Είναι γνωστός ο καταστρεπτικός για το νησί μας σεισμός του 1867. Ήταν ένα γεγονός το οποίο επηρέασε τόσο τη ζωή των κατοίκων ώστε έγινε χρονολογική αφετηρία. Κάποιο συμβάν τοποθετούνταν χρονικά πριν το σεισμό ή μετά. Π.χ. έλεγαν: κάποιος είναι στην ηλικία μεγάλος αφού γεννήθηκε πριν το σεισμό.
Το χωριό σε σχετικούς χάρτες περιλαμβάνεται στη ζώνη του νησιού που έπαθε τις μεγαλύτερες καταστροφές. Τότε από διάφορες πηγές στέλνονταν βοήθεια προς τους σεισμόπληκτους του νησιού μας. Η βοήθεια αυτή όμως πήγαινε βασικά στη Μυτιλήνη, στην Καλλονή και στα χωριά της Γέρας. Στη σχετική βιλιογραφία αναφέρεται μόνο μια παράδοση βοήθειας στα χωριά της περιοχής μας (Πολιχνίτο, Βρίσα, Λισβόρι, Βασιλικά, Γρίπα, Βούρκο και Αμπελικό) από ένα πλοίο που έστειλε το κομιτάτο βοήθειας που είχεδημιουργηθεί γι αυτό το σκοπό στη Σμύρνη. Το πλοίο κατέπλευσε αρχικά στο μυχό του κόλπου Καλλονής παραδίδοντας βοήθεια στα χωριά του κάμπου Καλλονής και στη συνέχεια κοντά στη Νυφίδα δίνοντας βοήθεια στα δικά μας χωριά. Την αποστολή αυτή συνόδευε και ένας γιατρός ο οποίος εκτός απ’ την παροχή ιατρικής βοήθειας σε όσους είχαν ανάγκη, στα Βασιλικά αναγκάστηκε να κόψει το πόδι μιας κοπέλλας.
(Πηγή: Θεομηνίες στη Λέσβο το 19ο αιώνα, Ζαννή Καμπούρη, Μυτιλήνη 1978, το οποίο ανήκει στον Κώστα Χατζηαντωνίου)
