Μια αντιπαράθεση για το χωριό μας

Στις 5 Οκτωβρίου δημοσιεύτηκε στη σελίδα μας η επιστολή του Συλλόγου της Αθήνας προς τον Δήμαρχο Δυτικής Λέσβου και ακολούθως ένας δικός μου σχολιασμός. Για να γίνουν κατανοητά τα μακροσκελή παρακάτω κείμενα θα πρέπει να ξαναδιαβάσετε πρώτα τις δυο αυτές αναρτήσεις της 5ης Οκτωβρίου.

Ο Σύλλογος δεν αντέδρασε στον δικό μου σχολιασμό ούτε φυσικά (και πολύ σωστά) θεώρησε αναγκαίο να δημοσιεύσει στη σελίδα του το κείμενο αυτό.

Προχτές έλαβα μια επιστολή από τον Βασίλη Ψαριανό με την οποία απαντούσε στο κείμενό μου. Αυτή η επιστολή είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσουν απαντήσεις και ανταπαντήσεις ανάμεσα μας.

Την επιστολή του Βασίλη που απαντούσε στο δικό μου κείμενο δημοσίευσε η ιστοσελίδα του Συλλόγου χωρίς όμως (αντιδεοντολογικά) να δημοσιεύσει και το κείμενο στο οποίο απαντούσε η επιστολή και αναδημοσιεύτηκε και σε σελίδα στο FB όπου και πάλι δεν δημοσιεύτηκε το κείμενο που προκάλεσε την επιστολή. Αυτό με οδήγησε στην απόφαση να μην δημοσιεύσω εγώ τίποτα αλλά η επιθυμία του Βασίλη για δημοσιοποίηση είναι έντονη και προβλήθηκε προκλητικά.

Αποδέχτηκα την πρόκληση και παραθέτω όλα τα κείμενα. Αν έχετε λοιπόν χρόνο μπορείτε να ενημερωθείτε με στόχο να προβληματιστείτε σχετικά με τα προβλήματα του χωριού μας.

Καλή δύναμη!!!

Επιστολή Βασίλη Ψαριανού

Αγαπητέ Στρατή

 Διάβασα τις παρατηρήσεις σου που αναφέρονταν στο περιεχόμενο της επιστολής που έστειλε ο Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας στον Δήμαρχο Δυτικής Λέσβου.

Θέλω, για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις, να  διευκρινίσω κάποια πράγματα  που έχουν  σχέση με την αναφορά του Συλλόγου   ότι στην περιοχή μας « δεν έχει πραγματοποιηθεί κανένα έργο βασικής υποδομής ή αναπτυξιακό έργο τα τελευταία πενήντα χρόνια», στην οποία αναφορά  εστίασες την διαφωνία σου παραθέτοντας, μάλιστα- προκειμένου να στοιχειοθετήσεις την αντίθετη άποψή σου-και  μια ευάριθμη σειρά έργων που πραγματοποιήθηκαν στην διάρκεια της  περασμένης πεντηκονταετίας.

 Επειδή και η προσωπική μου άποψη-την οποίαν  έχω, επανειλημμένα, υποστηρίξει στα κείμενά μου, τόσο στον ΑΝΤΙΛΑΛΟ, όσο και στον ημερήσιο Τύπο της Μυτιλήνης- είναι ταυτόσημη με αυτήν του Συλλόγου, θεώρησα ότι είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε και τι σημαίνουν οι  έννοιες  «έργα βασικής υποδομής ή αναπτυξιακά έργα».

Ασφαλώς δεν εννοούμε τις « στοιχειώδεις υποδομές» που αποβλέπουν  στη εξυπηρέτηση κοινών, καθημερινών  αναγκών των κατοίκων και οι οποίες συμβάλλουν στη διατήρηση κάποιας κανονικότητας στην ζωή των κατοίκων μιας περιοχής, όπως είναι αυτές οι παρεμβάσεις στις οποίες αναφέρθηκες, οι οποίες και γνωστές είναι και χρήσιμες και καθόλου αμελητέες, αλλά δεν είναι αυτές που φέρνουν- και δεν έφεραν- την  οικονομική ανάπτυξη σε έναν τόπο.

