Στο τηλέφωνο η Μαρία Καραΐσκου: Δικά μου είναι τα έργα για τα οποία αναζητάς το δημιουργό τους!
Μετά από λίγες κουβέντες εξέφρασε και ένα αίτημα-παράπονο: Κάποτε είχες έρθει στο σπίτι μου, που το είχα στολισμένο, και έβγαλες πολλές φωτογραφίες. Δεν έχεις μια να ανεβάσεις για να δω το σπίτι μου; Εγώ δεν έχω καμιά! Και το θυμάμαι και λυπάμαι που χάθηκε από το σεισμό και μαζί όλα όσα είχα συγκεντρώσει και στολίσει.
Πραγματικά η Μαρία είχε στήσει στο σπιτικό της ένα πραγματικό μουσείο που είχα τη χαρά να παρουσιάσω στις 6 Φεβρουαρίου 2013.
Ας θυμηθούμε το σπίτι-μουσείο.
Εξαιρετικό όπως το βλέπουμε στην φωτό που οπωσδήποτε αδικεί τα κομμάτια που ούτως ή άλλως ήθελαν τριπλάσιο τουλάχιστον χώρο για να αναδειχθούν. Δεν το πιστεύω ότι χάθηκαν.
Ο ανώνυμος είμαι εγώ η Γεωργή Κατερίνα, που πολλές φορές το έχω κάνει και δεν βάζω μυαλό. Από τα βιαστικά μου. Τώρα μόλις το είδα.