“Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται” έλεγαν οι αρχαίοι ημίν πρόγονοι. Και αυτό ισχύει και για το σεισμό. Έγινε ο σεισμός και κάθε πονηρός έσπευσε να επωφεληθεί. Είδαμε να περιποιούνται σχολικά κτίρια χωρίς να έχουν καθοριστεί από τους μηχανικούς της ΔΑΕΦΚ ως σεισμόπληκτα, είδαμε την απόπειρα (δεν ξέρω αν έγινε πράξη) να φτιάχνεται δρόμος στο Πλωμάρι και τώρα βλέπουμε να επισκευάζονται τεχνικά έργα (στην ουσία να ασφαλτοστρώνεται δρόμος) με χρήματα που αντλούνται εν ονόματι του σεισμού.
Και καλά να πεις “αφού έτσι λειτουργεί το ελληνικό κράτος” και να το …χωνέψουμε.
Για μας, στων οποίων το κεφάλι …έπεσε η βελανιδιά δεν δικαιούμαστε ένα …γομάρι ξύλα!
Δεν θα γίνει τίποτα και σε μας εν ονόματι του σεισμού; ένα γεφύρι (που έβαλαν και φωτογραφίες), ένας δρόμος, κάτι για τον Παλιόπυργο, κάτι τέλος πάντων!
Ο αναγνώστης που μας έστειλε την παρακάτω προγραμματική σύμβαση της Περιφέρειας με το Δήμο Μυτιλήνης (για το δρόμο στο Πλωμάρι, τεχνικά έργα τα είπαν) έστειλε και το εξής μήνυμα:
Και κάπως έτσι εμείς -οι παθοντες – του μεγάλου σεισμού κοιταμε απο μακρια……
Καλή Ανάσταση λοιπόν και όχι καλά Χριστούγεννα.
( Το παραπάνω αποτελεί σχόλιο και αφορά όλους μας και ειδικότερα το πολιτικό προσωπικό του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης που υπηρέτησε τον τόπο μας την απερχόμενη Δημοτική περίοδο ……..)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ-ΠΛΩΜΑΡΙ-ΣΕΙΣΜΟΣ-ΒΡΙΣΑΣ