Τι να πω για αυτόν τον άνθρωπο τον οδηγό στο επάγγελμα αλλά και στη ζωή. Οδηγός ανθρωπιάς και απίστευτου χιούμορ.
Είναι ο άνθρωπος που όταν πήγαινα μικρή με τον αδεφό μου στη Μυτιλήνη με το κλείσιμο των σχολείων μας έπαιρνε από το αεροδρόμιο και «δεινοπαθούσε» με τις ναυτίες μου μέχρι να φτάσουμε στο χωριό. Πάντα όμως με χαμόγελο και με την αισιόδοξη πλευρά της ζωής πορευόταν.
Όταν προ μηνών έγραψα ένα αφιέρωμα για τον πλάτανο και τον παππού μου, ο κ. Κώστας δεν έκρυψε την συγκίνησή του απαντώντας μου για τις αναμνήσεις του από την οικογένειά μου και δώσαμε ένα ραντεβού να πιούμε ούζο πάλι στον καινούριο πλάτανο.
Τελικά, κ. Κώστα δεν θα το πιούμε το ούζο μαζί αλλά στην μνήμη σας θα πιουν όλοι ένα ποτηράκι.
Αιωνία η μνήμη σας!
Μένια Κακαρά (εγγονή Τάκη Τσάκωνα)
Τα θερμά μας συλληπητήρια στην οικογένεια.
Οικογένια Κακαρά-Καραμάνη
