Πρόσωπα
Ο Γιάννης Λάσκαρης
Ο Γιάννης Λάσκαρης γεννήθηκε το 1904 στο χωριό μας, γιος του Θεόδωρου και της Αυγερινής. Σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας και διορίστηκε ως καθηγητής στην Ερεσό. Εκεί παντρεύτηκε (την Αικατερίνη Κούκου) και στην ουσία «πολιτογραφήθηκε» ερεσιώτης με τους αγώνες του για την ανάδειξη των αρχαιοτήτων της περιοχής. Βασικός συντελεστής του στησίματος του Μουσείου της Ερεσού, του οποίου δημιούργησε το «φώλι». Μελέτησε τα απολιθωμένα της περιοχής και έγραψε το βιβλίο «Το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου».
Ο Γιάννης Λάσκαρης με τον επίσης χωριανό μας Θεόφιλο Παρασκευά κατά την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο Πλωμαρίου. Ο Θεόφιλος τελικά δεν προχώρησε στις σπουδές του αλλά επέλεξε τον μοναχικό βίο.
Οι αριστερές ιδέες του τον οδήγησαν στη διάρκεια του εμφυλίου σε απόλυση και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να δικαιωθεί και να αποκατασταθεί (το 1985) λίγες μέρες πριν πεθάνει. Η φήμη του ως ιδιώτη δάσκαλου-φροντιστή ήταν μεγάλη και πολλά παιδιά –και απ’ το χωριό μας – κατέφευγαν σ’ αυτόν για προετοιμασία στις εξετάσεις για εισαγωγή στην Παιδαγωγική Ακαδημία Μυτιλήνης.
Στο παραπάνω βιβλίο του ο Γιάννης Λάσκαρης περιλαμβάνει και ένα τετρασέλιδο αφιέρωμα στα «Απολιθωμένα της Βρίσας».
Να σημειωθεί ότι ο Γιάννης Λάσκαρης ήταν φιλόλογος και δεν είχε σχέση ούτε με τη γεωλογία ή
Όρθιος ο Θεόφιλος (Θεόδοτος ως μοναχός) Παρασκευάς
τη βοτανική ούτε με την παλαιοντολογία. Οι έρευνές του όμως, οι συζητήσεις του με ειδικούς και η μελέτη του τον οδήγησαν σε σημαντικές παρατηρήσεις.
Στο βιβλίο του υπάρχει και σύντομη περίληψη στα Αγγλικά.
(φωτογ. αρχείο Μαρία Μαργαρίτου)
