Από τον Ανδροκλή Τσέλεκα:
Το τελευταίο γνωστό κομμάτι απ’ την αλυσίδα των αρχοντικών των βυζαντινών αξιωματούχων που ήταν διάσπαρτα στα βασιλικά κτήματα των “Βασιλικών χωρίων”, υπάρχει σήμερα στη θέση Σκαμνιούδι, κοντά στο Λισβόρι. Τώρα πια σε λίγα ερείπια.
Βρίσκεται πάνω ατό λόφο της παραλιακής περιοχής, κάτι ανάλογο με τον Παλιόπυργο της Βρίσας κι’ ίσως με το ανάκτορο των Βασιλικών.Το δυστύχημα είναι πώς αφέθηκε να ερειπωθεί ολοκληρωτικά, τόσο που είναι ακόμα δύσκολο ν’ αναγνωριστούν και τα πιο τυπικά χαρακτηριστικά του κτίσματος: Οι διαστάσεις του, η διαρρύθμιση κ.ά.
Αντίθετα η τύχη βοήθησε σε τούτο δω το μικρό οχυρό να βρεθούν πολλά αντικείμενα ιστορικής αξίας, όπως το μονόγραμμα του αυτοκράτορα Μανουήλ Β’ του Παλαιολόγου,ανάγλυφο σε πέτρα, που σήμερα σώζεται εντοιχισμένο σε γειτονικό εκκλησάκι. Επίσης βρέθηκαν πολλά νομίσματα σημαντικής αξίας και μολυβδόβουλο – σφραγίδα
Γράφει για τούτο το κτίσμα ο Σ. Χαριτωνίδης ότι αποκαλείται «Μπινιάς», όπως συνηθίζουν να αποκαλούν στη Λέσβο τους τοίχους, με ασβεστοκονίαμα χτισμένους. Οι τοίχοι τούτοι φαίνεται «ότι ανήκουν εις οχυρόν του οποίου σώζεται ερειπωμένος ο κεντρικός πύργος της υστέρας βυζαντινής περιόδου, ως διαπιστούται και από μονόγραμμα του Μανουήλ Παλαιολόγου, εντετειχισμένου εις το επί του υψώματος εκκλησίδιον του Αγίου Νικολάου και το οποίον, κατά μαρτυρίαν του ανεγείροντος ιδιοκτήτου αφαιρέθη εκ των ερειπίων του πύργου».
