Δυο ακόμα πληροφορίες σχετικές με την περιοχή μας κατά το ξεψύχισμα της Τουρκοκρατίας στο νησί μας. Ήταν Μάιος του 1912 και οι Ιταλοί προσπαθούν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου. Ίσως μάλιστα να το πετύχαιναν αν δεν αντιδρούσε η Αυστρία. Ο ιταλικός στόλος περιπολούσε γύρω στο νησί μας και οι Τούρκοι έπαιρναν διάφορα μέτρα για να αμυνθούν. Ένα απ’ αυτά ήταν το να εμποδίσουν την είσοδο των ιταλικών πλοίων στον κόλπο Καλλονής.
Αυτό επεχείρησαν να το πετύχουν φράζοντας το στόμιο του κόλπου με ογκόλιθους! Η ενέργεια αυτή δημιούργησε μεγάλη αντίδραση στους κατοίκους της περιοχής μας διότι αφενός μεν φοβούνταν ότι η επιτυχία του μέτρου θα δυσκόλευε και τη θεμιτή ναυσιπλοΐα στο κόλπο και αφετέρου γιατί τους είχαν επιβάλλει αναγκαστική εργασία. Τελικά η προσπάθεια των Τούρκων δεν απέδωσε γιατί τα ισχυρά ρεύματα στην περιοχή παράσερναν τους ογκόλιθους.
Όσο περνούσε ο καιρός και παρά την προσπάθεια τω Χριστιανών του νησιού να μη δίνουν αφορμές στους Τούρκους, οι οποίοι με το στρατό, τους χωροφύλακες και ατάκτους είχαν γίνει προκλητικοί, τα επισόδεια συνεχώς πλήθαιναν και γινόταν ολοένα και βιαιότερα Αναφέρεται ότι τέτοιες βιαιότητες (φόνοι, τραυματισμοί, ξυλοδαρμοί, λεηλασίες) έγιναν και στον Πολιχνίτο καθώς και στο Λισβόρι. ( “Λεσβιακά” τόμος 4, 1962)
