Το 1953 στήθηκε στον κοινοτικό χώρο στη συνοικία του χωριού μας “Τζαμί” μια μαρμάρινη βρύση, έργο του μαρμαρογλύπτη Κιρλή, με δαπάνες της κοινότητας. Βλέπουμε ότι τα δύσκολα εκείνα χρόνια το χωριό μπορούσε να προσφέρει στον ευατό του και τέτοιες πολυτέλειες. Η βρύση αυτή που αποτελούσε στολίδι στην είσοδο του χωριού με τα χρόνια αχρηστεύθηκε και εγκαταλείφτηκε.
Πριν λίγα χρόνια η οικογένεια Καβρού (εγγόνια του γιατρού Νικολαϊδη) διαμόρφωσε τον περιβάλλοντα χώρο και ξαναδημιούργησε ένα στολίδι στην είσοδο του χωριού μας. Θέλησε έτσι να τιμήσει τη μνήμη του γιου τους, που τόσο πρόωρα και ξαφνικά έπαψε να μορφαίνει το χωριό μας με τη φυσική του παρουσία. Μια ακόμα προσφορά ιδιωτών στον τόπο που αγαπούν.
Δυστυχώς όμως η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπόρεσε να αισθανθεί την αξία αυτών των χώρων και για τούτο τον είχε αφήσει χορταριασμένο προσβάλλοντας -κατά τη γνώμη μου- τους δωρητές και τη μνήμη του παιδιού τους.