Εννοούμε- και πιστεύω ότι τα αυτό εννοεί και ο Σύλλογος- με το όρο «έργα βασικής υποδομής- αναπτυξιακά έργα» τα μεγάλα τεχνικά έργα που θα αναβαθμίσουν συνολικά την περιοχή μας και θα δημιουργήσουν αναπτυξιακό περιβάλλον, ήτοι θα δημιουργήσουν πολλές θέσεις απασχόλησης,  θα αυξήσουν  τις δυνατότητες για την αποδοτικότερη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής, θα προσφέρουν  περισσότερες ευκαιρίες  για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας και θα συμβάλλουν, τελικά, στην ανάπτυξη και  την πρόοδο στην περιοχή μας ανακόπτοντας την φθίνουσα οικονομική πορεία της και την συρρίκνωση του πληθυσμού της.

Και συγκεκριμένα, τέτοια έργα, τα οποία θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν στην  περιοχή Βρίσας- Πολιχνίτου,  είναι:

1.Η εκμετάλλευση των ιαματικών ιδιοτήτων και της γεωθερμικής ενέργειας των θερμοπηγών Πολιχνίτου.

2.Η κατασκευή του φράγματος στην  Λαγκάδα ( υπάρχει σχετική μελέτη).

3.Η κατασκευή του παραλιακού δρόμου Πλωμαρίου- Μελίντας- Βατερών ( υπάρχει μελέτη).

4.Ο βιολογικός καθαρισμός Πολιχνίτου-Βρίσας- Βατερών( σε εκκρεμότητα επί είκοσι χρόνια).

5.Η αξιοποίηση των ανενεργών ελαιοτριβείων Βρίσας κατά το πρότυπο του Πολύκεντρου Πολιχνίτου και του Μουσείου Βιομηχανικής Ελαιουργίας Αγίας Παρασκευής  ( παλιά πρόταση του Συλλόγου και διάβημα στην πρώην Αγροτική Τράπεζα και στο Υπουργείο Αιγαίου).

6. Η συνέχιση και ολοκλήρωση της ανασκαφής και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου Αγίου  Φωκά. Αποκατάσταση Παλιόπυργου. Εξασφάλιση της επισκεψιμότητας του μνημείου.

7.Η συνέχιση της ανασκαφής στον χώρο των παλαιοντολογικών λειψάνων-κατασκευή παλαιοντολογικού Μουσείου.

8.Διεύρυνση- αναβάθμιση (σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία) του λιμανιού στον Άγιο Φωκά.

Περισσότερα και αναλυτικότερα προσεχώς.

Βασίλης Ψαριανός

Απάντηση Στρατή Νικέλλη

Αγαπητέ Βασίλη

Χαίρομαι να «συζητώ» μαζί σου, έστω και δια αλληλογραφίας, και ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία.

Στα κατά βάση σωστά που αναφέρεις ο αντίλογος είναι ότι το δικό μου κείμενο δεν γράφτηκε ξεκάρφωτα αλλά με βάση το κείμενο του Συλλόγου. Σ’ αυτό γίνεται η αναφορά ότι δεν πραγματοποιήθηκε κανένα αναπτυξιακό έργο ή βασικής υποδομής αλλά σ’ αυτό περιέχονται και τα αιτήματα που τέθηκαν για να γίνει η καινούρια αρχή κ.λπ.  κ.λπ. 

Επομένως αυτά θεωρεί ο Σύλλογος ως έργα υποδομής. Το κείμενό μου γράφτηκε με βάση το συνολικό περιεχόμενο του κειμένου του συλλόγου και όχι με βάση την κυριολεξία του όρου «έργα υποδομής ή αναπτυξιακά»

Τέτοια λοιπόν έργα έγιναν πολλά και κατά την περίοδο της αυτόνομης κοινότητας Βρίσας.

Αλλά ας αφήσουμε το Σύλλογο και ας έρθουμε στο κείμενο της επιστολής σου. Γιατί και σ’ αυτό θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι υπάρχουν αντιφάσεις ή μάλλον ταυτίσεις με αυτά που έγραψα εγώ και τα οποία χαρακτηρίζεις «στοιχειώδεις υποδομές που αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση κοινών καθημερινών αναγκών» των κατοίκων.»

