Το παρακάτω δημοσίευμα ξεκαθαρίζει προς το παρόν τα πράγματα:
Σε επικοινωνία που είχε το LesvosNews.gr με τον Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Νάσο Γιακαλή για το θέμα της δακοκτονίας μας δήλωσε τα εξής:
«Σχετικά με δημοσιεύματα για το θέμα της δακοκτονίας, σας δηλώνω ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο σήμερα στις 10 το πρωί συνεδρίασε και το θέμα το δικό μας ήταν το 7ο στη σειρά. Μέχρι την Παρασκευή θα υποβληθούν οι προτάσεις από τους εμπλεκόμενους για τις θέσεις τους. Η οριστική απόφαση θα βγει μετά από λίγες ημέρες. Θεωρώ ότι γίνεται μία άθλια προσπάθεια από κάποιους, να παραπληροφορήσουν τα Τοπικά Μέσα Ενημέρωσης για λόγους οικονομικών συμφερόντων. Είμαι αποφασισμένος να τους ξεσκεπάσω και να τους οδηγήσω στη Δικαιοσύνη. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στο Ελεγκτικό Συνέδριο και θα περιμένουμε να ανακοινώσει επίσημα την οριστική του απόφαση.»
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΒΡΙΣΑΓΩΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟ ”ΕΜΠΡΟΣ”
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ”ΨΑΡΙΑΝΙΑΔΑ”
Οι μεταμορφώσεις τού ΣΥΡΙΖΑ
Τετάρτη 17 Ιούλιος 2013 | Βασίλης Ψαριανός Κατ’ αρχήν είναι θετικό οι νέοι άνθρωποι να περνούν από την ανωριμότητα στην ωριμότητα. Και δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς τις απόψεις που έχει για τα πράγματα, όταν αποκτά μια καλύτερη γνώση γι’ αυτά. Και όσον αφορά τους πολιτικούς, η αναθεώρηση της πολιτικής, όταν αυτή γίνεται μετά από υπεύθυνη εκτίμηση των νέων δεδομένων και των αναγκών της κοινωνίας, αποτελεί πράξη κοινωνικής ευθύνης και γενναιότητας.
Με βάση αυτή την αρχή, θεωρώ ότι αποτελεί σκέτη φιγούρα και υποκρισία – για να μην πω βολικό ιδεολογικό προκάλυμμα για το μη «πράττειν τα δέοντα» – να διατείνονται οι πολιτικοί ότι οι ιδεολογικές αρχές του κόμματός τους δεν τους επιτρέπουν καμμιά παρέκκλιση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν κρίσιμες καταστάσεις και αδήριτες ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας. Οι ιδέες, για να θυμηθούμε το Μαρξ, γεννιούνται από τις κρατούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, παρακολουθούν την εξέλιξη των πραγμάτων και έχουν ως προορισμό την αντιμετώπιση των αναγκών της κοινωνίας («δεν είναι η συνείδηση που ρυθμίζει τη ζωή· είναι η ζωή που ρυθμίζει τη συνείδηση»).
Οφείλουν, λοιπόν, οι «ιδεολόγοι» να προσαρμόζουν τις ιδέες τους στην εκάστοτε διαμορφούμενη πραγματικότητα και όχι να παραμένουν δογματικά προσκολλημένοι σε μια στέρφα ιδεοληψία, διότι σ’ αυτή την περίπτωση καταντούν θρησκευτικοί οργανισμοί, προσανατολισμένοι στο… υπερπέραν και όχι ζωντανοί πολιτικοί οργανισμοί που έχουν ως σκοπό την αντιμετώπιση των… εγκοσμίων αναγκών.
Με το ξέσπασμα της κρίσης στη χώρα μας, τα δυο «κυβερνητικά» κόμματα, με δισταγμούς και καθυστερήσεις, με τεθλασμένες, αρχικά, διαδρομές και λανθασμένους χειρισμούς, ακολούθησαν, τελικά, πολιτικές άκρως αντίθετες με τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς, πολιτικές που τις επέβαλε η ανάγκη για την αποτροπή της ολοκληρωτικής καταστροφής της χώρας. Κι αυτές οι πολιτικές με τα επώδυνα για το λαό μέτρα, ανεξάρτητα από την ορθότητα και την αποτελεσματικότητά τους – όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματός τους, βραχυπρόθεσμα ή τις περισσότερες φορές μακροπρόθεσμα -, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι για πρώτη φορά στα ελληνικά πολιτικά μας χρονικά βρίσκονταν στον αντίποδα του λαϊκισμού και είχαν τεράστιο κομματικό κόστος, με αποτέλεσμα τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα να απολέσουν τη μισή και πλέον κομματική τους δύναμη, καθώς και μεγάλο ποσοστό της πολιτικής τους επιρροής στο λαό.
