Παραθέτουμε στη συνέχεια άρθρο του δημοσιογράφου Νίκου Μαναβή από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ στο οποίο εξηγείται η κατάσταση που επικρατεί στο θέμα των ελαιοτριβείων. Γεγονός είναι ότι αρκετοί που ετοιμάζονταν να αρχίσουν το λιομάζωμα …φρενάρησαν. Μερικοί με στεναχώρια αλλά και αρκετοί με …χαρά!
Την ώρα που έκλεινε η ύλη τού «Ε», βρίσκονταν σε εξέλιξη οι διαβουλεύσεις μεταξύ των συνεταιριστικών, δημοτικών και ιδιωτικών ελαιοτριβείων της Λέσβου για το αγωνιστικό πλαίσιο της κινητοποίησης που ξεκινάει από σήμερα. Το βέβαιο είναι πως το σύνολο των ελαιοτριβείων, ιδιωτικών και συνεταιριστικών, έχει συμφωνήσει να κλείσουν από σήμερα και επ’ αόριστον. Στόχος τους είναι να πιέσουν ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της αδειοδότησής τους.
Η απόφαση για την κινητοποίηση είναι απότοκος της σύσκεψης που έγινε την προηγούμενη Πέμπτη στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Λέσβου.
Οι ελαιοτριβείς επί της ουσίας ζητούν να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της αδειοδότησής τους χωρίς να υποχρεωθούν να προβούν σε μεγάλες δαπάνες. Επίσης θέλουν να ξέρουν ότι οι άδειες που θα λάβουν, θα είναι μακροχρόνιες, ώστε να μη χρειάζεται κάθε χρόνο ή κάθε δύο χρόνια να προβαίνουν σε νέες επενδύσεις.
Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε αργά χθες το απόγευμα, τονίζεται πως η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων με υδράσβεστο είναι επιστημονικά ανεπαρκής, προκειμένου αυτά να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η νομοθεσία για τη διάθεσή τους σε φυσικό αποδέκτη (χείμαρρο). Για τα επεξεργασμένα με υδράσβεστο υγρά απόβλητα δεν υπάρχει προσιτή μέθοδος δευτεροβάθμιας επεξεργασίας για την επαρκή υποβίβαση του οργανικού φορτίου τους. Ούτε η κατασκευή εξατμισιοδεξαμενών για την εναποθήκευσή τους μπορεί να εφαρμοστεί, λόγω της θέσης των εγκαταστάσεων των ελαιοτριβείων στη Λέσβο, γιατί προσκρούει στους περιορισμούς που ορίζει γι’ αυτές η νομοθεσία.
Οι ελαιοτριβείς υποστηρίζουν πως η μετατροπή των ελαιοτριβείων σε διφασικά θα αποτελούσε λύση στο πρόβλημα, αλλά τα δύο από τα τρία πυρηνελαιουργεία του νησιού αδυνατούν να επεξεργαστούν διφασικό ελαιοπυρήνα. Η αδυναμία αυτή οφείλεται πρωτίστως στο ότι η Πολιτεία δεν ενθαρρύνει τον εκσυγχρονισμό τους (έλλειψη ασφαλούς χωροθέτησης, περιορισμοί στη χρηματοδότηση).
Υποστηρίζουν…
Ακόμη υποστηρίζουν ότι το σύστημα αδειοδότησης που ισχύει σήμερα, καθιστά εξ ορισμού παραβάτες τους υπευθύνους των ελαιοτριβείων και τους μηχανικούς τους. Γι’ αυτό και οι ελαιοτριβείς νιώθουν εγκλωβισμένοι και ζητούν τη συνδρομή της Πολιτείας προκειμένου να δοθεί άμεσα πολιτική διέξοδος στο ζήτημα.
Κατά την άποψή τους πρέπει α) να γίνει άμεση ενθάρρυνση επενδύσεων σε πυρηνελαιουργεία για να μπορούν να κατεργαστούν διφασικό ελαιοπυρήνα, β) να αλλάξει η κατηγοριοποίηση των ελαιοτριβείων ως προς την όχληση και γ) να νομοθετηθούν εναλλακτικοί τρόποι επεξεργασίας και διάθεσης των αποβλήτων, ώστε να περιοριστούν οι απαιτήσεις για την απόρριψή τους, που ούτως ή άλλως ούτε τοξικά είναι, ούτε επικίνδυνα, αλλά μάλλον φιλικά στους φυσικούς αποδέκτες.
