Ανοιχτή επιστολή – απάντηση του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Βρισαγωτών Λέσβου Αθήνας
Με έκπληξη και δικαιολογημένη αγανάκτηση διαβάσαμε την ενημέρωση του Τ.Σ. του χωριού μας αναφορικά με το κόψιμο των πεύκων στο τμήμα τού οδικού άξονα Βρίσας – Βατερών προκειμένου να εκτελεσθούν έργα ασφαλτόστρωσης. Στο κείμενο αυτό επιχειρείται να στοχοποιηθεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος της Αθήνας ως άμεσα υπεύθυνος για την παύση του έργου (οριστική; προσωρινή; δεν διευκρινίζεται στην παραπάνω ενημέρωση) καθώς και του έργου για την επισκευή του γεφυριού των Βατερών.
Προς ενημέρωση λοιπόν των συγχωριανών μας αναφέρουμε τα παρακάτω:
Εμείς, ως Σύλλογος, ουδέποτε εναντιωθήκαμε στην εκτέλεση των έργων αυτών, την οποία και εμείς θεωρούμε απολύτως αναγκαία. Αυτό άλλωστε προκύπτει από την επιστολή του Κ. Σταυρινού, Προέδρου του Συλλόγου μας, στην ιστοσελίδα αυτή στις 16 Ιουλίου, όπου αναφέρεται επί λέξει «…1. Οι επιστολές μας προς τις Αρμόδιες Υπηρεσίες θα απαντηθούν και εγγράφως, όπως μας διαβεβαίωσαν αυτές. Η προφορική επικοινωνία είχε σκοπό να επιταχύνει τις διαδικασίες, ώστε να μην καθυστερήσουν τα τεχνικά έργα…».
Η παραπάνω παρέμβασή μας στις αρμόδιες υπηρεσίες και τον κ. Περιφερειάρχη σκοπό είχε να ερευνηθεί γιατί κόπηκαν τα κυπαρίσσια στο δρόμο από την Αγία Άννα προς Βρίσα και αν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για την ενέργεια αυτή και, αν όχι, να προλάβουμε, ώστε να μη συμβεί κάτι ανάλογο για τα πεύκα που είχαν προσημανθεί για κοπή στη περιοχή «Χούλιαρη». Την ίδια ανησυχία με εμάς άλλωστε εξέφρασαν και πολλοί συγχωριανοί μας, κάτοικοι της Βρίσας.
Κατηγορούμαστε στην ίδια ενημερωση ότι ασκήσαμε πιέσεις στον Δήμαρχο και στους Αντιδημάρχους να μη γίνει ο καθαρισμός της παραλίας. Το ακριβές είναι ότι εκφράσαμε τις ανησυχίες μας με e-mail μόνο στον Δήμαρχο και σε κανένα Αντιδήμαρχο μήπως η χρήση βαρέος τύπου μηχανήματος για τον καθαρισμό καταστρέψει τα κρινακια της Παναγίας, που φύονται στο επάνω μέρος της και ταυτόχρονα χαθεί η κοκομετρική διαστρωμάτωση της παραλίας μας. Προτείναμε επίσης να καθαρισθεί η παραλία από εθελοντική ομάδα και από εργάτες του Δήμου μιας και φέτος δεν είχε πολλά φύκια και σκουπίδια. Τέλος, καλούσαμε τον Δήμαρχο, πριν από οποιαδήποτε απόφασή του να ενημερώσει την τοπική κοινωνία, ώστε να έχει την σύμφωνη γνώμη της. (Το e-mail αυτό στη διάθεση, όποιου επιθυμεί να το διαβάσει). Οι ανησυχίες μας αυτές δεν ήταν έολες ούτε είχαν την έννοια της παρέμβασης στο έργο του Τ.Σ. , αλλά βασίσθηκαν στο άρθρο με τίτλο: «Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε βαριά μηχανήματα για τον καθαρισμό των παραλιών» της κ. Ράνιας Τζωράκη καθηγήτριας διαχείρισης παράκτιου περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Ωκεανογραφίας και Θαλασσίων Βιοεπιστημών) και του κ. Κώστα Καλαμποκίδη καθηγητή φυσικών καταστροφών στο τμήμα Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που δημοσιεύθηκε στις 30 Μαίου στην ιστοσελίδα αυτή, όπου εκεί μας πληροφορούσαν οι δύο έγκριτοι επιστήμονες για την αξία του φυτού αυτού και πως το Συμβούλιο της Ευρώπης το έχει χαρακτηρίσει σπάνιο και απειλούμενο είδος και για την προστασία του προτείνει να τηρούνται οι .εξης διαδικασίες 1. οριοθέτηση και η προστασία των περιοχών που φύεται. 2. απαγόρευση κάθε δραστηριότητας που διαταράσσει τους αμμόλοφους, που είναι ο βιότοπος τους. 3. απαγόρευση, ακόμη και του καθαρισμού των ακτών με εργαλεία που ανακατεύουν την άμμο. Αφού πήραμε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι ο καθαρισμός θα γίνει μόνο στο κάτω μέρος της παραλίας και με την προσήκουσα προσοχή και κατόπιν συνεννοήσεως και των τριών μας (κ. Βέρρου, κ. Παράκοιλα και του Δ.Σ. μας) αποφασίστηκε να γίνει ο καθαρισμός στο κάτω μέρος της παραλίας, όπως πληροφορηθήκαμε ότι έγινε.