Το πέρασμα από το λαϊκισμό τόσων δεκαετιών σε μια πολιτική, η οποία πολλές φορές έμοιαζε με εγχείρηση χωρίς αναισθητικό, είναι επόμενο να προκαλεί την αντίδραση του λαού, η οποία στρέφεται, συνήθως, εναντίον όχι αυτών που οδήγησαν – διαχρονικά – τη χώρα στην οικονομική καταστροφή, αυτών που είχαν στο παρελθόν, μέχρι πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας ή αντιπολιτεύονταν την κυβερνητική πολιτική, αλλά εναντίον των παρόντων στη διακυβέρνηση της χώρας, στους οποίους έπεσε ο βαρύς κλήρος να πληρώσουν οι ίδιοι τις αμαρτίες τις δικές τους και κυρίως των προκατόχων τους.
Η κρίσιμη συγκυρία κανονικά έπρεπε να συναγείρει όλες τις εθνικές δυνάμεις και να τις συνενώσει σε ένα μέτωπο για την αντιμετώπιση των κινδύνων που αντιμετώπιζε η χώρα. Συνέβη, όμως, αυτό που συμβαίνει συνήθως… εν Ελλάδι: η κρίση και η επώδυνη θεραπεία της παρουσιάστηκε για ορισμένους πολιτικούς σχηματισμούς – παλιούς και νεοπαγείς – ως η μεγάλη ευκαιρία για την ενίσχυση της παρουσίας τους στη Βουλή και γιατί όχι και της κατάκτησης της κυβερνητικής εξουσίας.
Η συστηματική απόκρυψη και διαστρέβλωση της πραγματικής κατάστασης, η εύκολη παλικαριά, η ανέξοδη γενναιοδωρία, η επίδειξη ευαισθησίας για τα βάσανα του λαού, η μονοπώληση της εθνικής υπερηφάνειας, η απόδοση κάθε επώδυνου αλλά επιβεβλημένου μέτρου στα συνωμοτικά σχέδια «ανθελληνικών δυνάμεων» και των εγχώριων «πρακτόρων» τους, απέφεραν σημαντικά κομματικά οφέλη για τους «αντιμνημονιακούς» σχηματισμούς. Στους πιο ωφελημένους από την άσκηση αυτής της πολιτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, σε όλο αυτό το διάστημα της ελληνικής τραγωδίας, υπερέβαλε όλους στη διεκτραγώδηση της οδυνηρής κατάστασης που βίωνε ο λαός, κράτησε στη διαπασών τους τόνους της «αντιμνημονιακής» κριτικής και υποσχόταν την άμεση και χωρίς πόνους θεραπεία της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετώπιζε η χώρα.
