|
Αναδημοσιεύουμε από το lesvosnews.net την παρακάτω δημοσίευση για το βιβλίου του χωριανού μας νέου συγγραφέα Σπύρου Αναγνώστου.
Το βιβλίο αυτό, το οποίο σε λίγεςμέρες θα έχουμε και στη βιβλιοθήκη μας, είναι εξαιρετικό και δείχνει ένα συγγραφέα όχι μόνο με ταλέντο αλλά και με τεράστιο υπόβαθρο ιστορικών γνώσεων.
 |
 |
Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Σπύρου Αναγνώστου με τίτλο “Η Νύχτα του Κρόνου” από τις εκδόσεις “Έσοπτρον”. Ο Σπύρος Αναγνώστου είναι διδάκτωρ Γεωγραφίας, Λέσβιος, και ζει στη Μυτιλήνη. Έχει βασικές σπουδές στη Χωροταξία και μεταπτυχιακές στην Πολεοδομία-Χωροταξία (DEA), και στο Δίκαιο της Πολεοδομίας και του Περιβάλλοντος (DESS), στη Γαλλία. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για θέματα Ιστορίας και Ιστορικής Γεωγραφίας, και είναι τακτικό μέλος του Κέντρου Ελληνο-Ρωσικών Ιστορικών Ερευνών (ΚΕΡΙΕ).
Περίληψη
Στη Νότια Γαλλία είναι Άνοιξη. Ο Στηβ Ζανέλλις επιστρέφει στο Αιξ-αν-Προβάνς των φοιτητικών του χρόνων, με αφορμή την συγγραφή ενός άρθρου για κάποιο Νεοϋορκέζικο έντυπο. Στην πραγματικότητα, για να συναντήσει το σημείο όπου πάντα η ζωή του τον οδηγούσε. Και την Ιζαμπέλ…
Το μυστήριο που θα ανατρέψει απρόσμενα κι ολοκληρωτικά τις ζωές τους θα τους παρασύρει στην πιο απίστευτη περιπέτεια. Θα ανακαλύψουν πως βρέθηκαν πρωταγωνιστές στη δίνη ενός μυστικού πολέμου. Πως η Νύχτα του Κρόνου απειλεί να καταπιεί τις ζωές τους και τον Κόσμο. Θα χρειαστεί να παλέψουν με τη σκοτεινή ομάδα των ανθρώπων της. Για να τους νικήσουν, πριν δέσουν τις άκρες ενός κομμένου νήματος.
Η “Σαλονικιά Σέκτα” του Σαμπατάι Ζεβί και του Γιάκομπ Φρανκ, και ο τρομακτικός της ρόλος στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια Ιστορία, η αληθινή αποκρυφιστική λατρεία της Ιλλουμινατικής ελίτ και η διαχρονική της δράση, ξεδιπλώνονται αριστοτεχνικά σε αυτό το θρίλερ μυστηρίου και δράσης, που υφαίνει την πλοκή του πάνω σε ένα στιβαρό ιστορικό υπόβαθρο, αντλημένο μέσα από πολυετή έρευνα σε αυθεντικές ακαδημαϊκές πηγές, άγνωστες στο παγκόσμιο κοινό…
Ο καθηγητής Γεώργιος Κορρές γράφει για τη “Νύχτα του Κρόνου”
Η “Νύχτα του Κρόνου”, το πρώτο μυθιστόρημα του Σπύρου Αναγνώστου κατατάσσεται στο είδος του “συνωμοσιολογικού θρίλερ”, χωρίς ωστόσο να μοιάζει με τα άλλα του είδους. Το μυστήριο, η πλοκή και η δράση ξετυλίγονται στις σελίδες του σε μια μορφή –και με μια γραφή- όπου το πνεύμα, το λεπτό και σαρκαστικό χιούμορ, κρατάνε πάντα τον πρώτο λόγο.
Ένα καλό μυθιστόρημα –είχα κάπου διαβάσει- είναι αυτό που καταφέρνει να διασκεδάζει, να συγκινεί, να διδάσκει και να εμπνέει. Είναι πράγματι αυτές, “οι τέσσερις αναγκαίες και ικανές συνθήκες” –όπως θα ’λεγε ένας επιστήμονας- που κάνουν τον αναγνώστη να αγαπήσει ένα βιβλίο. Τα “τέσσερα μαγικά στοιχεία” –όπως θα ’λεγε ένας αλχημιστής- που κάνουν ένα βιβλίο να είναι με τη σειρά του “μαγικό”.
Το μυθιστόρημα του Σπύρου Αναγνώστου έχει τη συνταγή αυτή: Διασκεδάζει, συγκινεί, διδάσκει και εμπνέει, από την πρώτη ως την τελευταία του σελίδα.
Θα επιμείνω όμως, διαφέρει από άλλα του είδους του: Το “συνωμοσιολογικό” υπόβαθρο του είναι στην πραγματικότητα “ιστορικό”. Οι εκτεταμένες αναφορές τού συγγραφέα στην προέλευση των Ιλλουμινάτι, στον τεράστιο, άγνωστο ρόλο τής “Σαλονικιάς σέκτας”, δεν είναι μια αναπαραγωγή θεωριών συνωμοσίας που διακινούνται στο διαδίκτυο. Έχουν αντληθεί από πολυετή έρευνα σε δεκάδες ιστορικά άρθρα και βιβλία για το θέμα, από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, από Πανεπιστημιακές εκδόσεις των ΗΠΑ κι από έναν μεγάλο αριθμό πηγών. Δοσμένες μέσα από το μυστήριο και την πλοκή ενός μυθιστορήματος, μάς αποκαλύπτουν μια πράγματι συναρπαστική, σημαντική, όσο και αγνοημένη, πτυχή της ιστορίας.
Από την άλλη, το έντονο αυτοβιογραφικό στοιχείο που διατρέχει τη μυθοπλαστική πλοκή του βιβλίου, είναι ίσως αυτό που ευθύνεται για μια άλλη ξεχωριστή “αρετή” του: Οι βασικοί του ήρωες (όσο κι οι περισσότεροι χαρακτήρες) δεν είναι “χάρτινοι” και “δισδιάστατοι”. Βγαίνουν από τις σελίδες και γίνονται “γνωστά μας πρόσωπα”. Νοιαζόμαστε γι’ αυτούς και για την τύχη τους.
Κι είναι ίσως αυτό που αφήνει την πιο ωραία αίσθηση. Όταν κλείσουμε και την τελευταία σελίδα και πιάσουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται την ιστορία τους: Το χέρι του φθόνου που κάποτε έκοψε την κλωστή που ένωνε δύο ανθρώπους δεν είχε τον τελευταίο λόγο. Πολλά χρόνια μετά, ένα πολύ όμορφο μυθιστόρημα (που εύχομαι και πιστεύω, θα διαβάσουν χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα και το εξωτερικό) ήρθε να δέσει το ασημένιο νήμα: Ο Στηβ ξαναβρήκε την Ιζαμπέλ του. “Θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση”, είχε σωστά προειδοποιήσει ο μεγάλος συντοπίτης τού συγγραφέα, Ελύτης.
Γεώργιος Κορρές
Καθηγητής Τμήματος Γεωγραφίας
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
