Με την ευκαιρία της παρακάτω φωτογραφίας κάνουμε μια αναφορά στην «οικογένεια Σάββα» δεδομένου ότι το όνομα (ή μάλλον το επίθετο) το έχουμε συναντήσει σε πολλές και σημαντικές προσφορές προς την τοπική κοινωνία του χωριού μας. Έτσι έχουμε:
- Το 1953 ο Δημητρός Σάββας, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1903 και είχε μεταναστεύσει στο (τότε Βελγικό) Κογκό, όπου τον ακολούθησαν και τα αδέλφια του Μάρκος και Στρατής, στέλνει στην Κοινότητα Βρίσας 500 μέτρα χυτοσιδηρών σωλήνων με τους οποίους διοχετεύθηκε το νερό μιας κοντινής πηγής και στήθηκε η βρύση στην Παναγιούδα. Σύμφωνα με το ευχαριστήριο που έστειλε το Κοινοτικό Συμβούλιο στον δωρητή με τον τρόπο αυτό η ημιάγονη περιοχή μετατράπηκε σε εύφορους ελαιώνες.
- Την ίδια χρονιά τα παραπάνω αδέλφια πρόσφεραν στη μνήμη του πατέρα τους Παναγιώτη και της μητέρας τους Κατίγκως το ρολόι του καμπαναριού της Ζωοδόχου Πηγής, το οποίο ακόμα και σήμερα είναι χρήσιμο. Μπορούμε να φανταστούμε τη χρησιμότητά του τότε που (κατά την Βαρβάρα Σκιά) «δεν υπήρχαν ρολόγια!»
- Στον πίνακα των ευεργετών του Δημοτικού Σχολείου του χωριού μας αναγράφεται η Οικογένεια Ευστρ. Π. Σάββα που δώρισε ένα μεγάλο έπιπλο βιβλιοθήκης αξίας 4.000 δρχ μέσω του Στέλιου Γραγουδά.
- Στον πίνακα των δωρητών του σχολείου είναι γραμμένο το όνομα του Παναγιώτη Σ. Σάββα και απ’ τα αρχεία του σχολείου μαθαίνουμε ότι ο γιος του Μάρκος δώρισε στο σχολείο στη μνήμη του πατέρα του 65 τόμους βιβλίων, 49 εικόνες ζώων και φυτών και ένα επιδιασκόπιο με σλάιτς.
- Επίσης ο Ευστρ. Π. Σάββας και η σύζυγός του Ευστρατία πρόσφεραν στο σχολείο το 1958 δυο ξύλινες βιβλιοθήκες.
Σε μια ολιγόλεπτη στάση στον Ισθμό της Κορίνθου: πίσω σειρά ο οδηγός, Γιώργος Γεωργής, Νίκος Πολυχρόνης, η μητέρα του και ο Δ. Σάββας, — Μπροστά Μυρσίνη Σάββα, Αντιγόνη Σάββα-Ρεκλού, Κ. Πολυχρόνης και Ρίκα Πολυχρόνη
Σημείωση1: Σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε (μαζί με τις φωτογραφίες) ο Γιώργος Γεωργής ο Δημητρός Σάββας έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 1963. Μέχρι τότε είχε στήσει μια μεγάλη εμπορική επιχείρηση με εισαγωγές από την Ελλάδα, το Βέλγιο και τη Γαλλία. Η επιχείρησή του στεγάζονταν στο ιδιόκτητο μεγαλύτερο –τότε- κτίριο της πρωτεύουσας του Κογκό, Κινσάσας.
Σημείωση2: Πιθανόν η οικογένεια Σάββα να είχε προσφέρει και άλλα στο χωριό μας που δεν έτυχε να εντοπίσουμε.