Σήμερα, μετά από τρία χρόνια οδυνηρής δοκιμασίας του λαού μας, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστέλλει τη σημαία της ηρωικής εξόδου από το «μνημόνιο», αναβάλλει το… «σχίσιμό» του και υπόσχεται – όταν ο λαός τον αναδείξει νικητή στις επόμενες εκλογές – μια «νέα δανειακή Σύμβαση», με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. (;): «η νέα δανειακή Σύμβαση θα προβλέπει χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, για να γυρίσει σε ρυθμούς ανάπτυξης και μετά να αρχίσει να αποπληρώνει σιγά – σιγά το χρέος της». (καθηγητής Σταθάκης στο «Σκάι»)
Και αντί της «αριστερής πολιτικής» που υποσχόταν στους οπαδούς των Συνιστωσών, ο αρχηγός τού ΣΥΡΙΖΑ ντύνεται τα φθαρμένα αποφόρια τού Αντρέα και τους… σερβίρει αναπαλαιωμένο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, της δεκαετίας τού ’80: τις κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεων που βούλιαξαν και άφησαν πίσω τους ερείπια, την υπαγωγή των τραπεζών στον απόλυτο έλεγχο του κράτους (που κατάντησαν «προβληματικές» στην περίοδο της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ), προκειμένου, λέει, να εξασφαλιστεί η γενναία χρηματοδότηση επιχειρήσεων, συνεταιρισμών και Αγροτικής Οικονομίας (μόνο που δε μας λέει ποιοι «λεφτάδες» επενδυτές θα καταθέτουν τα λεφτά τους στις τράπεζες), την αντιμετώπιση της ανεργίας με το «μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζει και διευρύνει διαρκώς το δημόσιο χώρο» (για να ξαναζήσουμε την ένδοξη περίοδο όπου οι καρέκλες ήταν λιγότερες από τους υπαλλήλους!) και ο «κοινωνικός έλεγχος» πανταχού παρών στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως «ΛΑΟΣ – ΠΑΣΟΚ στην εξουσία», με τα θαυμαστά αποτελέσματα που δόξασαν τους σοσιαλιστές της… τσέπης τού ΠΑΣΟΚ, πολλοί από τους οποίους, που δεν… διαμένουν σήμερα στον Κορυδαλλό, φιλοξενούνται στο νέο «σοσιαλιστικό» κόμμα τού ΣΥΡΙΖΑ.
Το θετικό πάντως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σιγά – σιγά ανακαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα, όχι μόνο αυτή που επικρατεί στη χώρα μας, αλλά και γενικότερα στον ευρύτερο χώρο της Ευρώπης και του πλανήτη μας (η σημερινή κατάσταση στην Αργεντινή και τη Βραζιλία έχει διαλύσει τις φαντασιώσεις του για τις «ευτυχισμένες» χώρες που αποτίναξαν τον… ζυγό τού Δ.Ν.Τ.).
Και είναι θετικό ότι, τώρα πλέον, θα ξεκινήσει την «επανάστασή» του με μια «νέα διαπραγμάτευση» με τους δανειστές εταίρους μας. Αυτό ίσως ανοίξει το δρόμο της συνεννόησης και της συνεργασίας – μετεκλογικά – και με τα άλλα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Και ποιος ξέρει – εάν τελικά απαλλαγεί από τους… «καπεταναίους» των Συνιστωσών (είναι πάντα οι «ήρωες» και οι εξυπνότεροι; Αμφιβάλλω.) και… μεταμορφωθεί σε κόμμα -, ίσως επαληθευτεί και η ρήση τού βουλευτή τού ΣΥΡΙΖΑ Τατσόπουλου για μια μελλοντική συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ! Αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί, πρέπει πρώτα να αποδείξει η ηγεσία του «ενιαίου» πια ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι σε θέση να ελέγχει το κόμμα, προτού αναλάβει τον έλεγχο της χώρας.
Share on facebookShare on twitterΠροσθέστε ένα νέο σχόλιο
Καλοπροαίρετα Σχόλια
Ανώνυμος
17/07/2013 – 17:04
Σύνδεσμος
Σε μας τους συγχωριανούς του
Σε μας τους συγχωριανούς του οι απόψεις που εκφράζει ο κ. Ψαριανός δεν μας ξενίζουν.
Αποτελεί άλλωστε ο ίδιος κατάλοιπο του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ που αφού έφαγε καλά και πέρασε ακόμα καλύτερα έρχεται τώρα και μας ζητάει και τα ρέστα .
Εμείς όμως οι συγχωριανοί του,του εμπιστευτήκαμε και την προεδρία του συντοπίτικου Συλλόγου μας απο την οποία άν έχει λίγη τσίπα πρέπει να παραιτηθεί . Αυτός λοιπόν είναι ο άνθρωπος που ήλθε να ενώσει όλους τους συμπατριώτες του σαν πρόεδρος εκπολιτιστικού συλλόγου.
Οσο για τα ΄γραφόμενα του είναι να γελάς ειδικά με το πόνημα του περί ανάπτυξης του χωριού μας.
(Βλέπεται δεν αναφέρω ποιό είναι το χωριό μας διότι έχει αναδείξει πολλούς σοβαρούς ανθρώπους ,αλλά δυστυχώς και γελοίους όπως τον Ψαριανό)
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό ΑΡΙΣΤΟΣ
17/07/2013 – 21:04
Σύνδεσμος
ΡΕ ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΨΑΡΙΑΝΟ.
