Σωματείο Εθελοντισμού Άμπελος
Οι φύλακες των δασών.
(Η ξήρανση των πεύκων μέσα από την εμπειρία των παλιών ρετσινάδων).
Το Αμπελικό είναι το κατεξοχήν δασικό χωριό του νησιού μας με χιλιάδες στρέμματα δάσους το οποίο για αιώνες τώρα εκμεταλλεύονταν οι τοπικοί ρετσιναδες, ως εκ τούτου δημιουργήθηκε και το γνωστό μουσείο ρητίνης Λέσβου.
Οι ρετσιναδες έμεναν τον περισσότερο χρόνο της ζωής τους μέσα στο δάσος δεδομένου ότι τα πευκοδάση ήταν βασική πηγή εισοδήματος για τις οικογένειές τους και είναι φυσικό όλα αυτά τα χρόνια να αποκόμισαν σπουδαία εμπειρία στα θέματα της προστασίας του δάσους.
Πραγματικά η παρουσία των ρετσινάδων μέσα στο δάσος ήταν πάρα πολύ ευεργετική για το δάσος.
Αφενός προστάτευαν το δάσος από τις φωτιές και επίσης προστάτευαν το δάσος από διάφορες καταστάσεις και ασθένειες.
Σύμφωνα με τους γέροντες και έμπειρους ρετσιναδες παλιότερα αντιμετώπισαν και οι ίδιοι το πρόβλημα της ξήρανσης των πεύκων .
Οι φύλακες των δασών.
Ως ρετσιναδες επειδή
εκμεταλλευόταν το δάσος είχαν και την αποκλειστική ευθύνη για την προστασία του συγκεκριμένου δασικού ορίου που εκμεταλλεύονταν , ήταν οι φυλακες των δασών ,μέσα λοιπον στην ευθύνη που είχαν ήταν και το εξής, όταν έβλεπαν έστω και ένα ξερό πεύκο έπρεπε να ενημερώσουν αμέσως τον τοπικό δασοφύλακα και κατόπιν αδείας του αμέσως το έκοβαν με το τσεκούρι και το κατέστρεφαν, και με αυτό το τρόπο σταματούσαν στη ρίζα την εξάπλωση της ξήρανσης των πεύκων και έτσι διαφύλαξαν το δάσος αιώνες τώρα στην εικόνα που το παραλάβαμε εμείς.
Δυστυχώς πια δεν υπάρχουν ρετσιναδες για να αντιμετωπίσουν πια αυτή την κατάσταση.
Αυτός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος της ξήρανσης των πεύκων δηλαδή η κοπή των πεύκων όπως προτείνει από τη πρώτη στιγμή και η δασική υπηρεσία αλλά και ο πλέον έμπειρος ειδικός δασικός ερευνητής που υπάρχει στον ελλαδικό χώρο και που έχουμε συνεχή επαφή.
Ένας από τους καλύτερους και πολύ έμπειρος δασικός ερευνητής στη χώρα μας ειδικός για την δασική εντομολογία και δασοπροστασία είναι ο κ. Αυτζής Δημήτρης.
Δυστυχώς διαβάσαμε χθές διάφορα για το θέμα της ξήρανσης των πεύκων όπως ότι δεν είναι κάτι ανησυχητικό και όλα είναι καλά και ωραία . Και να μην ανησυχείτε.
Να ρωτήσουμε.
Το ότι έχουν ξεραθεί ως τώρα χιλιάδες πεύκα είναι όλα καλά και ωραία ;
Τι άλλο πρέπει να δούμε;
Για ελάτε μια βόλτα στον τόπο μας να δείτε με τα μάτια σας την απελπιστική εικόνα ;
Και θέλουμε να ξέρουμε για εσάς ποιός είναι συγκεκριμένα ο αριθμός των ξερών πεύκων για να ανησυχήσετε ;
Για να καταλάβετε πραγματικά το μέγεθος του προβλήματος πρέπει να μάθετε ότι η έκταση που κάηκε όλο τον προηγούμενο αιώνα από όλες τις πυρκαγιές που είχαμε στα όρια του χωριού μας αν συνολικά την οριοθετήσουμε σε έκταση είναι σίγουρα μικρότερη από την σημερινή έκταση της ξήρανσης των πεύκων .
Πρέπει να καταλάβουμε όμως ότι όλοι εχουμε τη ευθύνη και την υποχρέωση να διαφυλάξουμε τις εστίες πρασίνου που έχουν απομείνει στο νησί μας, με κάθε τρόπο, τον χρωστάμε στους στους παππούδες μας το χρωστάμε στις γονείς μας το χρωστάμε στα παιδιά μας, η ευεργετική παρουσία του δάσους είναι ανυπολόγιστης αξίας.
Το δάσος είναι ζωή.
