Κρίμα στο τρέξιμο και στον κόπο!

Εδώ και 6,5 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2014 με πρωτοβουλία του Συλλόγου της Αθήνας εξασφαλίστηκαν 200 κυπαρίσσια τα οποία μεταφέρθηκαν δωρεάν από τον Γιάννη Μαργαρίτη και φυτεύτηκαν από εθελοντικό συνεργείο του Γιώργου Βερβέρη στο δρόμο προς Πολιχνίτο, από του Τσουμά το ντάμι μέχρι του Λιβαδιού το πηγάδι. Ύστερα από 1-2 χρόνια καινούρια παρτίδα κυπαρισσιών, πάλι πρωτοβουλία του συλλόγου της Αθήνας στάλθηκαν στο χωριό και φυτεύτηκαν σε συνέχεια των προηγούμενων.

Τα περισσότερα απ’ αυτά επέζησαν με φροντίδα του Συλλόγου, μεγάλωσαν αρκετά και στόλιζαν τον ευθύ δρόμο. Σήμερα ξεριζώθηκαν όλα(!) στα πλαίσια των εργασιών βελτίωσης του επαρχιακού δρόμου. Οι φωτογραφίες στο τέλος του κειμένου δείχνουν την κατάσταση που δημιουργήθηκε.

Γεννιούνται ερωτήματα:

1. Η μελέτη του έργου προέβλεπε αυτές τις “δολοφονίες”;
2. Οι αρμόδιοι της Περιφέρειας που ενέκριναν τη μελέτη είχαν δει και θεωρήσει αναγκαία αυτήν την καταστροφή;
3. Αν δεν προέβλεπε τίποτα σχετικό η μελέτη, ο εργολάβος έκρινε από μόνος του ότι έπρεπε να κοπούν τα δέντρα;
4. Ζητήθηκε άδεια από τη δασική υπηρεσία; Χορηγήθηκε η άδεια αυτή ή όχι; Αν χορηγήθηκε σε ποιες διατάξεις στηρίχτηκε; Αν χορηγήθηκε θα πρέπει και να δημοσιευτεί.

Η (λεκτική) αντίδραση των χωριανών είναι έντονη. Θεωρούμε ότι θα πρέπει από το τοπικό συμβούλιο και το σύλλογο της Αθήνας να ζητηθούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά και να γίνει άμεσα καταγγελία στη δασική υπηρεσία. Και λέμε άμεσα διότι είδαμε πριν λίγο σημειωμένα με κόκκινο χρώμα κάποια πεύκα, από τα ολοστρόγγυλα πεύκα που στολίζουν το δρόμο Βρίσας- Βατερών, και υποψιαζόμαστε ότι τα έχουν προγράψει κι αυτά.

Αν έχουν γίνει όλα νόμιμα, τί να πούμε. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, θα το καταπιούμε! Αν όμως η ενέργεια είναι αυθαίρετη θα πρέπει να ξανασυζητήσουμε το θέμα.