Στο παρακάτω συμφωνητικό μιας αγοροπωλησίας του 1890 αναφέρεται ότι: “δίδω δε το παρόν εις αυτόν δι ασφάλειαν του έως ου δυνηθώ και δώσω αυτόν το βασιλικόν κοτσάνιον”.
Η έκφραση βασιλικόν κοτσάνιον δεν συναντιέται στο διαδίκτυο. Μήπως κάποιος έχοντας εξειδικευμένες γνώσεις μπορεί να μας διαφωτίσει. Βέβαια απ’ το κείμενο εικάζεται το περιεχόμενό του. (αρχείο Κ. Γραγουδά)
Αν δεν κανω λαθος προκειται για αμπελι με ιδιαιτερα χαρακτηριστικα της εποχης εκεινης απο τον 18 αιωνα οπου μεταφερθηκαν στις αμπελουργιες υβριδικες ποικιλιες σταφυλιων απο την Ευρωπη κυριως.
Έψαχνα πολύ καιρό για να βρω κάτι σχετικά με τους τίτλους ιδιοκτησίας και τελικά μετά από αρκετές προσπάθειες έπεσα σε κάποιες μικρές αναφορές. Ήθελα να παραθέσω περισσότερες πηγές αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Η συγκεκριμένη λέξη βρίσκεται σε ιστοσελίδες που έχουν σχέση με τα κατεχόμενα της Κύπρου και μάλλον ο τίτλος πρέπει να είναι οθωμανικής προέλευσης ή εκείνης της εποχής.
Παραθέτω καθυστερημένα το συγκεκριμένο απόσπασμα…
««Τη ζημιά με τις περιουσίες και την γη, περισσότερο και από τον τουρκικό στρατό και τους εποίκους, την κάνουν οι ξένοι, Άγγλοι κυρίως, Γερμανοί και άλλοι». Αυτός είναι ο κοινός τόπος στη σκέψη και στα λόγια των Ελληνοκυπρίων προσφύγων που καταφτάνουν στα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις τους με τα «κοτσάνια», τους τίτλους ιδιοκτησίας ακινήτων.
Και ένα δεύτερο από συνομιλία στο διαδίκτυο…
…» Ναι, αλλά δεν μπορεί το «να δίδωσι κοντότα» να σημαίνει ουσιαστικά το να δίνουν τη συμφωνημένη αμοιβή βάση της κοντότας; Όπως ας πούμε στην Κύπρο λένε «βάζω κοτσιάνι» (κοτσιάνι=τίτλος ιδιοκτησίας ακινήτου, συνήθως οικοπέδου) εννοώντας «βάζω υποθήκη».
Όποιος το ψάξει σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία ίσως να βρει κάτι περισσότερο.
Με λίγη καθυστέρηση αλλά πολλή αγάπη για την κληρονομιά και τις παραδόσεις του τόπου μας.
Κι επειδή δεν σκόπευα να απαντήσω ανώνυμα…αλλά μου ξέφυγε…