Από τα “Βρισαγώτικα ανέκδοτα” του Πάνου Ιατρέλλη
Στο χωριό μας, τη Βρίσα, υπήρχαν -και ακόμα υπάρχουν- άνθρωποι οι οποίοι γιάτρευαν ορισμένες αρρώστιες με γητιές. Πριν το 1950 θυμάμαι ήταν κάποιος Μπολεχάκος που εξαφάνιζε με γητιά τις μυρμηγκιές. Ο Απόστολος Πετράς θεράπευε τη χρυσή (ίκτερο) με γητιά, κόβοντας με ένα ξυραφάκι το ούλο. Η Χρυσάνθη Κουτσαμπάση γιάτρευε τις κατσίκες όταν αρρώσταιναν.
Όταν ήμουν μικρός με έπιασαν μαγουλάδες (παρωτίτιδα) και η μητέρα μου με έστειλε να με γητέψει η Ανθούλα η Καριώταινα. Αυτή με πήγε στο φούρνο της Σαπφώς της Κώσταινας (Προκοπίου) του οποίου το στόμιο έβλεπε προς την ανατολή. Πήρε τη σφραγίδα που βάζουν στις βλογιές (τα λέγομενα πρόσφορα), την ακούμπησε στο στόμιο του φούρνου που ήταν κατάμαυρο από την κάπνα και στη συνέχεια στα μάγουλά μου ψιθυρίζοντας ταυτόχρονα: Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά! Μου είπε να μη σκουπίσω από το πρόσωπο μου τη μουτζούρα που είχε κολλήσει και θα ξεπριζόμουν αμέσως.
Μόνο που ο κ. Πάνος μας αφήνει με την απορία αν τελικά γιατρεύτηκε!!!
Η κατσουρντιμαρα ειναι ασθενια του χωριου μας .Πολλες εφαρμογες τις εκαναν γεροι .Απο σεβασμο τους αφηναν να τις κανουν .Μετα πηγαιναν στον σωστο γιατρο που τους εσοζε.