Συγκεκριμένα:

Α. Συμφωνώ ότι τα 1 και 2 είναι σημαντικά αναπτυξιακά. Να επισημάνω όμως ότι συναφές με το 2 (μικρότερης κλίμακας) είναι και οι επεκτάσεις του δικτύου ηλεκτροφωτισμού για γεωργικές χρήσεις (άρδευση)

Β. για τη σύνδεση Βατερών Πλωμαρίου είναι ουτοπία να το συζητάμε όταν εδώ και δεκαετίες δεν γίνεται ο δρόμος Σταυρού Αμπελικού τον οποίο τον έχουν ξεχάσει οι φορείς και μονάχα εγώ και ο παπά Στρατής προσπαθούμε να πιέσουμε. Και τον θεωρώ ουτοπία γιατί κάθε έργο γίνεται με βάση τη σχέση κόστους-απόδοσης. Να θυμίσω μια ακόμα ουτοπία που είχε γραφτεί στις σελίδες του Αντίλαλου να μπει φερυμπωτ στη γραμμή Νυφίδα-Αποθήκα!!!

Γ. για τον βιολογικό καθαρισμό προς το παρόν έχει ξεκινήσει και ας κρατήσουμε τις δυνάμεις μας για αργότερα όταν θα αρχίσουν οι …αδυναμίες του.

Δ. Δυστυχώς στη Βρίσα δεν υπάρχουν ανενεργά ελαιοτριβεία αλλά χαλάσματα. Και μάλιστα χαλάσματα με μπόλικο ελενιτ! Είναι λάθος να σπαταλάμε δυνάμεις και χρόνο για να εισπράττουμε μόνο απογοήτευση. Ας επικεντρωθούμε σε λίγα και ουσιώδη.

Ε. για το 6 και το 8. Έχω να παρατηρήσω ότι η Κοινότητα Βρίσας πέτυχε δυο φορές να γίνουν ανασκαφές. Τότε δεν ήταν αναπτυξιακό έργο;   Η Κοινότητα Βρίσας πέτυχε να δημιουργήσει το αλιευτικό καταφύγιο που ενίσχυσε την αλιεία στην περιοχή.

Στ. Για το μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Η Κοινότητας Βρίσας έστησε τη Συλλογή, βοήθησε στις ανασκαφές (με τη φιλοξενία και τη διατροφή του Ζόνταρ) Δεν ήταν αναπτυξιακό έργο;

Πέρα από τα έργα που αναφέρεις. Σ’ αυτά που έκανε η αυτόνομη Κοινότητα Βρίσας:

Δεν είναι βασικά αναπτυξιακά έργα ο ηλεκτροφωτισμός των Βατερών και του αγίου Φωκά;

Δεν είναι βασικό έργο υποδομής τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης όλων των οικισμών;

Μήπως τα υποτιμούμε επειδή τα έχουμε;

Δεν είναι αναπτυξιακό έργο η μεταφορά του πηγαίου νερού από το Αμπελικό;

Δεν είναι αναπτυξιακό έργο η παράκαμψη της Βρίσας που έδωσε τη δυνατότητα να προσεγγίσουν στα Βατερά μεγάλα φορτηγά, λεωφορεία και μπετονιέρες;

Δεν είναι αναπτυξιακό έργο ο καθαρισμός της ζώνης αιγιαλού και ακόμα τα όρια των οικισμών;

Σκέψου μόνο ένα πράγμα: Αν σήμερα δεν είχαμε σύγχρονο και ασφαλές δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, αν δεν είχαν ηλεκτροφωτισθεί τα Βατερά, αν ο επαρχιακός δρόμος περνούσε μέσα απ’ το χωριό, αν δεν είχαμε επάρκεια νερού ποια θα ήταν τα αναπτυξιακά έργα που θα ζητούσαμε να γίνουν; Ο Παλιόπυργος και τα δήθεν ελαιοτριβεία;

Βασίλη η Κοινότητα δημιουργούσε βασικές υποδομές για την ανάπτυξη του χωριού αλλά όλα σχεδόν σταμάτησαν ολότελα με τον Καποδίστρια. Δεν φταίει μόνο ο Καποδίστριας αλλά προπαντός οι άνθρωποι που τον υλοποίησαν. 

