Από τον Μάκη Κατσιγίνη
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που καλούμαστε να λύσουμε στην κατεστραμμένη από το σεισμό και πυροπληκτικη Βρίσα είναι η έλλειψη πόρων επιβίωσης των κατοίκων. Χρόνια τώρα – με δεδομένο ότι τον ελαιώνα τον έχουμε – προσπαθώ να πείσω φορείς και συγχωριανούς ότι η άρδευση μέρος του ελαιώνα από υπάρχουσα γεώτρηση θα δώσει κίνητρο παραμονής στην περιοχή. Σήμερα αν σε επίπεδο μελετών και προγραμματισμού είμαστε έτοιμοι, θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία μέσω μέτρων που ανοίγουν. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ προτεραιότητα μας.
Δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει ότι η ανάπτυξη σε ένα τόπο δεν έρχεται μόνη της. Κάποιοι την φέρνουν. Και αυτοί που την φέρνουν προγραμματίζουν, ενεργούν, υλοποιούν. Και αυτοί σίγουρα δεν είμαστε εμείς
