Το παρακάτω ασφαλιστήριο συμβόλαιο είναι ένα ντοκουμέντο για την οικονομική κατάσταση στην περιοχή μας. Βρισκόμαστε στα 1901 επί τουρκοκρατίας. Απέναντι στα συχνά δημοσιευόμενα προικοσύμφωνα απ’ τα οποία προκύπτει η άσχημη οικονομική κατάσταση αρκετών ανθρώπων και μάλιστα αγράμματων, παραθέτουμε σήμερα ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο σπιτιού στον Πολιχνίτο απ’ το οποίο καταφαίνεται η οικονομική επιφάνεια του ιδιοκτήτη του (Σαράντου Σαράντου).
Ασφαλίζεται το σπίτι του στον Πολιχνίτο, κοντά στην αγία Παρασκευή, έναντι του ποσού των τεσσάρων χιλιάδων χρυσών φράγκων, με ετήσιο ασφάλιστρο 0,5% δηλαδή 20 χρυσά φράγκα.
Εκτός απ’ την οικονομική ευμάρεια του προσώπου με το ασφαλιστήριο αυτό καταδεικνύεται και η ευρύτητα των οριζόντων του. Πρέπει να ήταν ανοιχτό μυαλό για να προχωρήσει σ’ αυτή την ενέργεια.
Αξιοσημείωτες θεωρούμε δυο ακόμα επισημάνσεις με βάση το έγγραφο αυτό.
Η μία είναι ότι επί τουρκοκρατίας δίνονταν η δυνατότητα σε ελληνική επιχείρηση να ασφαλίσει σπίτι, δηλαδή να δραστηριοποιείται, στην τουρκική επικράτεια και να έχει πρακτορείο μάλιστα.
Η δεύτερη επισήμανση αφορά το σήμα της εταιρείας με μια κεφαλή που ταυτοποιείται άμεσα από τη λέξη ΖΕΥΣ αλλά συνοδεύεται και από τη λέξη ΣΩΤΗΡ. Αν μη τι άλλο είναι παράδοξος ο συνδυασμός των δυο αυτών λέξεων.
Απ’ ότι μου λέει ο Γιώργος ο παππούς του ο Γεωργής είχε ασφαλίσει το σπίτι του, αυτό απέναντι από το φαρμακείο με την όμορφη πόρτα που ανήκει τώρα στον Γιάννη Διαμαντή κατεστραμμένο από το σεισμό, και μάλιστα υπήρχε απ’ έξω πινακίδα που έγραφε Εθνική ανώνυμος εταιρία γενικών ασφαλειών. Ο παππούς μου το Γιαννακέλ, είχε ασφαλιστεί ο ίδιος, ασφάλεια ζωής στην Εθνική, η οποία όμως έπαυσε να ισχύει νομίζω στην διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, ίσως να πτώχευσε η εταιρία, και τα πληρωμένα μέχρι τότε ασφάλιστρα χάθηκαν. Λεπτομέρειες ακριβείς δεν ξέρω αξίζει όμως να ψαχτεί το θέμα αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα. Εκείνο που ξέρω είναι ότι από την πλευρά της μαμάς μου και του μπαμπά μου έκτοτε είχε χαθεί η εμπιστοσύνη και υπήρχε μεγάλη επιφύλαξη όσον αφορά τις ασφαλιστικές εταιρείες εξ αυτού του γεγονότος.
Στο τεύχος 42 του 2007 του ΑΝΤΙΛΑΛΟΥ, στην σελίδα 117 υπάρχει σχετικό άρθρο του ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ ” Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ στο χωριό μας. Τα πρώτα ασφαλισμένα σπίτια της ΒΡΙΣΑΣ”.