Όταν ο καιρός δεν είναι καλός -όπως σήμερα με τη συννεφιά και το κρύο- και στα καφενεία υπάρχει …συνωστισμός, μεταξύ άλλων ακούγονται και ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Ο Μανώλης Μυρμίγκος, από το φωτογραφικό αρχείο του Κώστα Χατζηαντωνίου
Έτσι ακούσαμε ότι επί τουρκοκρατίας η οικογένεια του Γιώργου Μυρμήγκου είχε φιλικές σχέσεις με έναν τούρκο, ο οποίος τακτικά μπαινόβγαινε στο σπίτι. Η οικογένεια είχε τρεις γιούς (Γιάννη, Μανώλη και Παναγιώτη) και μια ή δυο κόρες. Μια μέρα ο τούρκος “ενόχλησε” τη θυγατέρα του σπιτιού. Το έμαθαν και τα παλληκάρια τα οποία προσποιήθηκαν ότι δεν ήξεραν τίποτα. Σε λίγες μέρες ο Μανώλης παρέσυρε τον τούρκο στα “Αλώνια”, λίγο πιο πάνω απ’ το σχολείο, με την υπόσχεση ότι του είχε κανονίσει ένα “ενδιαφέρον” ραντεβού. Εκεί στην ερημιά τον εκτέλεσε. Άλλη εκδοχή θέλει το φονικό να έγινε στα “Πριβόλια” και το σώμα να χώθηκε σε λάκκο στον Αλμυροπόταμο, σε ένα σημείο που ολοχρονίς είχε νερό για να μην υπάρχει κίνδυνος δυσοσμίας ή εκταφής από αγρίμια.
Είναι φυσικό όταν το έμαθε αυτό η οικογένεια να πανικοβλήθηκε για τις συνέπειες και τότε η μάνα του Μανώλη κάτω απ’ το φόβο ότι θα έπαιρναν τους γιους της είπε το δίστιχο:
“Θεέ μου βρέξε, χιόνισε, κάνε βαρύ χειμώνα, να κατεβούν οι ποταμοί, να μην τους πάρουν ακόμα”
Ο Μανώλης φρόντισε να κρυφτεί για λίγο και να φύγει στη συνέχεια στη Ν. Αφρική, όπου είχε γνωστό πρόσωπο. Γύρισε στο χωριό όταν απελευθερώθηκε το νησί και παντρεύτηκε χωρίς να αφήσει απογόνους.
