Ψηφίδες Ιστορίας του τόπου μας! Αγγειοπλαστείο Χαχαδάκη

Και τα παιδιά στον αγώνα!

Ο εκσυγχρονισμός δημιουργούσε καινούριες δυνατότητες και αύξαινε την αυτοπεποίθηση

Το εμπόρευμα έτοιμο για φόρτωση

Μια δυναμική βιοτεχνική μονάδα υπήρχε στα Βατερά σ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του 20 ου αιώνα. Ήταν το Αγγειοπλαστείο Χαχαδάκη. Δημιουργός της μονάδας ο Γιώργος Χαχαδάκης που στη συνέχεια τον διαδέχτηκε ο γιος του Νίκος.  Ο Νίκος Χαχαδάκης ήταν κυριολεκτικά γέννημα -θρέμμα των Βατερών αφού γεννήθηκε στα Βατερά στο σπίτι του γιατρού Μανώλα (ήταν δίπλα στο mini market του Κατσάνη  και έχει κατεδαφιστεί) και ίσως να είναι και ο μοναδικός άνθρωπος που γεννήθηκε στα Βατερά.

Το εμπόρευμα και τα υλικά συσκευασίας του στην Αγιά Μαρκέλλα της Χίου

Η βιοτεχνία έφτιαχνε αγγεία μεταφοράς και αποθήκευσης (λαγήνες, λαγήνια, κμάρια, παχνιότες και μικρές φτήνες). Στη συνέχεια ειδικεύτηκε στα είδη υγιεινής (λεκάνες τουαλέτας και σωλήνες αποχέτευσης-τούνκια). Το βασικό μηχάνημα στην αρχή ήταν ο ποδοκίνητος τόρνος και στη συνέχεια η μηχανοκίνητη πρέσσα. Πρώτη ύλη το κοκκινόχωμα-αργιλόχωμα  από τα Αλωνέλια και καύσιμο υλικό τα ξύλα και τα κούτσουρα από τα πευκοδάση που κουβαλούσαν ιδιώτες απ’ το χωριό αλλά και απ’ το Βούρκο.Το εμπόρευμα μετακινούνταν συνήθως με καΐκια σε πολλά μέρη του νησιού αλλά και στη γειτονική Χίο.

Το πρώτο χτύπημα ήρθε όταν διαδόθηκε η χρήση των πλαστικών υλικών. Τότε η επιχείρηση στράφηκε στα μπιμπελό τα οποία ζωγράφιζε η σύζυγός του Μυρσίνη Βογιατζή, δεξί του χέρι όλα τα χρόνια.

Η τουριστική ανάπτυξη όμως -που δε σήκωνε τους καπνούς του καμινιού- και το φορτίο στους ώμους απ’ πέρασμα των χρόνων έγραψε τους τίτλους  τέλους μια δεκαετία περίπου πριν ξεψυχήσει ο 20ος αιώνας.

Τώρα ο κυρ Νίκος και η κυρά Μυρσίνη -στη δέκατη δεκαετία της ζωής τους- απολαμβάνουν τα τέσσερα παιδιά τους, τα εγγόνια και τα δισέγγονα και αναθυμούνται ένα ένα τα βήματα στον αγώνα της βιοπάλης και της προκοπής.