Ας μην υποτιμούμε το έργο του χωριού μας και ας αναζητήσουμε πως θα επανέλθουμε (όχι φυσικά σε αυτόνομη κοινότητα) σε ρυθμούς έργων ίδιους με αυτούς της παλιάς εποχής.

Υπάρχει βέβαια ακόμα ένα θέμα: Για ποια έργα θα πρέπει να δραστηριοποιηθούμε σήμερα. Ή αλλιώς: πως μπορεί αν όχι να αναβαθμιστεί, τουλάχιστον να μην συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο το χωριό ή μάλλον η Κοινότητα Βρίσας με τους 3 οικισμούς της.

Στρατής

Ανταπάντηση του Βασίλη

Στρατή, καλησπέρα

Μετά από τόσα «αναπτυξιακά» έργα, πώς εξηγείται οικονομικά να μαραζώνει η περιοχή μας και να συρρικνώνονται πληθυσμιακά τα χωριά μας;

Μήπως κατά την παροιμία «τι έχουν τα έρμα και ψοφάν; Με τον ήλιο τα βγάζουμε, με τον ήλιο τα μπάζουμε»;

 Και μήπως, τελικά, μας ξεγελούν με « μερεμέτια» και αυτονόητα έργα, ακόμα και για την… Ουγκάντα;

 Και μήπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας, διότι έχουμε αποδεχθεί ότι είναι « ουτοπικά έργα», έργα τα οποία πραγματοποιούνται, ακόμα, και στις  άλλες περιοχές της Λέσβου;

Όσο για το «Πορθμείο»( μια μαούνα που θα συνδέει την ανατολική με την δυτική ακτή) στο στόμιο του κόλπου Καλλονής ,  ενημερώνω τους… «μοιρολάτρες» που το λοιδόρησαν ότι στο Άκτιο της Πρέβεζας,  η μαούνα που συνέδεε το στόμιο του κόλπου( ίδια απόσταση) δεν ικανοποιούσε τους εκεί Συνέλληνές μας και κατασκεύασαν… υποθαλάσσιο τούνελ!

Σημείωση: εγώ, πάντως, προτιμώ- όπως έκανα πάντα- για αυτά τα θέματα, η συζήτηση να γίνεται δημόσια

Η απάντηση του Στρατή

Εάν η τελευταία πρόταση υπονοεί ότι επιθυμείς τη δημοσίευση των κειμένων δεν έχω καμιά αντίρρηση. Επιβεβαίωσέ το και θα αναρτηθούν άμεσα.

Για το πορθμείο
Κάνεις τη σύγκριση για το Νυφίδα- Αποθήκα με το Άκτιο …μισή! Συγκρίνεις την απόσταση (ίδια) αλλά αδιαφορείς για τον όγκο των οχημάτων-επιβατών που θα είναι δυνητικά οι χρήστες.  Συγκρίνεις απολύτως ανόμοιες περιπτώσεις!!!
Πάντως η απάντησή σου υπεκφεύγει. Δεν απαντάς ευθέως ότι αυτά που αναφέρω δεν είναι αναπτυξιακά έργα. Και είναι λογικό διότι είναι, και κανείς εχέφρων δεν μπορεί να το αρνηθεί. Όσο δε για το γιατί η περιοχή μας συρρικνώνεται μια αιτία  (όχι η μόνη) είναι και το γιατί αναλισκόμαστε σε διεκδικήσεις ουτοπικών και όχι ρεαλιστικών έργων. Τώρα αν ο ρεαλισμός θεωρείται μοιρολατρεία  είναι …άλλου παπά ευαγγέλιο.
Πάντως από τις μέχρι τώρα διεκδικήσεις  δεν προέκυψε ανάπτυξη. Το αντίθετο μάλιστα όπως σωστά επισημαίνεις. Και δεν φταίνε οι μοιρολάτρες γιατί σε καμιά περίπτωση δεν σχολίασαν ή αντέδρασαν σ’ αυτές τις διεκδικήσεις. Τις καταρράκωσε η ουτοπική τους υπόσταση

