25η Μάρτη στην κατοχή
« Καθώς πλησίαζε η 25η Μαρτίου , σκεφτήκαμε πως επιβαλλόταν να τιμήσουμε την Εθνική Γιορτή του Γένους, για να τονώσουμε το εθνικό συναίσθημα των χωριανών μας. Ζυγιστήκαμε και διαπιστώσαμε πως είχαμε τα απαραίτητο θάρρος και δύναμη να το κάνουμε ( χωρίς να ενημερώσουμε την ηγεσία του ΕΑΜ , η οποία πιστεύαμε ότι θα μας απέτρεπε , λόγω του κινδύνου να μας χτυπήσουν οι Γερμανοί ).
Μόλις παραμονιάτικα φτιάξαμε το σχέδιο της εκδήλωσης και στείλαμε μήνυμα ( το βράδυ πια ), σ’ όλους τους Επονίτες μας να δώσουν το παρόν: Συγκέντρωση στις 10 το πρωί στο Ηρώο , εκφώνηση λόγου κι ενός – αντιστασιακού περιεχομένου- ποιήματος , κατάθεση στεφανιού, ενός λεπτού σιγή, Εθνικός Ύμνος…
Όλα έγιναν όπως προγραμματίστηκαν, με συμμετοχή νεολαίων που ξεπερνούσε τις προσδοκίες μας. Προσθέσαμε και δύο αυθόρμητα ‘Ζήτω’: για την Ελλάδα και την Εθνική Αντίσταση! Με το τέλος της εκδήλωσης, επιστρέψαμε εν σώματι στο χωριό, τραγουδώντας το ‘Μαύρη είν΄ η νύχτα στα βουνά’, εναλλασσόμενο με τον Εθνικό Ύμνο, καθώς δεν είχαμε μάθει ακόμα τραγούδια του νέου ξεσηκωμού ( Αντιστασιακά – Αντάρτικα ).»
ΥΓ. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι η ηγεσία της οργάνωση μας, είχε δίκιο να πιστεύει ότι ήταν επικίνδυνη μια τέτοια πατριωτική εκδήλωση : Οι Γερμανοί χτύπησαν με καθυστέρηση κάποιων ημερών τις παρόμοιες αλλά μεγαλύτερης εμβέλειας εκδηλώσεις στην Καλλονή και περισσότερο στην Αγιάσο όπου χύθηκε αρκετό αίμα.
Δεν υπακούσαμε ούτε στις μετά την εκδήλωση, ρητές εντολές του τοπ. συμβουλίου του ΕΑΜ , σύμφωνα με τις οποίες δεν έπρεπε να κάνουμε συγκεντρώσεις των ομάδων επί ένα μήνα, εγώ δε ( γραμματέας της ΕΠΟΝ ) και ο Κ. Σαμούχος που εκφώνησε το λόγο, να μην κοιμόμαστε στα σπίτια μας.
Πολύ περίεργος να μάθαινα πως κρίνουν οι σημερινοί συμπολίτες μου σήμερα την ‘ανακεφαλάδα’ μας αυτήν –70 χρόνια μετά-.
Περασμενα “μεγαλεια” πατριωρισμου και διηγωντας τα να κλαις…. γιατι οι Ελληνες σημερα εγιναν κοτες…που μονο να κακαριζουν ξερουν, χωρις να κανουν αυγο !
Και την εποχή στην οποία αναφέρετε ο κ. Αναγνώστου δεν ήταν ταγμένοι όλοι στο ίδιο μετερίζι.
Και τότε υπήρχαν αυτοί που συντάχθηκαν με αυτόν που επιβουλεύτηκε την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια .
Αυτά τα μπουμπούκια ανθισαν και στο χωριό μας …….Μπουραντάδες σκότωσαν συγχωριανό μας και…. και… και…..
Ο κ. Αναγνώστου τόλμησε είπε πράγματα με το όνομα τους ….όμως όχι όλα .
Γιατί όλα δεν γράφονται όμως και δεν ξεχνιούνται τουλάχιστον όσο ζούν αυτοί που τα έζησαν καθώς και οι επίγονοι των πρωταγωνιστών……