Η τοπική κοινωνία και το Μουσείο

Σε επίσημες δηλώσεις του ο κ. Θεοδώρου, Διευθυντής της Συλλογής Φυσικής Ιστορίας Βρίσας (Μουσείο), αναφέρεται συχνά στην ανάγκη, όπως λέει, η τοπική κοινωνία να αγκαλιάσει το Μουσείο και να τον βοηθήσει.

Σήμερα μάθαμε επίσημα ότι το ξενοδοχείο “ΕΙΡΗΝΗ” και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια των “ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ” ανέλαβαν  να φιλοξενήσουν ΔΩΡΕΑΝ από αύριο τον υπάλληλο ο οποίος προσλήφθηκε για να λειτουργήσει για δυο μήνες το Μουσείο.

Ας κάνουμε λοιπόν έναν απολογισμό:

Η τοπική κοινωνία (Κ. Ταξείδης) συνέλαβε την ιδέα για το στήσιμό του. Η τοπική κοινωνία πρόσφερε την πλειονότητα των εκθεμάτων. Η τοπική κοινωνία διέθεσε το κτίριο για τη στέγασή του και την Αγροτολέσχη για την υποβοήθηση του έργου του. Η τοπική κοινωνία (με πρώτον τον Κ. Ταξείδη) έστησε τη Συλλογή προσφέροντας χρήμα και εργασία. Η τοπική κοινωνία βοήθησε παντοιοτρόπως (μετακινήσεις, διαμονή, διατροφή) τους ξένους ερευνητές οι οποίοι έκαναν ανασκαφές. Η τοπική κοινωνία βοήθησε στη συντήρηση του κτιρίου. Η τοπική κοινωνία πρόσφερε τα οικόπεδα για την ανέγερση του νέου κτιρίου στο οποίο θα στεγαζόταν το Κέντρο Έρευνας, Εκπαίδευσης και Πολιτισμού, το οποίο είχε στο μεταξύ συσταθεί. Η τοπική κοινωνία κινητοποίησε τους πάντες για το τωρινό άνοιγμα του Μουσείου. Και τέλος η τοπική κοινωνία προσφέρει σήμερα τη στέγη στον υπάλληλο που διορίστηκε.

Και απέναντι σε όλα αυτά ο κ. Θεοδώρου μόλις ανέλαβε στάθηκε ενάντια σ’ αυτήν την τοπική κοινωνία και την εκβίαζε (και συνεχίζει να εκβιάζει) στερώντας απ’ αυτήν την Αγροτολέσχη, το μοναδικό χώρο για κάποιες εκδηλώσεις, θέλοντας να τη χρησιμοποιήσει ως μοχλό πίεσης απέναντι στην (αναίσθητη και κουφή ίσως) δημοτική αρχή. Ο κ. Θεοδώρου επέβαλε εισιτήριο 2 ευρώ στους μαθητές που ήθελαν να επισκεφτούν τη Συλλογή (στην αρχή μάλιστα και για τα παιδιά του σχολείου του χωριού μας! ) με αποτέλεσμα τα σχολεία, το ένα μετά το άλλο, να βγάζουν απ’ τους προορισμούς των σχολικών εκδρομών το Μουσείο και κατά συνέπεια το χωριό, δηλαδή στερώντας απ’ την τοπική κοινωνία τους λίγους επισκέπτες της μη τουριστικής περιόδου. Ο κ. Θεοδώρου παρότι ήξερε από το Μάρτιο ότι ο υπάλληλος του Μουσείου επρόκειτο να τεθεί σε διαθεσιμότητα και επομένως να κλείσει το Μουσείο δεν ενημέρωσε ούτε τον υπάλληλο, ούτε κανέναν από την τοπική κοινωνία για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν το κλείσιμο. Είχε μάλιστα την αγένεια να χαρακτηρίσει δια του τύπου “κακόν” τον υπάλληλο προσάπτοντας και την κατηγορία ότι δεν μπορούσε να υλοποιήσει εκπαιδευτικά προγράμματα(!) ξεχνώντας το γιατί και με ποια ιδιότητα προσλήφθηκε.

Ας τα βάλουμε στη ζυγαριά και ας βγάλουμε το συμπέρασμα για να δούμε ποιος συκοφάντησε (έργοις και λόγοις) ποιον. Η τοπική κοινωνία ήταν, είναι και θα είναι δίπλα στο Μουσείο. Η τοπική στήθηκε απέναντι στον κ. Θεοδώρου απλά και μόνο επειδή αυτός με τις ενέργειές του επέλεξε να την βάλει στη θέση αυτή.

Ας επιτρέψει τους φορείς του χωριού να χρησιμοποιούν (με δική τους ευθύνη) την αίθουσα της Αγροτολέσχης και ας καταργήσει το εισιτήριο για τους μαθητές και θα δει την τοπική κοινωνία να στέκεται δίπλα του, υποστηρικτή κάθε προσπάθειάς του.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Δημοσιεύθηκε στην Ειδήσεις. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

2 απαντήσεις στο Η τοπική κοινωνία και το Μουσείο

  1. Ο/Η Stratis λέει:

    Αν θέλετε να παραμείνει το σχόλιό σας Μαρία Τ. επειδή αναφέρεστε σε πρόσωπα ξαναανεβάστε το βάζοντας το όνομά σας

  2. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    exi adiko i kiria? Krima!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.