Νέα απάντηση του Βασίλη

Υπάρχει μια φιλοσοφία, που κατ΄ ευφημισμόν λέγεται των « εχεφρόνων» που συνοψίζεται σε ένα στίχο του Βάρναλη « Έφαγα ένα πόντικα,  Δόξα νάχει ο Θεός», την οποίαν εγώ αντιπάλεψα και σε προσωπικό επίπεδο, καθώς και όσον αφορά στα δημόσια πράγματα και ιδιαίτερα όσον αφορά στη γενέτειρά μας Βρίσα. Θεωρούσα πάντοτε υποχρέωσή μου αυτά που διδάχτηκα και γνώρισα ζώντας στον κόσμο μακριά από το χωριό μας να τα μεταφέρω στους χωριανούς μου και στους τοπικούς άρχοντες- με τον λόγο μου, γιατί δεν είχα άλλο τρόπο- ελπίζοντας ότι κάποτε

θα διεκδικήσουμε κι εμείς για τον τόπο μας την « ίση μεταχείριση» με τις άλλες περιοχές του νησιού μας, αλλά και γενικότερα και σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν  άλλες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, στις οποίες οι κατοικούντες-  ως ισότιμοι Έλληνες πολίτες-  δεν συμβιβάζονται με την κακομοιριά, αλλά διεκδικούν και κερδίζουν μια καλύτερη  μοίρα για τους ίδιους και τα παιδιά τους, τα οποία θέλουν να μείνουν στον τόπο τους και να έχουν ένα αξιοπρεπές μέλλον.

Αλλού, λοιπόν, και φράγματα και λιμνοδεξαμενές γίνονται, και παραλιακοί δρόμοι κατασκευάζονται, και αρχαιολογικοί χώροι ανασκάπτονται και αναδεικνύονται  και βιολογικοί καθαρισμοί, προ πολλού λειτουργούν. Και, φυσικά, κανένα από αυτά τα έργα οι κάτοικοι αυτών των  ευνοουμένων περιοχών δεν τα θεώρησαν « ουτοπικά έργα».

 Όσοι, λοιπόν, «εχέφρονες» υποστηρίζουν την θεωρία περί… της επάρκειας των υπαρχόντων « αναπτυξιακών έργω» και θεωρούν ουτοπία να διεκδικείς το καλύτερο- και αυτό που δικαιούται ο τόπος σου- εκείνο που πετυχαίνουν είναι  να δίνουν, έτσι, « άλλοθι» στους άρχοντες- τοπικούς και κεντρικούς- που θεωρούν « πεταμένα λεφτά» να κάνουν ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο και στην έρμη την περιοχή Πολιχνίτου-Βρίσας.

Σημείωση: και, βεβαίως, επιθυμώ όσα συζητήσαμε σε σχέση με την « δημόσια κριτική» που ασκήθηκε στη επιστολή του Συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας, να τύχουν της ισότιμης δημοσιότητας, διότι  οι απόψεις που ανταλλάξαμε οι δυο μας δεν αφορούν κάποια ιδιωτική μας υπόθεση αλλά αφορούν τα δημόσια πράγματα που έχουν σχέση με το χωριό μας και ενδιαφέρουν τους απανταχού Βρισαγώτες.

 Σε ευχαριστώ

Οι τελικές διευκρινήσεις από τον Στρατή

Λοιπόν Βασίλη να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα γιατί έχουν γίνει πολλές παρανοήσεις. Στην αρχική δική μου δημοσίευση σχολίασα τον ισχυρισμό του Συλλόγου στην επιστολή του στον Δήμαρχο ότι δεν έγινε στο χωριό μας κανένα αναπτυξιακό έργο βασικής υποδομής τα τελευταία 50 χρόνια. Τόνισα ότι αυτό είναι λάθος και ότι όσο η Κοινότητα ήταν αυτόνομη έγιναν πολλά αναπτυξιακά έργα που σχεδόν μηδενίστηκαν με τον Καποδίστρια.

Παρέθεσα προς τούτο συγκεκριμένα στοιχεία και όχι αφορισμούς.   

Στην πρώτη λοιπόν επιστολή σου προς εμένα χαρακτηρίζεις όλα αυτά τα έργα ως έργα που είχαν στόχο να βελτιώσουν απλά λίγο τη ζωή των κατοίκων και όχι αναπτυξιακά και παραθέτεις τα έργα που εσύ θεωρείς αναπτυξιακά.  

