Από το ημερολόγιο του Γιάννη Γεωργέλλη
(Σημείωση της σελίδας: Με το όνομα Ζουάβοι ή Ζουάγοι ή Ζουάγα, κατά παραφθορά του ονόματος “Ζουάουα”, αποκαλούνταν οι κάτοικοι της Ζουάγας, μιας ορεινής περιοχής μεταξύ Αλγερίας και της Τύνιδας. Όταν την περιοχή τους την κατέλαβαν οι Γάλλοι, θεώρησαν χρήσιμο να τους χρησιμοποιήσουν σε στρατιωτικές υπηρεσίες δημιουργώντας ειδικές μονάδες. Με λόχους Ζουάβων συμπολέμησαν οι Έλληνες στην εκστρατεία της Κριμαίας και στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο.)
Δεν υπήρξεν ούτε …εις την ζωήν μου ότι υποφέραμεν του μηνός Ιουνίου το διάστημα κατά το οποίον παραμείναμεν εντός των χαρακωμάτων. Επίσης εις Μοναστήριον συνήντησα ιατρόν Έλληνα ο οποίος είχε φτιάξει εντός της οικίας του καταφύγιον δια τους διερχόμενους Έλληνας στρατιώτας. Πολλάκις εζητήθη παρά των Γάλλων αυτός ηρνήθη να το παραχωρήσει.
Εις τας 25 Ιουνίου καταφυγών λάθρα εις το Μοναστήριον προς αγοράν διαφόρων ειδών Γερμανικά αεροπλάνα κατατρόμαξαν την πόλιν.
26 Ιουνίου Σφοδρός βομβαρδισμός εις την 1ην εχθρικήν γραμμήν καθότι επιχείρησαν έφοδον απέναντι των Ζουάβων οι οποίοι ονομάσθησαν και Μεραρχία του αίματος. Ο βομβαρδισμός διήρκησεν επί 1 ώραν. Κατά πρώτον οι Βούλγαροι άρχισαν χειροβομβίδας καθώς και οι Ζουάβοι. Μετά εζήτησαν οι Ζουάβοι ενίσχυσιν πυροβολικού ένθα εδόθη και το οποίον είχεν ρίψει εντός μιας ώρας άνω των 2 χιλιάδων οβίδων. Τα αποτελέσματα μας ανηγγέλθησαν τηλεφωνικώς μετά μίαν ώραν και τα οποία ήσαν οι Ζουάβοι εκυρίευσαν 2 σειράς χαρακωμάτων άνευ απωλειών. Εμείς από μακρόθεν ατενίζαμεν το θέαμα το οποίον ήτο απερίγραπτον. Ο λόχος μας ήτο επιφυλακή κατά την νύκτα εκείνην.
