Τελέστηκε σήμερα το 40ήμερο μνημόσυνο του Αθανασίου Νικέλλη με πρωτοβουλία της ενοριακής επιτροπής, του πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού και του Συλλόγου της Αθήνας. Το εκκλησίασμα συγκινημένο είπε το “αιωνία η μνήμη “του. Η συγκίνηση για το θάνατο του Θανάση εντείνεται από δυο χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του. Το ένα είναι το γεγονός ότι αν και γεννήθηκε στην Αμερική και στο χωριό έζησε λιγότερο από 10 χρόνια σε παιδική και προεφηβική ηλικία, αγάπησε τον τόπο μας ίσως περισσότερο από εμάς που γεννηθήκαμε και ζούμε εδώ. Και το δεύτερο είναι η ταπεινοφροσύνη του. Πρόσφερε, χωρίς όχι μόνο να θέλει, αλλά ούτε να αποδέχεται οποιαδήποτε τιμή. Αφανής και Σπουδαίος. Επιστήμονας και Άνθρωπος. Έλληνας και Βρισαγώτης.
Σήμερα μάθαμε ότι εκτός απ’ την τριπλή τελαυταία προσφορά του (ιατρείο, οικόπεδο στα Λημνιά, κτίριο βιβλιοθήκης) είχε αρκετές φορές ενισχύσει την εκκλησία. Είχε δώσει χρήματα για τη συντήρηση του τέμπλου της εκκλησίας, τα οποία όμως επειδή το έργο έγινε από το υπουργείο Πολιτισμού (επί Νιάνια) χρησιμοποιήθηκαν για την αντικατάσταση της στέγης. Είχε δωρήσει δυο σειρές αμφίων στην εκκλησία και μια σειρών στολών για τα παιδιά που ντύνονται παπαδάκια. Είχε διαθέσει τα χρήματα για την πλακόστρωση του Άη Γιάννη στο νεκροταφείο. Είχε ενισχύσει επανειλλημμένα τον ” Άγιο Κωνσταντίνο”. Για το λόγο αυτό η εκκλησία τον έχει ανακυρήξει σε μέγα ευεργέτη. Και τελευταία με την τριπλή (παραπάνω) προσφορά του ανοίχτηκε στην κοινωνία σε τρεις διαστάσεις της : υγεία, περιβάλλον, παδεία-πολιτισμός. Σ όλη αυτή τη δραστηριότητα του είχε συμπαραστάτες τα αδέλφια του και ιδιαίτερα την αδελφή του Ευαγγελία.
Εμείς ας τον “τιμήσουμε” με τη σωστή αξιοποίηση όσων μας πρόσφερε.
Υ.Γ. Γνωρίζουμε ότι έχουμε αναγνώστες από το Illinois, όπου ζούσε. Επίσης γνωρίζουμε ότι ο ίδιος και τα αδέλφια του δεν είχαν καλές σχέσεις με το διαδίκτυο. Ας ενημερώσουν οι (άγνωστοι) αναγνώστες μας την αδελφή του Ευαγγελία, η οποία τον υπεραγαπούσε, ότι το χωριό μας τίμησε σήμερα το Θανάση.
