Το 1937 έπρεπε να δώσει η αστυνομία άδεια για να παραταθεί το ωράριο λειτουργίας των καφενείων στο πανηγύρι του Αγίου Κωνσταντίνου. Και φυσικά ήταν στο χέρι της να την ανακαλέσει ανά πάσα στιγμή!
Χρήματα μπορεί να είχε κάποιος αλλά σαν το χρυσάφι και τη λίρα τίποτα. Για το λόγο αυτό δανείστηκε δυο λίρες να κάνει τη δουλειά του (και το κομμάτι του) για να ρίξει στην “αριβώνα” και θα τις επέστρεφε την επομένη όπως φαίνεται στο “εσωτερικό υπηρεσιακό σημείωμα της οικογένειας!
¨Τα έξοδα για να ντυθεί η νύφη στο γάμο δεν ήταν πάρα πολλά. Νυφικό, επανωφόριον και ένα δεύτερο φόρεμα Όλα μαζί 348 δραχμές! Δηλαδή ένα ευρώ και κάτι ψιλά (ας πούμε!)
Το λάδι ήταν η κινητήρια δύναμη και συχνά το μέσον πληρωμής. Δύσκολη η περίπτωση που είχε αναλάβει ο γιατρός, πολλές οι επισκέψεις του μέρα και νύχτα και από πάνω επέμβαση εμβρυουλκίας, βάλε και τα φάρμακα, σύνολο 100 οκάδες λάδι! Η ασθενής απέθανε αλλά ο γιατρός πληρώθηκε. Η αμοιβή υπολογίστηκε με βάση τη σταθερότητα της αξίας (όχι της τιμής) του λαδιού
