Οι συζητήσεις στο καφενείο τις μέρες αυτές έχουν πολυποίκιλο περιεχόμενο. Από τις “κοινωνικές”, τις λίγες πολιτικές, τα ελληνοτουρκικά φτάνουμε στο κυρίαρχο που είναι ο κορωνοϊός..
Ανάμεσα σ’ όλα αυτά θυμόμαστε και το σεισμό και ιδιαίτερα την καθυστέρηση των πληρωμών. Πριν 2-3 μέρες σε μια παρέα διατυπώθηκαν κάποιες απορίες που θεωρούμε ότι αξίζει τον κόπο να τις δημοσιοποιήσουμε (στο περίπου).
Τι θα γίνει με την πλατεία, θα μεγαλώσει ή όχι;
Θα χτιστούν και τα δυο δημοτικά κτίρια, Λέσχη και Αγροτολέσχη, και σε ποια θέση;
Θα χτιστούν και πάλι κοινοτικές τουαλέτες;
Αν χτιστούν και τα δυο κτίρια ποιες ανάγκες θα εξυπηρετεί το καθένα;
Ποιος θα αποφασίσει σχετικά με την εσωτερική διαρρύθμιση του ενός ή των δύο κτιρίων;
Η τοπική κοινωνία θα έχει λόγο σ’ όλα αυτά ή κάποιοι σε κάποια γραφεία θα αποφασίσουν για μας.
Τέτοια και άλλα σχετικά.
Κατά τη γνώμη μας οι απαντήσεις σε κάποια απ’ τα παραπάνω ερωτήματα καθορίζονται από τις σχετικές με τον παραδοσιακό οικισμό διατάξεις. Για τα υπόλοιπα; Μήπως θα πρέπει να συνεργαστούν οι τοπικοί φορείς, να προσκαλέσουν χωριανούς επιστήμονες (ή όποιον άλλο έχει την καλή διάθεση να βοηθήσει) να πουν τη γνώμη τους, να σχεδιάσουν έστω πρόχειρα την πρόταση που έχουν κατά νου ώστε να προκύψει μια σύνθεση απόψεων, να τοποθετηθούν οι φορείς και τελικά το τοπικό συμβούλιο να καθορίσει την τελική πρόταση την οποία και θα παλέψει για να υλοποιηθεί;
Πριν είναι αργά.
Η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη σχετικά με το πως θα διαμορφωθούν τα δημοτικά κτίρια και θα επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή στο χωριό για πολλές δεκαετίες.
Για ποιες δεκαετιες μιλαμε ;μετα την δεκαετια του 2030 η του 2040 ;γιατι η πραγματικοτητα λεει .το τμημα πανεπιστημιου μουσειου που θα γινοταν στην πεφτσανη .ο δρομος μελιντας βατερων .το νερο απ το ακρασι ενα ενα εχουν παρει την σειρα τους και δρομολογουνται .μετα την ανεγερση των δημοσιων κτηριων να μην ξεχασουμε το γεφυρι στο τζαμι μηπως να καναμε μια αερογεφυρα κρεμαστη .τι αλλο ξεχασα ;α εναν λαγο με πετραχειλι !!!!
Θέμα διαπλάτυνσης της πλατείας δεν υπάρχει.
Αυτό απαιτεί απαλλοτριώσεις ιδιοκτησιών που για να μπορέσουν να επιβληθούν θα πρέπει:
1. Να αποχαρακτηριστεί η Βρίσα από παραδοσιακός οικισμός (ώστε να είναι δυνατή η αλλοίωση του οικιστικού ιστού) και
2. Να συνταχθεί και εγκριθεί ρυμοτομικό σχέδιο που να προβλέπει διεύρυνση της πλατείας (και ενδεχομένως άλλων τοπικών στενών δρόμων) και με βάση αυτό το ρυμοτομικό να γίνει η πράξη εφαρμογής και η απαλλοτρίωση με αποζημίωση των παρόδιων ιδιοκτητών.
Οπότε…
Και να συμπληρώσω κάτι πολύ βασικό:
Αν και εφόσον προχωρούσε ο αποχαρακτηρισμός της Βρίσας τότε θα ανατρεπόταν όλη η λογική που ευνοεί τους σεισμόπληκτους των 9αραδοσιακλων οικισμών (1200€/μ2 των κόκκινων, αυξημένο τιμολόγιο εργασιών επισκευής κίτρινων, αποζημίωση για όλα τα ακίνητα και για όλα τα τετρ μέτρα του ίδιου ιδιοκτήτη).
ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΗ ΔΟΜΗΣΗ, που με τόσο κόπο καταφέραμε να γίνει πράξη.
Εγώ καταλαβαίνω, ότι έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση που θα τη χαρακτήριζα από αρτηριοσκληρωτική έως εξοργιστική. Μιλάμε για χαρακτηρισμούς και αποχαρακτηρισμούς όποτε και όπου μας βολεύει ενώ ένα χωριό ζει στο ”περίπου”. Με τη νομιμότητα είμαστε αλλά που είναι η νομιμότητα όταν ας πούμε υπάρχει ένα γεφύρι ετοιμόρροπο που περνάς στο ”περίπου” και με ”προσοχή’.?’ Η ένας φούρνος που λογικά δεν επιτρέπεται να δουλεύει αλλά δουλεύει στο ”περίπου” για να εξυπηρετούνται οι λιγοστοί κάτοικοι που ω τι έκπληξη ζουν κι αυτοί εκεί στο ”περίπου” γιατί το χωριό είναι μη κατοικήσιμο. Δηλαδή μιλάμε με όρους νομιμότητας για παραδοσιακούς οικισμούς και οτιδήποτε άλλο και κάνουμε τα στραβά μάτια στο σοβαρότερο των περιστάσεων ότι επιτρέπουμε την διαμονή κατοίκων σε χωριό χαρακτηρισμένο ως μη κατοικήσιμο με ετοιμόρροπα κτίρια γύρω γύρω όπου καν δεν διασφαλίζουμε τη σταθερότητα τους και την ασφάλεια του κόσμου που περνά από κάτω. Κι αφού τους αφήνουμε να ζουν εκεί με αυτούς τους όρους δεν δίνουμε άδεια σε άλλα μαγαζιά να λειτουργήσουν όπως το καφενείο η ένα σουπερ μαρκετ ας πούμε. Νομιμότης αλά καρτ. Πρέπει να αλλάξει η κατάσταση.