Τέθηκε εκ των πραγμάτων το ερώτημα: έχουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε την άποψή μας για θέματα που αφορούν το χωριό μας ή θα πρέπει να ασχολούμαστε ο καθένας μόνο με το σπίτι του;
Απ’ τη σελίδα μας τέθηκε το θέμα της πλατείας του Πλατάνου τώρα που θα γίνει ανοικοδόμηση με το άρθρο “και τώρα τί;” της 15ης Απριλίου.
Εκφράσαμε την εκδηλωμένη εδώ και χρόνια ελπίδα των χωριανών μας να μεγαλώσει λίγο η πλατεία. Ήμασταν σαφείς στο λίγο: ούτε στο στενό αλλά ούτε και το φαρδύ κοστούμι είναι όμορφα.
Παραθέσαμε και τις προϋποθέσεις: Το αν το επιτρέπει ο οικοδομικός κανονισμός του παραδοσιακού οικισμού μας, πρώτη και σημαντικότερη προϋπόθεση.
Στη συνέχεια: το θέλουν οι ιδιοκτήτες;
Και τελικά προτείναμε να γίνει μια ομάδα εργασίας που θα παράξει 2-3 εναλλακτικά σχέδια για το πως μπορεί να γίνει η πλατεία ώστε ενημερωμένοι οι ιδιοκτήτες να πάρουν την απόφασή τους. Δική τους θα είναι η τελική απόφαση.
Ακολούθησαν και άλλες τοποθετήσεις για το θέμα. Επώνυμες και σοβαρές.
Τέθηκε όμως (επώνυμα) από άμεσα ενδιαφερόμενο πρόσωπο η απαγόρευση να συζητηθεί το θέμα και μάλιστα με αυστηρό τόνο: ” Τα συγκεκριμένα άτομα που ασχολούνται αυτοβούλως με το θέμα ας ασχοληθούν με την τυχόν δικής τους περιουσία στο χωριό μας.”
Αγαπητή Αριάδνη με όλη την εκτίμηση που έχω (και το ξέρεις) προς εσένα και την οικογένειά σου θεωρώ ότι έχουμε το δικαίωμα να συζητούμε για θέματα που αφορούν το χωριό μας. Όχι μονάχα έχουμε το δικαίωμα αυτό αλλά έχουμε και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να νοιαζόμαστε για το αύριο του χωριού μας.
Η όποια απόφαση τελικά ληφθεί θα είναι απόφαση των ιδιοκτητών και του Δήμου. Ίσως (λέω ίσως) αν οι ιδιοκτήτες δουν μια μακέτα της πλατείας με μετακίνηση (π.χ. 4-5 μέτρα) προς τα πίσω όλων των κτιρίων στην ανατολική πλευρά της πλατείας, αν δουν τον δημοτικό χώρο πίσω από τα νέα καφενεία τους να διαμορφώνεται κατάλληλα και να τους δίνεται η δυνατότητα να τον εκμεταλλευτούν εν μέρει, ίσως να θεωρήσουν ότι τους συμφέρει αυτή μετακίνηση. Αν όχι με γεια τους και χαρά τους!
Απλά να θυμήσουμε ότι πριν από 50 και λίγο χρόνια δόθηκε η δυνατότητα στο χωριό να αποκτήσει μια μεγάλη πλατεία που θα άλλαζε την όψη του και τη λειτουργικότητά του και οι τότε αρμόδιοι την “κλώτσησαν”.
Το δις εξαμαρτείν ουκ κοινωνίας σοφής” (κατά παράφραση).
Στον διάλογο για το θέμα δεν έχουν θέση ανώνυμοι που αντί να καταθέσουν την άποψή τους (δεκτή έστω και ανώνυμη) καταφεύγουν σε σχολιασμό επώνυμων τοποθετήσεων και μάλιστα μικροπρεπή.
