Όπως έχουμε διευκρινίσει στο πλαίσιο της παρουσίασης των προσφορών φορέων και προσώπων στο χωριό και στην τοπική κοινωνία δεν θα ασχοληθούμε με τα εκκλησάκια. Θα κάνουμε όμως αναφορά για τον περιβάλλοντα χώρο σε τρεις περιπτώσεις. Η πρώτη έγινε για τον Άγιο Γιάννη, στα Πλατάνια.
Σήμερα θα αναφερθούμε στο πιο προσφιλές ξωκκλήσι μας, που είναι ο Άγιος Γεώργιος. Στις αρχές της δεκαετίας του 80 τον παραμελημένο αυτό χώρο ανακαίνισε ο αείμνηστος δάσκαλος Κώστας Τσέλεκας με δική του πρωτοβουλία και δικά του χρήματα. 
Έφτιαξε τις πεζούλες, έστησε τη βρύση και φύτεψε πεύκα, κυπαρίσσια και αρωματικούς θάμνους σε μια εποχή που το χιόνι είχε σπάσει τον μεγάλο πρίνο αλλά και κάποια απ’ τα ψηλά πεύκα που υπήρχαν. Τη βρύση την εφιέρωσε στη μνήμη του Γιάννη και της Αμερσούδας Πορτοκάλη, στο κτήμα των οποίων υπήρχε η πηγή του νερού, το οποίο μετέφερε για να στήσει τη βρύση.
Στη συνέχεια και για μικρό διάστημα την επιμέλεια του χώρου ανέλαβε ο πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού (καθαρισμό, πότισμα των δένδρων και επίσης τοποθέτησε λίγα παγκάκια) Ιδρύθηκε όμως ο ιππικός Σύλλογος 
του χωριού ο οποίος έρριξε πολύ δουλειά στο χώρο, Τσιμεντόστρωσε τμήμα του δρόμου, ανέδειξε το πηγάδι, τοποθέτησε και άλλα παγκάκια και έφτιαξε το μαγειρείο με νερό και “απορροφητήρα” για να φτιάχνεται η πανηγυριώτικη μανέστρα με το κρέας του μοσχαριού. Έτσι ο χώρος αυτός έχει μεταμορφωθεί, είναι φιλικός στον επισκέπτη και εξαιρετική τοποθεσία για εκδρομές. Εκτός απ’ τη βρύση που προαναφέραμε υπάρχουν εκεί και οι δυο παλιές βρύσες (θα γίνει ξεχωριστή παρουσίαση).