Κατόπιν όλων των παραπάνω δημιουργούνται (σ’ εμάς τουλάχιστον) τα παρακάτω εύλογα ερωτήματα:
1.- Γιατί η αναζήτηση εκ μέρους του Συλλόγου μας πληροφοριών, όπως με ποιες διαδικασίες ξεριζώθηκαν και πετάχτηκαν τα κυπαρίσσια, ποιος πραγματικά ήταν ο αναγκαίος αριθμός αυτών που έπρεπε να εκριζωθούν για λόγους ασφαλείας του οδοστρώματος, αν υπήρχε μελέτη γι’ αυτή την ενέργεια, αν υπήρχε νόμιμη άδεια και ενημέρωση του Δασαρχείου, καθώς και η αναζήτηση συναφών πληροφοριών για την κοπή των πεύκων στο δρόμο Βρίσας – Βατερών να αποτελεί «έγκλημα καθοσιώσεως» που διετέλεσε ο Σύλλογός μας και το οποίο υποτιθέμενο «έγκλημα» να οδηγεί στη παύση των τεχνικών εργασιών και στην απειλούμενη παραίτηση του Προέδρου και των μελών της πλειοψηφίας του Τ.Σ.; Δεν είχαμε δικαίωμα να ρωτήσουμε, αφού μάλιστα με δική μας πρωτοβουλία είχαν φυτευτεί και με δικά μας έξοδα είχαν μεγαλώσει τα κυπαρίσσια; Γνώριζε ή όχι ο κος Παράκοιλας για την καταστροφή των δένδρων και αν ναι γιατί δεν μας ενημέρωσε πριν την καταστροφή τους προκειμένου να διασωθούν και να μεταφυτευθούν σε άλλα σημεία που η ίδια η Κοινότητα θα όριζε;
2.- Αναζητήθηκε ή δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να αποφευχθεί η κοπή τόσων πεύκων στη περιοχή «Χούλιαρη» και παράλληλα να είναι ασφαλές το οδόστρωμα ή ο τρόπος που υπάρχει απαιτεί κόστος για τον ιδιοκτήτη του έργου (βλ. Περιφέρεια) και θέλει να το αποφύγει; Όταν όμως για να δημιουργηθεί ένα δέντρο χρειάζεται τόσος χρόνος, δεν αξίζει μια θυσία για να μη χαθεί; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πολύ περισσότερα του ενός;
3.-Τι διαφορετικό προτείνουμε από αυτό που προτείνει το Τ.Σ. εκ των υστέρων και μετά από τη δική μας παρέμβαση, όταν γράφει: «Όσο για το κόψιμο των πεύκων προτείνουμε (σημείωση δική μας: όχι προτείναμε, δηλ. όταν κόπηκαν τα δέντρα) να κοπούν όσο πιο λίγα γίνεται αλλά αρμόδιοι να αποφασίσουν είναι το Δασαρχείο (όπου υπάρχει γνωμάτευση) και η περιφέρεια που εκτελεί το έργο και όχι ο κάθε αναρμόδιος ώστε να γίνει ο δρόμος καινούργιος και ασφαλής χωρίς σαμαρακια με κίνδυνο να γίνει κάποιο δυστύχημα. Επίσης είμαστε πρόθυμοι να φυτέψουμε με την βοήθεια της περιφέρειας δέντρα σε άλλο μέρος ώστε να αντικαταστησουμε αυτά που κόπηκαν»;
