Ένα ενδιαφέρον αίτημα

Πριν λίγες μέρες έτυχε να ακούσω στο καφενείο την πρόταση που έκανε ένας θαμώνας σε αρμόδιο πρόσωπο. Η πρόταση αφορούσε το θέμα του κλαδέματος των λιόδεντρων. Όπως είπε από συζητήσεις που γίνονται στα καφενεία και τις καφετέρειες του χωριού σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κλαδεύονται τα λιόδεντρα της περιοχής μας δεν μπορεί να βγάλει κανείς άκρη. Ο καθένας που ασχολείται (ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά) με το σπορ αυτό έχει και διαφορετική άποψη. Προτάθηκε γι αυτό στον αρμόδιο παράγοντα  να εξετάσει τη δυνατότητα διενέργειας ενός σεμιναρίου σχετικά με το θέμα από ειδικούς.

Σχετικά με το θέμα αυτό σημειώνουμε ότι μέχρι πριν από 2-3 δεκαετίες υπήρχαν στο χωριό μας εξαιρετικοί κλαδευτές των λιόδεντρων που είχαν παρακολουθήσει ειδικά σεμινάρια στην Αχλαδερή. Σε σχετικό άρθρο (με τίτλο ο κοινοτικός γεωπόνος) στον τελευταίο Αντίλαλο δίνονται οι εξής σχετικές πληροφορίες:

” …Η μια καινοτομία (του γεωπόνου αυτού) ήταν το περιφερειακό σχολείο κλαδέματος. Όπως προκύπτει από την αλληλογραφία την εποχή εκείνη στην περιοχή μας δεν υπήρχαν έμπειροι και καλοί κλαδευτές για την ελιά. Γι αυτό έρχονταν κλαδευτές από τα Πλωμαριτοχώρια και ιδιαίτερα το Ακράσι και το Αμπελικό. Η ανάγκη αυτή οδήγησε την υπηρεσία να θεσπίσει σχολεία κλαδέματος τα οποία παρακολουθούσαν όσοι ήθελαν –ύστερα από κλήρωση- και μάλιστα αμοιβόμενοι . Ο τεχνίτης δάσκαλος έπαιρνε 100 δραχμές και οι εκπαιδευόμενοι 25 δραχμές μεροκάματο. Την όλη διαδικασία κατηύθυνε και εξυπηρετούσε ο κοινοτικός γεωπόνος.”

Παρατηρούμε ότι τα μαθήματα δεν τα έκανε ο (θεωρητικός) γεωπόνος αλλά ειδικοί τεχνίτες. Τέτοιους θα πρέπει να αναζητήσουμε και τώρα μέσα ή έξω απ’ το χωριό.