ΡΕ ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΨΑΡΙΑΝΟ.
ΣΑΜΑΤΙΣ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό ΒΆΡΔΑΣ
17/07/2013 – 21:46
Σύνδεσμος
Ευχαριστώ τον ¨ανώνυμο¨
Ευχαριστώ τον ¨ανώνυμο¨ συγχωριανό μου (;) που με τιμά τακτικά με την ανάγνωση των άρθρων μου, καθώς και των βιβλίων μου, όπως λέει.
Θα ήταν, βέβαια, περισσότερο γόνιμος ο…διάλογος μεταξύ μας, εάν ο ανώνυμος… σχολιαστής μου έβγαζε την κουκούλα του και συνομιλούσε, ενώπιος ενωπίω, μαζί μου. Θα έχανε, βέβαια, την άνεση να υβρίζει κρυπτόμενος, αλλά θα είχε την ευκαιρία να ακούσει και την άποψη τού υβριζόμενου για το πότε και πόσα και πώς τα ¨έφαγα από το ΠΑΣΟΚ¨,τι μου ¨εμπιστεύτηκαν¨οι συγχωριανοί μου και πόσο τίμησα την εμπιστοσύνη τους, κατά πόσο ¨ ένωσα τους συγχωριανούς μου¨,και, βέβαια, πόσο σοβαρός ή γελοίος θα ήμουν εάν κολάκευα τον ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα κυβερνητικό ή αντιπολιτευόμενο.
Ευελπιστώ,πάντως,ότι στο επόμενο άρθρο μου θα έχω την τιμή να έχω αντί των ύβρεων τις ¨σοβαρές¨απόψεις από έναν σοβαρό και πολιτισμένο ¨συγχωριανό ¨μου.
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό M@nolos
18/07/2013 – 01:44
Σύνδεσμος
η ελλειψη υπογραφης δεν
η ελλειψη υπογραφης δεν σημαινει οτι αλλοιωνεται η πραγματικοτητα αρα σ’αυτην την περιπτωση η επικληση της ανωνυμιας μονο ως δικαιολογια μπορει να εκληφθει. Εξ’αλλου τι διαλογος μπορει να γινει τη στιγμη που ο συγκεκριμμενος ισχυριζεται οτι ηδη σε ξερει και απορριπτει τις αποψεις σου;
Καλος ο ξυλινος λογος αλλα την επομενη φορα δοκιμασε κατι αλλο…
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό Ανώνυμος
18/07/2013 – 14:25
Σύνδεσμος
Ψαριανέ πες αλεύρι….Ο
Ψαριανέ πες αλεύρι….Ο Κακλαμάνης (Απόστολος) σε γυρεύει
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό Κώστας Γεωργάκας
18/07/2013 – 02:37
Σύνδεσμος
βασιλη αν περιμενεις ο ΣΥΡΙΖΑ
βασιλη αν περιμενεις ο ΣΥΡΙΖΑ να γινει σαν το πασοκ νδ που τοσο σου αρεσουν θα απογοητευτηςΟι αριστεροι οι πρωην πασοκ και οι δημοκρατες οπου και αν πιστευαν πριν θα προσπαθησουμε να ξαναχτισουμε τη δημοκρατια στη χωρα μας εξω απο τα μνημονια της υφεσης και της ανεργιας.Ο ΣΥΡΙΖΑ ειναι το οπλο μας.Ρε Βασιλη περιμενεις να σε σωσουν ο γεωργιαδης οβενιζελος ο σαμαρας του μακεδονικου και ο μητσοτακης.ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό ΓΙΑΝΝΗΣ
18/07/2013 – 11:43
Σύνδεσμος
Ψαριανέ
Ψαριανέ
Αν σου περισσεύει σάλιο μια αποδοτική δουλειά είναι να φτύνεις τον καθρέφτη σου.
Πολλά τα ωφέλη.
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό Ανώνυμος
18/07/2013 – 14:10
Σύνδεσμος
Ο Ψαριανός είναι κάτι σαν τον
Ο Ψαριανός είναι κάτι σαν τον Πάσχο Μανδραβέλη .Άλλωστε και οι δύο φιλοξενούνται στο ίδιο έντυπο.
ΑπάντησηΑναφορά ως προσβλητικό