολέμους του πρώτου μισού του 20ου αιώνα έστειλε πολλούς (και χωριανούς μας) στα ξένα για ένα καλύτερο αύριο. Επίσης όταν μπαρκάρεις στα καράβια και «πιάνεις» σε λιμάνια χωρών με πολλούς άλλους χωριανούς ή γνωστούς εκεί, δεν θέλει και πολύ να ξεμείνεις εκεί. Τέλος ένας ακόμα λόγος που δημιούργησε κάποια μεταναστευτική ροή από το χωριό μας ήταν η επιθυμία για σπουδές υψηλότερου επιπέδου που οδήγησε σε επαγγελματική καταξίωση στο εξωτερικό. Διαφορετική περίπτωση η αναγκαστική μετανάστευση (προσφυγιά) στα απόνερα του εμφυλίου, όπου πολλοί από τους ηττημένους κατέφυγαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Σοβιετικής Ασίας.
Κάποιοι απ’ τους χωριανούς μας μετανάστες επέστρεψαν, ιδιαίτερα από την Αφρική όταν εκδιώχτηκαν οι αποικιοκράτες και οι ντόπιοι έγιναν εχθρικοί προς κάθε ξένο. Οι περισσότεροι όμως ρίζωσαν εκεί, στην δεύτερη πατρίδα τους, παίρνοντας κοντά τους και άλλους δικούς τους ανθρώπους, (ενίοτε για να τους κάνουν δικούς τους με τα δεσμά του γάμου).
Όλοι αυτοί οι χωριανοί μας μετανάστες επέδρασαν καθοριστικά στην οικονομική, κυρίως, ανάπτυξη του χωριού μας αλλά επέδρασαν και στην κοινωνική ζωή του.
Οι μετανάστες ενίσχυσαν οικονομικά την τοπική κοινωνία με δυο τρόπους. Ο ένας ήταν τα εμβάσματα στην οικογένεια και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Τα χρήματα αυτά αύξαναν το διαθέσιμο εισόδημα γενικά στην τοπική κοινωνία και σε πολλές περιπτώσεις αντικαθιστούσαν τις ανύπαρκτες τότε συντάξεις στα ηλικιωμένα μέλη των οικογενειών που είχαν αφήσει πίσω τους. Ο άλλος τρόπος ήταν πιο άμεσος για την συνολική τοπική κοινωνία με την χρηματοδότηση διάφορων έργων. Ως παραδείγματα να αναφέρουμε την ανέγερση του καμπαναριού και αργότερα την τοποθέτηση του ρολογιού (που επηρέασε καθοριστικά και την κοινωνική ζωή του χωριού), την δυνατότητα άρδευσης της «Πλατιάρας» μέσω της βρύσης της «Παναγιούδας» και στις μέρες μας την ανέγερση του ιατρείου του χωριού.
Αυτοί λοιπόν οι χωριανοί μας μετανάστες, άλλος πολύ άλλος λιγότερο, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πρόοδο και ανάπτυξη του χωριού μας και επομένως αποτελούν μέρος της τοπικής μας ιστορίας.
