Σαν σήμερα άλλαξαν τα πάντα στη ζωή του χωριού μας. Στο χρόνο που πέρασε έγιναν για άλλους πολλά, για άλλους λιγότερα. Βρισκόμαστε πάντως σήμερα σε ένα σημείο. Ας το πάρουμε ως σημείο νέας εκκίνησης!
Μέχρι τώρα «κλάψαμε» αρκετά, συγκινηθήκαμε ακόμα περισσότερο, βγήκαν στη φόρα μέσα από συρτάρια και μπαούλα θύμησες πολλές, θύμησες που πλήθυναν τα δάκρυα, που φούντωσαν τη συγκίνηση. Ας τα ξεθωριάσουμε με τη δύναμη της συνήθειας.
Τώρα γίνεται ο απολογισμός του χρόνου. Ο καθένας από μας τους σεισμοπαθείς κάνει το δικό του απολογισμό. Οι άλλοι, οι απέξω, έχουν και τις φανερές σκοπιμότητες. Θεμιτές και ανθρώπινες. Στον σημερινό απολογισμό αλλά και για τον επόμενο «προϋπολογισμό» εμείς ξέρουμε ότι μας έχουν περάσει κάποια χαλινάρια. Για το καλό μας, λένε. Ίσως ναι, ίσως όχι. Χαλινάρι ένα ο χαρακτηρισμός του χωριού ως παραδοσιακού. Χαλινάρι δεύτερο η ΚΥΑ για την ανοικοδόμηση. Αυτά είναι δεδομένα και με αυτά πρέπει να προχωρήσουμε στους σχεδιασμούς μας ως άτομα και ως τοπική κοινωνία. Ενωμένοι, μέσα απ’ τις τόσες διαφορετικότητες στην κατάσταση που βιώνει ο καθένας, τις προσδοκίες για το μέλλον, την κουλτούρα του και τόσα άλλα, πρέπει να βρούμε τον κοινό βηματισμό μας για το μέλλον.
Ως τοπική κοινωνία πρέπει να προσπαθήσουμε και να απαιτήσουμε:
- Να ξεκαθαρίσει το τοπίο σχετικά με το τι μπορούμε να χτίσουμε.
- Να ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό της πολεοδομίας για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον όγκο δουλειάς των εγκρίσεων των νέων αδειών ανοικοδόμησης. Αν τώρα χρειάζεται ένας μήνας για να εκδοθεί μια βεβαίωση για το ότι ένα ακίνητο βρίσκεται εντός οικισμού καταλαβαίνουμε πόσος χρόνος θα απαιτείται για τις άδειες.
- Να δοθεί έγκαιρα παράταση για την επιδότηση ενοικίου/συγκατοίκησης. Αλλοίμονο για πολλούς αν αυτό δεν γίνει.
- Να έρθουν άμεσα τα κοντέινερ για τις οικοσκευές των κίτρινων σπιτιών. Πως θα αρχίσουν οι επισκευές με τα σπίτια γεμάτα;
- Να δούμε και τις δυνατές παρεμβάσεις στο χωριό. Ο –απών- Δήμος οφείλει να συστήσει άμεσα μια επιτροπή από αιρετούς και ειδικούς επιστήμονες που να ασχοληθεί με το δημόσιο κομμάτι του χωριού. Θα ξαναχτιστεί η αγροτολέσχη; Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα και επωφελέστερα ο χώρος αυτός; Μπορεί να γίνει κάποια μικρή, ελάχιστη έστω, παρέμβαση στον Πλάτανο; Θα αξιοποιηθεί η επίσημα εκφρασμένη πρόθεση του Κολλεγίου Αθηνών να ξαναχτίσει το σχολείο; Θα γίνει κάποια προσπάθεια να αμβλυνθούν κάποιες γωνίες έστω των δρόμων για να γίνει το χωριό έστω και ελάχιστα πιο λειτουργικό; Θα συνειδητοποιήσει ο Δήμος ότι αυτά –και πολλά άλλα- ανήκουν στις αρμοδιότητές του;
Κλείνοντας αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω δημόσια μια υπηρεσία και δυο πρόσωπα για τις προσπάθειες που καταβάλουν:
- Τη ΔΑΕΦΚ για την ευγένεια και την προθυμία των υπαλλήλων της
- Τον Βασίλη Τεντόμα για το χρόνο που διαθέτει, την ενεργητικότητα, τη διάθεση για ενημέρωση. Είναι φανερό ότι έχει «χρεωθεί με 108» την υπόθεση και προσπαθεί όσο μπορεί.
- Τον Στρατή Παράκοιλα για το τρέξιμο και τις προσπάθειες που καταβάλει για όλα και για όλους. Αλλά και τον Αποστόλη Αποστολή για την καλή συνεργασία –προς όφελος του χωριού- που έχουν.
Αυτό, Στρατή μου, το “Να δοθεί έγκαιρα παράταση για την επιδότηση ενοικίου/συγκατοίκησης.” ας το προσέξουμε λίγο.
1. Το αν θα δοθεί και πόση παράταση είναι θέμα που θα πρέπει να εκτιμηθεί και αποφασιστεί στο τέλος της διαιτίας και θα έχει σχέση με την τότε κατάσταση και την μέχρι τότε πορεία του έργου αποκατάστασης.
2 . Ας μην επαναπαύονται κάποιοι ότι θα παίρνουν για όσο χρόνο επιθυμούν το επίδομα συγκατοίκησης.Η παράταση, αν δοθεί, δεν θα πρέπι να είναι οριζόντια και ανεξάρτητη από το ενδιαφέρον που ο κάθε ιδιοκτήτης θα έχει επιδείξει για την επισκευή ή ανακατασκευή του σπιτιού του.