Η λύση του “γρίφου”

Άλλοι αρέσκονται στο να λύνουν σταυρόλεξα ή soduko, άλλοι να δίνουν απαντήσεις σε πολυποίκιλους γρίφους που συναντούν στο διαδίκτυο . Εμάς μας μπήκε ο πειρασμός να διαπιστώσουμε αφενός ποια ήταν τα πρόσωπα που αναφέρονται στις σημειώσεις του βιβλίου, που πρόσφερε στη Βιβλιοθήκη η Στέλλα Τσελεπιδάκη (και παρουσιάσαμε σε προηγούμενη δημοσίευσή μας), και αφετέρου ποιος έγραψε τις σημειώσεις αυτές.

Η συζήτηση άρχισε στο καφενείο με τους Μανώλη Καλατζή (Σκαλοχωρίτη) και Στρατή Κατσιγίνη. Πήραμε λίγες πληροφορίες που ανέφεραν ότι υπήρχε συγγένεια των Γιωργήδων με τους Πολυχρόνηδες και τους Χατζαντώνηδες. Μέχρι εκεί, αλλά οι πληροφορίες αυτές μας οδήγησαν στον ΓιώργοΧατζηαντωνίου, ο οποίος γνωρίζει άριστα τα του «σογιού» του και όχι μόνο.

Με βάση τις σημειώσεις του βιβλίου και τις γνώσεις του Γιώργου καταλήξαμε στα εξής:

Τον 19^ο αιώνα ο Κωνσταντίνος Χατζηαντωνίου και η σύζυγός του Ελένη απόκτησαν τέσσερα παιδιά με τις γεννήσεις των οποίων αρχίζουν οι εγγραφές στο παραπάνω βιβλίο.

Το 1861 τον Αντώνιο, το 1863 την Ειρήνη, το 1866 τον Γιώργο και το 1869 τον Σπύρο.

1. Ο Αντώνιος ήταν γιατρός και έζησε στην Μαινεμένη, δημιουργώντας οικογένεια με παιδιά.
2. Η Ειρήνη το 1889 παντρεύτηκε τον Νίκο Πολυχρόνη και απόκτησαν τρία παιδιά τον Κωνσταντίνο Πολυχρόνη (ιδιοκτήτη της φαρμακευτικής Εταιρείας ΜΙΝΕΡΒΑ), τον Γιώργο και την Μαρία, την επονομαζόμενη και ως «ωραία», εξαιτίας του συχνού χαρακτηρισμού της ως ωραίας από την μητέρα της.

Ο Γιώργος Πολυχρόνης ήταν δίδυμος με μια αδελφή Ελένη –με την οποία γεννήθηκαν με διαφορά 5 ωρών- η οποία πέθανε σε δυο χρόνια. Αυτός παντρεύτηκε την αδελφή της γυναίκας του Σάββα Βογιατζή (γι αυτό ήταν γειτονικά τα σπίτια τους) και απόκτησε δυο κόρες την Ρίκα (που έφυγε από τη ζωή πριν λίγες μέρες)  και την Ειρήνη.

Η Μαρία Πολυχρόνη παντρεύτηκε τον Στρατή Γεωργή και απόκτησαν  τον Γιώργο Γεωργή (πατέρα των σύγχρονων μας Στρατή και Νίκης) το 1920 και την Ελένη (σύζυγο Τσελεπιδάκη) 1926, μητέρα της δωρήτριας του βιβλίου, Στέλλας Τσελεπιδάκη. Το όνομα της η Ελένη το πήρε –προφανώς- από την αδελφή της μητέρας της που είχε πεθάνει σε νηπιακή ηλικία.

• Ο Γιώργος Χατζηαντωνίου παντρεύτηκε την Ειρήνη Τούμπα, η μητέρα της οποίας ήταν του γένους Γεωργαντή. Ο πατέρας της είχε φούρνο εκεί όπου βρισκόταν το κτίριο της Λέσχης. Η Ειρήνη ήταν δασκάλα στη Γέρα.

Ο Γιώργος Χατζηαντωνίου απόκτησε δυο γιους, τον Κωνσταντίνο (1902) και τον Γιώργο (1904). Αυτός πήρε το όνομα του πατέρα του διότι τον έχασε πριν βαπτιστεί από αυτοτραυματισμό του στο κυνήγι που οδήγησε σε γάγγραινα. Ο Κωνσταντίνος ήταν ο πατέρας του σημερινού Γιώργου και …πληροφοριοδότη μας.

• Ο Σπύρος Χατζηαντωνίου επέστρεψε στο χωριό από τα απέναντι μικρασιατικά παράλια και ήταν πλούσιος. Λένε ότι έφερε χρυσές λίρες σε κασάκια με καρφιά και κατ’ άλλους σε δοχεία με παστά. Αυτός παντρεύτηκε μια Στέργαινα, η οποία έζησε ως χήρα αρκετά χρόνια και έμεινε γνωστή ως «Σπύρηνα». Δεν απόκτησαν παιδιά.

Το δεύτερο ερώτημα ήταν το ποιος ή ποιοι έγραψαν τις σημειώσεις  αυτές.

Με βάση τον γραφικό χαρακτήρα (ίδιος στην πρώτη σελίδα) και σίγουρα τις μεταχρονολογημένες εγγραφές, αφού αυτές αρχίζουν το 1861 και το βιβλίο τυπώθηκε το 1866, συμπεραίνουμε ότι τις έγραψε το ίδιο πρόσωπο, το οποίο ήταν η Ειρήνη Χατζηαντωνίου, δεδομένου ότι σε μια εγγραφή αναφέρει: «1900 Φεβρουάριου 11 εγένισα η  Ηρίνη δυο πεδιά…» .

Στη δεύτερη σελίδα αλλάζει ο γραφικός χαρακτήρας και οι αναφορές στους θανάτους της μητέρας της Ειρήνης και του «πατρός» της Νικόλαου Πολυχρόνη συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για την Μαρία(σύζυγο) Γεωργή. Αυτό ενισχύεται και απ’ το γεγονός ότι το βιβλίο υπήρχε στα χέρια της εγγονής της Στέλλας.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η Ειρήνη, γεννηθείσα το 1863, ήξερε καλά να γράφει. Αυτό είναι ένα στοιχείο σχετικά με την εκπαίδευση στο χωριό μας.

Ας είναι όλοι όσοι αναφέρονται στις σελίδες του παραπάνω βιβλίου αναπαυμένοι.