Στη φωτογραφία εικονίζεται το πατρικό σπίτι των ομογενών μας Ευαγγελίας και των (αείμνηστων) αδελφών της Αθανασίου και Ιωάννη Νικέλλη στην Αμερική.
Για το σπίτι αυτό ο Αθανάσιος Νικέλλης από το 1993 και 1994 έστειλε επιστολές στους υπουργούς πολιτισμού ζητώντας να κηρυχτεί διατηρητέο και να αποβεί η χρήση του ωφέλιμη στην τοπική κοινωνία. Τελικά το 2002 κηρύχτηκε διατηρητέο από το υπουργείο Αιγαίου.
Η Ευαγγελία το 2017 (λίγους μήνες μετά το σεισμό) αναζητώντας τον τρόπο για να αξιοποιηθεί το σπίτι όσο το δυνατόν καλύτερα και επωφελέστερα για την τοπική κοινωνία, ύστερα από συζήτηση με εκπροσώπους φορέων του χωριού και άλλους χωριανούς, μας κάλεσε με τον Πρόεδρο της Βιβλιοθήκης και μας πρότεινε να παραχωρηθεί το σπίτι στη Βιβλιοθήκη μετά την επισκευή του. Τα κυριότερα κριτήρια για την επιλογή της αυτή ήταν δύο. Το ένα ότι αν το παραχωρούσε στην Κοινότητα ή στο σχολείο θα ανήκε στον (τότε) Δήμο Λέσβου και η διαχείριση της πρώην σχολικής περιουσίας από τους διευρυμένους δήμους ήταν αποκαρδιωτική για το χωριό. Το άλλο ότι γειτνίαζε με το κτίριο της Βιβλιοθήκης το οποίο ήταν πολύ μικρό για να στεγάσει όλες τις δραστηριότητές της οι οποίες με τη χρήση του σπιτιού αυτού θα μπορούσαν να διευρυνθούν προς όφελος της τοπική κοινωνίας.
Για την υλοποίηση της απόφασης αυτής συνέταξε στην Αμερική μαζί με τη 2η κληρονόμο (τη σύζυγο του αείμνηστου Ιωάννη) πληρεξούσιο με το οποίο με εξουσιοδοτούν να πράξω ότι χρειάζεται για την επισκευή του και να το μεταβιβάσω στη συνέχεια στη Βιβλιοθήκη. Πράγματι συντάχθηκε από μηχανικό, σε συνεργασία με δεύτερο μηχανικό από τη Θεσσαλονίκη που έχει εμπειρία σε ανάλογα έργα όχι μόνο στην πόλη αλλά και στο άγιο Όρος, υποβλήθηκε στη ΔΑΕΦΚ, έγιναν οι σχετικοί έλεγχοι, εγκρίθηκε και τον Ιούλιο του 2018 υποβλήθηκε στην Αρχαιολογία για έγκριση, η οποία δυστυχώς μέχρι τώρα (κοντεύουν δύο χρόνια) δεν έχει δοθεί.
Τα παραπάνω τα γνωρίζουν όσα μέλη της Βιβλιοθήκης παρευρίσκονται στις γενικές συνελεύσεις της. Επειδή όμως το θέμα δεν είναι προσωπικό δικό μου αλλά ούτε της Βιβλιοθήκης ειδικά και αφορά ολόκληρη την τοπική κοινωνία του χωριού μας, έκρινα ότι θα πρέπει να είναι η όλη διαδικασία σε γνώση όλων των χωριανών μας, διότι -για λόγους που δεν χρειάζεται προς το παρόν να δημοσιοποιηθούν – η καθυστέρηση αυτή από την αρχαιολογία θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο να ερειπωθεί και να αχρηστευθεί αυτό το στολίδι του χωριού.
Οι βλάβες του κτιρίου από το σεισμό είναι σχετικά μικρές, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, αλλά με το πέρασμα του χρόνου μεγαλώνουν.
Η επικοινωνία με την αρχαιολογία παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες. Για το λόγο αυτό καλώ όποιους νομίζουν ότι μπορούν να βοηθήσουν -είτε έχουν θεσμικό ρόλο, είτε όχι- να ενεργοποιηθούν μήπως ξεμπλέξουμε. Μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου για περισσότερες πληροφορίες.
Επαναλαμβάνω ότι ο κίνδυνος να μετατραπεί σε ερείπια το κτίριο αυτό είναι ορατός.