4.- Γιατί στην παραπάνω ενημέρωση αναφέρεται ότι αρνηθήκαμε τον καθαρισμό της παραλίας, ενώ αυτό δεν ισχύει; Λίγες φορές είχε αναλάβει ο Σύλλογός μας εξολοκλήρου ή σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση τον καθαρισμό της παραλίας των Βατερών; Γιατί τώρα γίναμε οι εχθροί; Ποια η σκοπιμότητα της απόκρυψης από τον κ. Παράκοιλα της επικοινωνίας του με τον Κ.Σταυρινό όπου συζητήθηκαν οι ανησυχίες μας, όπως παραπάνω τις εκθέσαμε;; Και επίσης τα υπό παραίτηση μέλη του ΤΣ ( πλην του Προέδρου) γνωρίζουν τις ανησυχίες που είχαμε εκφράσει σχετικά με τον καθαρισμό της παραλίας,, τους λόγους για τους οποίους είχαμε ανησυχήσει και την τελική συμφωνία με τον Πρόεδρο να καθαρισθεί το κάτω μέρος της παραλίας για να μη καταστραφούν τα κρινάκια ή εν γνώσει τους συνυπογράφουν και συναποδέχονται την ανακρίβεια αυτή;
5.- Γιατί κατηγορείται ο Σύλλογος της Αθήνας για την ακατανόητη απόφαση της διακοπής των έργων (όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται ο Πρόεδρος και τα μέλη της πλειοψηφίας του Τ.Σ); Επειδή επιδείξαμε και επιδεικνύουμε αγάπη και ενδιαφέρον για τον τόπο μας και προσπαθούμε για το καλύτερο; Ποιοι είναι εκείνοι που θα μας υπαγορεύσουν με ποιον τρόπο θα λειτουργούμε ως Σύλλογος και πώς θα εκφράζουμε τις ανησυχίες μας για αυτά που συμβαίνουν στο τόπο μας, Και ποιοι είναι εκείνοι που έχουν το δικαίωμα να μας απαγορεύσουν να μάθουμε την αλήθεια για τις αποφάσεις που παίρνονται; Εμείς ως Σύλλογος προσπαθούμε πάντα να προάγουμε την ομόνοια και την ανάπτυξη της περιοχής μας. Όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν στα πλαίσια των δραστηριοτήτων μας αυτών έχουμε μάθει να τα επιλύουμε με εποικοδομητικό διάλογο και καλή διάθεση. Άλλωστε όλοι από ένα χωριό είμαστε. Δεν επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο της παραίτησης και πόσο μάλλον δεν έχουμε μάθει να απειλούμε.
