Από τον κ. Τεντόμα. Θεωρούμε ότι ξεκαθαρίζει το θέμα σε σχέση με κάποια σχόλια στη σελίδα μας.
Σύμφωνα με τα ισχύοντα στους οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων (ανεξάρτητα αν αυτοί είναι παραδοσιακοί οικισμοί ή όχι) ο συντελεστής δόμησης (ΣΔ) είναι 1.00 και η κάλυψη 70%.
Όταν το σεισμόπληκτο κτίσμα είχε κάλυψη μεγαλύτερη του 70% (ακόμη και 100%) και ήταν ισόγειο μπορεί να ανακατασκευαστεί πάνω στα ίχνη του παλιού σύμφωνα με το συνημμένο ΠΔ ΦΕΚ 130Δ/1-3-1979, άρθρο 3.
Όταν το σεισμόπληκτο είναι πάνω από ένα όροφο με συντελεστή άνω του 1.00, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να ανακατασκευάσει διόροφο αλλά με μέγιστη κάλυψη 70% και συντελεστή δόμησης 1.00.
Στη περίπτωση αυτή (δηλ. διορόφων ή και τριορόφων κτιρίων) υπάρχει ( μόνο για τους παραδοσιακούς οικισμούς) η δυνατότητα ανακατασκευής του ίδιου ακριβώς κτιρίου που καταστράφηκε, με τόν ίδιο όγκο, ίδιο σχήμα, ίδιες όψεις κλπ, έστω και αν ξεπερνά την επιτρεπόμενη κάλυψη και τον επιτρεπόμενο όγκο, εφόσον κρίνει το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής μετά τη προσκόμιση φωτογραφικού και άλλου υλικού ότι πρόκειται για κτίσμα “αντιπροσωπευτικό της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής”. (συνημμένο ΠΔ της 19.10/13.11.1978 -ΦΕΚ 594Δ, άρθρο 5).
Με βάση τα παραπάνω, στους παραδοσιακούς οικισμούς μένουν χωρίς νομική κάλυψη οι περιπτώσεις διόροφων κτιρίων που ξεπερνούν την επιτρεπόμενη κάλυψη και τον επιτρεπόμενο συντελεστή, αλλά δεν είναι κτίρια αντιπροσωπευτικά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Για τις περιπτώσεις αυτές γίνεται προσπάθεια, που βρίσκεται σε εξέλιξη, χωρίς όμως βέβαιο αποτέλεσμα, για τροποποίηση του συνημμένου ΠΔ του 1979, ώστε να ξεπεραστεί ο περιορισμός του άρθρου 3, πργρ. βγ, περί μη υπερβάσεως του ισχύοντος συντελεστή δόμησης.
(Για περισσότερες λεπτομέρειες οι ενδιαφερόμενοι ας απευθυνθούν στους μηχανικούς τους).