Στην απάντησή μου αναφέρομαι συγκεκριμένα σε κάθε ένα από τα έργα που προτείνεις. Δέχομαι ότι τα δυο πρώτα είναι πράγματι αναπτυξιακά. Επισημαίνω ότι ο βιολογικός ξεκίνησε με την παρατήρηση ότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Τονίζω ότι σήμερα στο χωριό δεν υπάρχουν ελαιοτριβεία αλλά χαλάσματα και επομένως το αίτημα για αξιοποίησή τους είναι πολύ αποδυναμωμένο σε σχέση με την προ του σεισμού περίοδο. Για τρία από τα έργα που προτείνεις (αρχαιότητες, λιμάνι, μουσείο) σημειώνω ότι η Κοινότητα έκανε έργο και στα τρία και διερωτώμαι γιατί αυτά τα έργα τότε δεν ήταν αναπτυξιακά  και τώρα είναι Δεν αμφισβητώ ότι είναι έργα που πρέπει να πιέσουμε (αν και για το λιμάνι νομίζω ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνει κάτι).

Τέλος χαρακτηρίζω ουτοπικά τα έργα του δρόμου Πλωμαρίου Βατερών και τη σύνδεση Νυφίδας Αποθήκας. Κυρίαρχο κριτήριο (όχι μοναδικό) για τον χαρακτηρισμό είναι η σχέση κόστους-οφέλους, για το πρώτο, που αποτελεί το κύριο κριτήριο για την άντληση πόρων από τα κοινοτικά ταμεία  και για το δεύτερο ότι είναι αδύνατο να καλύπτονται τα έξοδα του ιδιώτη που θα δρομολογήσει τη μαούνα από την κίνηση που θα υπάρχει. Ίσως κατά βάθος το θέμα της μαούνας να το θεωρείς και συ ουτοπικό και για αυτό δεν το αναφέρεις στα έργα που προτείνεις.

Θέτω όμως και ευθέως ερωτήματα αν εσύ θεωρείς ή όχι αναπτυξιακά διάφορα έργα που έγιναν πριν το 1999 όπως η διάνοιξη του περιφερειακού δρόμου και η δυνατότητα πρόσβασης λεωφορείων και μπετονιέρων στα Βατερά.

Στην απάντησή σου δεν απαντάς σε κανένα από τα ερωτήματά μου, γράφεις εντελώς αόριστα σε αντίθεση με τα συγκεκριμένα δικά μου επιχειρήματα (άσχετα αν τα αποδέχεσαι). Θέτεις και ένα ερώτημα:

Μετά από τόσα «αναπτυξιακά» έργα, πώς εξηγείται οικονομικά να μαραζώνει η περιοχή μας και να συρρικνώνονται πληθυσμιακά τα χωριά μας;

Υπάρχει μια ακόμα  απάντηση και είναι απλή: Η περιοχή μας δεν θα αναπτυχθεί μόνο από τα έργα που θα γίνουν στη Βρίσα. Και γι αυτό θεωρώ πολύ σημαντικό το θέμα της γεωθερμίας που θέτεις. Η υποβάθμιση λοιπόν της περιοχής μας (δεν είναι του παρόντος να ασχοληθούμε) επηρεάζει και το χωριό μας. Το οποίο όμως (ιδιαίτερα πριν το 2000) είχε πολύ μικρότερη συρρίκνωση από όλα τα άλλα χωριά της περιοχής. Και σ’ αυτό συντέλεσαν κάποια απ’ τα έργα που ανέφερα.

Προσπαθείς να αιτιολογήσεις το θέμα της μαούνας συσχετίζοντάς το με το Άκτιο για να σου επισημάνω στην ανταπάντησή μου ότι συσχετίζεις εντελώς διαφορετικά πράγματα από άποψη όγκου χρηστών.  

Και έρχεται το τελευταίο κείμενό σου το οποίο δείχνει παντελή έλλειψη επιχειρημάτων. Ξεκινάς με φιλοσοφία και Βάρναλη. Χαρακτηρίζεις κακομοιριά τις θέσεις μου στις οποίες όμως  δεν έκανες  τον κόπο να αντιλέξεις. Παραποιείς στη συνέχεια τις θέσεις μου αναφέροντας μια σειρά έργων που γίνονται αλλού χωρίς να τα χαρακτηρίσει κανείς ουτοπικά λες και εγώ αυτά τα έργα τα χαρακτήρισα έτσι. Στην επόμενη παράγραφο και πάλι μου αποδίδεις  θέσεις ή προθέσεις που ποτέ δεν εκδήλωσα λέγοντας με δυο λόγια ότι θεωρώ επαρκή τα όσα έχουμε και ότι δεν πρέπει να διεκδικούμε περισσότερα. Εδώ έχεις «ξεφύγει» εντελώς. Ευτυχώς η σελίδα μου είναι ο αδιάψευστος μάρτυς του τι πιστεύω και το πώς ενεργώ και το αν διεκδικώ.