6.-Γιατί τόση προσπάθεια να διαχωρισθούμε σε Βρισαγώτες εκτός και εντός των τειχών Βρίσας; Δεν προσπαθούμε για το χωριό μας τόσο, όσοι ζούμε σε άλλα μέρη, όσο και ο Σύλλογός μας ειδικότερα; Γιατί νιώθει να απειλείται το Τ.Σ από τον Σύλλογό μας; Πότε και με ποιες ενέργειες αμφισβητήσαμε τους εκλεγμένους άρχοντες του χωριού μας και τον θεσμικό τους ρόλο; Με ποια λογική το ίδιο το Τ.Σ. διχάζει τους χωριανούς; Με ποιο δικαίωμα κάνει πέρα ή θέλει να κάνει πέρα τους Βρισαγώτες που διαμένουν αλλού; Μήπως επειδή είναι ετεροδημότες, δεν μπαίνουν στο σακούλι με τις ψήφους και άρα ας απαξιωθεί η οποιαδήποτε άποψη, σκέψη ή ενέργειά τους που αφορά και τον δικό τους τόπο; Ας μας απαντήσει, όμως, ο κ. Παράκοιλας και τα μέλη του Τ.Σ. πόσες φορές ζητήθηκε η βοήθειά μας και εμείς τους την αρνηθήκαμε;
7.-Στον αντίποδα των κατηγοριών σας κ. Παράκοιλα να σας ρωτήσουμε, ως μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Σεισμοπαθών, τι θα γίνει με εκείνη την τροποποίηση του Καταστατικού τού Συλλόγου, που ακόμα περιμένουμε, προκειμένου να απαλειφθεί ο επαίσχυντος όρος του, που απαγορεύει στους Βρισαγώτες που δεν είναι κάτοικοι της Βρίσας (σεισμοπαθείς και οι ίδιοι) να έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στο Σύλλογο Σεισμοπαθών και συνεπώς να μετέχουν στη λήψη αποφάσεων του Δ.Σ που αφορούν την τύχη και του δικού τους χωριού και της ατομικής τους περιουσίας ; Δεν είναι μία ακόμα διάκριση αυτή σε βάρος των εκτός Βρίσας Βρισαγωτών; Εδώ η ευθιξία σας και η ευαισθησία σας πηγαίνει περίπατο; Δεν βρίσκεται δίκαιο το αίτημα μας; Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μας απαντήσετε.
Εμείς, κυρία και κύριοι, δεν θέλουμε να παραιτηθείτε, αλλά δεν μπορούμε να σας εμποδίσουμε κιόλας, αν αυτό επιθυμείτε, για τους δικούς σας λόγους. Μπορούμε όμως να αναρωτιόμαστε: Γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχουν σπίτια στο χωριό μας τα οποία έχουν κατεδαφισθεί με έξοδα του ιδιοκτήτη, έχουν περάσει δύο χρόνια, σε ορισμένες περιπτώσεις εξ αυτών έχουν εκδοθεί και οικοδομικές άδειες, και ακόμη δεν έχει υπογραφεί σύμβαση με τον εργολάβο για την μεταφορά των μπάζων, που είναι μέσα σε στενούς δρόμους, υπάρχει το ζήτημα των κοινοτικών κτιρίων (με ποιού ευθύνη, αλήθεια, χάθηκαν τα χαρτιά και οι προθεσμίες για τις κατεδαφίσεις τους;), υπάρχει το σοβαρό ζήτημα του γεφυριού της Βρίσας , της εκκλησίας μας – μνημείου, (για την οποία ο Σύλλογός μας με δική του πρωτοβουλία κατέθεσε δύο σωστικές μελέτες τόσο στη Δ/νση Αναστύλωσης Μνημείων στην Αθήνα, όσο και στην Εφορία Αρχαιοτήτων Μυτιλήνης), το ζήτημα μελέτης – ανακατασκευής του Δημοτικού – Νηπιαγωγείου Βρίσας, και άλλα πολλά και σοβαρά ζητήματα, για να μη μακρηγορούμε, τα οποία αποτελούν «πεδίον δόξης λαμπρόν» , όπου εκεί η παραίτησή σας όντως θα ήταν μία γενναία πράξη. Γιατί είστε τόσο επιλεκτικά εύθικτοι και μάλιστα προς τους μη έχοντες θεσμική εξουσία, όπως ο Σύλλογός μας;
Τέλος αφήνουμε στην κρίση των συγχωριανών μας την τελευταία παράγραφο της ενημέρωσής σας: «Εμείς σαν Τοπικό Συμβούλιο, αν δεν συνεχιστεί και πραγματοποιηθεί το έργο έχουμε πάρει την απόφαση να παραιτηθουμε από τα καθήκοντα μας και ας έρθουν οι χωριανοί μας από την Αθήνα να διοικησουν καλύτερα από εμάς». Εκτός από τον εκβιαστικό της χαρακτήρα του τύπου «ή σταματάτε να ψάχνετε ή σταματά το έργο και σας ρίχνουμε (στον Σύλλογο της Αθήνας δηλαδή) το ανάθεμα», πιστεύουμε πως συνοψίζει και όλη την ουσία του προβλήματος, που κάθε νοήμων άνθρωπος με ευχέρεια μπορεί να αντιληφθεί.
To ΔΣ του Συλλόγου
