Αυτές τις μέρες καίγεται Ελλάδα.
Τέτοια μέρα πέρσι καιγόμασταν εμείς.
Εμείς μάθαμε: Αν δεν προλάβουν να σβήσουν τη φωτιά στην αρχή “κλάψτα Χαράλαμπε”!
Για τους άλλους (τους εκτός Βρίσας) η περσινή ζημιά ήταν ασήμαντη. Εμείς, και ιδιαίτερα κάποιοι από εμάς, ξέρουμε πόσο μεγάλη ζημιά υποστήκαμε. Και έχοντας δει τις κινητοποιήσεις των 4-5 ημερών που διήρκησε η φωτιά (αλλά και στη συνέχεια) μπορούμε να καταλάβουμε πόσο κόστισε στο κράτος, δηλαδή πάλι σ’ εμάς.
Το ερώτημα: πότε ενημερώθηκε η Πυροσβεστική υπηρεσία για τη φωτιά στη Ρογκάδα και πότε ζήτησε να σηκωθούν τα εναέρια μέσα δεν έχει απαντηθεί (τουλάχιστον δημόσια) και δεν πρόκειται να απαντηθεί γιατί …καίει!
Κάθε πυρκαγιά είναι εντελώς διαφορετική από τις άλλες. Αλλά “εξ όνυχος τον λέοντα”.
Εμείς καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πήγε καλά για την αντιμετώπιση που είχαν στην αρχή (τουλάχιστον) και οι φετινές πυρκαγιές. Το ερώτημα είναι αν θα δοθεί απάντηση στο τί είναι αυτό, αν θα καταλογιστούν ευθύνες και αν θα αλλάξει το πρωτόκολλο για την κινητοποίηση των εναέριων μέρων πυρόσβεσης.
Εμείς καταλαβαίνουμε ότι δεν τους νοιάζει αν θα συρρικνωθεί ένα χωριό, αφού το χτύπημα του σεισμού το διαδέχτηκε το χτύπημα μιας πυρκαγιάς (που μπορούσε να είχε αποφευχθεί).
Άραγε δεν τους νοιάζουν οι συνέπειες από τις φετινές πυρκαγιές;
Άραγε απ’ τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων το μόνο που καταφέραμε ως κοινωνία και ως πολιτεία να μάθουμε (χωρίς να το υποτιμούμε) είναι πως δεν θα χαθούν ανθρώπινες ζωές; Τίποτα άλλο;