Αυτά για τε κείμενα

Πάμε τώρα στη δεοντολογία. Έλαβα το πρώτο email σου χωρίς κείμενο και  συνημμένο μια προσωπική επιστολή. Ούτε που πέρασε από το μυαλό μου ότι είχες πρόθεση τη δημοσιότητα. Απάντησα και εγώ με μια επιστολή προς το Βασίλη και όχι με ένα κείμενο για δημοσίευση. Για παράδειγμα αν είχα κατά νου ότι ήθελες τη δημοσιοποίηση των κειμένων δεν θα έγραφα ποτέ ότι εγώ και ο παπά Στρατής μονάχα πιέζουμε για το δρόμο Σταυρού Αμπελικού  όχι γιατί δεν είναι αλήθεια αλλά γιατί ποτέ δεν περιαυτολογώ.

Στο επόμενο σημείωμά σου μια πρόταση περί δημόσιας συζήτησης με έκανε να υποψιαστώ ότι επιθυμείς τη δημοσιοποίηση των κειμένων και παρά του ότι με αιφνιδίασες ζήτησα απλά την επιβεβαίωση ότι σωστά έκρινα τις προθέσεις σου για το κάνω. Το ίδιο βράδυ όμως είδα δημοσιευμένη την επιστολή σου στην ιστοσελίδα του Συλλόγου! Μπορείς να θαυμάσεις δεοντολογία μιας και είσαι άνθρωπος των ΜΜΕ: Δημοσιεύτηκε στη σελίδα του συλλόγου η επιστολή προς το Δήμαρχο και δημοσιεύει την επιστολή –απάντησή σου προς εμένα γι αυτά που έγραψα χωρίς να υπάρχουν πουθενά δημοσιευμένα αυτά που εγώ έγραψα!!! Και δεν φτάνει μόνο αυτό αλλά αναδημοσιεύεται και σε άλλη σελίδα στο fb η επιστολή σου στην οποία σελίδα πάλι δεν είχε αναρτηθεί το αρχικό δικό μου κείμενο.

Μου ρχεται αυθόρμητα να σχολιάσω και να πω πολλά αλλά δεν θα το κάνω.

Απλά εγώ δεν συμμετέχω. Δεν δημοσιεύω τίποτα και δεν χαρακτηρίζω δημοσιεύσιμα τα δικά μου κείμενα.

Αν καμιά φορά θεωρήστε χρήσιμη μια συζήτηση για τι επιβάλλεται να διεκδικήσουμε και πως θα με βρείτε παρόντα. Σε τερτίπια δεν συμμετέχω.

Στρατής

Και η πρόκληση του Βασίλη που με έκανε να αναθεωρήσω τα παραπάνω

Στρατή, εγώ καταλαβαίνω ότι έχεις κάποιο ” πρόβλημα” να δημοσιοποιήσεις αυτά που εσύ υποστηρίζεις και σε αντιπαράθεση αυτά που εγώ υποστηρίζω, γι΄ αυτό ” αρπάχτηκες” από τη δεοντολογικά σωστή και επιβεβλημένη ενέργειά μου να ενημερώσω τον Σύλλογο Βρισαγωτών Αθήνας για την δική μου θέση που σχετίζεται με την επιστολή του στον Δήμαρχο Δ. Λέσβου και βρήκες μια δικαιολογία για να μη δημοσιεύσεις όσα συζητήσαμε που αφορούν και ενδιαφέρουν τους συγχωριανούς μας.
Μετά από αυτό τα “τερτίπια” μπορούν να είναι… περήφανα!

Ελπίζω όσοι είχατε την υπομονή να φτάσετε μέχρι το τέλος να …διασκεδάσατε. Υπάρχει και η παροιμία από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα!