Το ρητό “δυο μέτρα και δυο σταθμά” χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι δυο ίδιες περιπτώσεις διαφορετικών προσώπων κρίνονται με διαφορετικό τρόπο.
Εμείς με την επικεφαλίδα θέλουμε να τονίσουμε ότι την ίδια περίπτωση την κρίνουν με διαφορετικό τρόπο δυο διαφορετικές υπηρεσίες του δημοσίου.
Συγκεκριμένα για να δοθούν σε έναν σεισμοπαθή τα βοηθήματα των 586€, της οικοσκευής και της επιδότησης ενοικίου θα πρέπει αυτός να ήταν μόνιμος κάτοικος Βρίσας. Αυτό αποδεικνύεται με το Ε1 αλλά και με άλλα δικαιολογητικά όπως αποδείξεις της ΔΕΗ, της ΔΕΥΑΛ και βεβαίωση του Προέδρου.
Χωριανός μας που ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας μέχρι το 2010 ή 11 όταν συνταξιοδοτήθηκε και ήρθε στο χώριο όπου κατοικεί 12 μήνες το χρόνο δεν φαντάστηκε ότι θα έπρεπε να αλλάξει την κύρια κατοικία του στο Ε1 ούτε ο λογιστής του το υπέδειξε.
Μετά το σεισμό υπέβαλλε τα δικαιολογητικά του στο Δήμο (για τα 586 και την οικοσκευή) και στη ΔΑΕΦΚ για την επιδότηση ενοικίου. Πήγε ότι του ζήτησαν (τα ίδια και στις δυο περιπτώσεις) Από τις υπηρεσίες του Δήμου απορίφτηκε η αίτηση του. Δεν πείστηκε ο αρμόδιος υπάλληλος ότι ο άνθρωπος είναι ΜΟΝΙΜΟΣ κάτοικος Βρίσας εδώ και περισσότερα από 5 χρόνια και του έκοψε τα δυο επιδόματα. Σημειώνεται ότι για άλλους σεισμοπαθείς που στο Ε1 τους δεν ήταν το σπίτι της Βρίσας δηλωμένο ως πρώτη κατοικία δέχτηκε τα (αντίστοιχα) δικαιολογητικά. Ο υπάλληλος που είναι δίπλα στη Βρίσα και όποιον να ζητούσε θα μάθαινε την αλήθεια “προστάτεψε τα συμφέροντα του δημοσίου” και αδίκησε κατάφορα τον πληγέντα χωριανό μας.
Η Υπάλληλοςτης ΔΑΕΦΚ με βάση τα δικαιολογητικά πείστηκε ότι ο άνθρωπος είχε δίκιο και του ενέκρινε την επιδότηση ενοικίου.
Νομίζουμε ότι η ύστερα από αυτό η κα Αντωνέλλη θα πρέπει να παρέμβει για να αρθεί η αδικία.
