Σε τηλεφωνική επικοινωνία ο Σταύρος μας είπε ότι χτες (Τετάρτη) μίλησε με τον κ. Αθανασίου σχετικά με το θέμα του συντονιστή. Ο κ. Αθανασίου (αφού είπε ότι είχε επικοινωνία και με τον πρόεδρο της Κοινότητας) δήλωσε ότι το θέμα του συντονιστή κλείνει σε λίγες μέρες. Η απόφαση για τον διορισμό του έχει υπογραφεί από το υπουργείο υποδομών και αναμένεται η δημοσίευσή του στην εφημερίδα της Κυβέρνησης. Σε παρατήρηση του Σταύρου ότι και πριν από μήνες αναμένονταν από μέρα σε μέρα η δημοσίευση η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ η απάντηση ήταν ότι τώρα θα δημοσιευτεί.
Σημείωση σελίδας: Χτες το πρωί στα Βατερά ένας χωριανός μας μου είπε: “τί θες και φαγώνεσαι για τον συντονιστή. Εγώ όταν χρειαστώ κάτι παίρνω τηλέφωνο τον Βασίλη (Τεντόμα) και μου λύνει τις απορίες μου”
Η απάντησή μου ήταν και είναι ότι προσωπικά εγώ δεν τον χρειάζομαι τον συντονιστή διότι έκανα τις επιλογές μου και ως σεισμοπαθής δεν έχω πλέον καμιά εκκρεμότητα. Το θέμα είναι για το χωριό και για τους ανθρώπους του, οι οποίοι απογοητεύονται μέρα με τη μέρα ακόμα περισσότερο. Ο ορισμός του συντονιστή δεν λύνει κανένα πρόβλημα αν ο ίδιος δεν έχει πρόθεση και διάθεση να λύσει προβλήματα. Θα βρίσκεται τακτικά στο νησί; θα μπορεί ο καθένας να τον παίρνει τηλέφωνο ή να του στέλνει email; θα αφιερώνει από το χρόνο του για να ξεμπλέξει υποθέσεις; Και τελικά τί αρμοδιότητες θα έχει και πόσο θα ενδιαφέρεται να τις ασκεί;
Στην ίδια συζήτηση ένας άλλος χωριανός ρώτησε: τί λες θα ξαναγίνει το χωριό μας; Η απάντηση είναι ασφαλώς και θα ξαναγίνει. Σίγουρα μικρότερο (και χωρίς το σεισμό θα είχε μικρύνει) αλλά το πως θα είναι και το πότε θα γίνει εξαρτάται βασικά από μας. Πέρασαν τρία χρόνια από το σεισμό. Είδαμε να γίνεται κάτι για τα δημοτικά κτίρια, για το γραφείο της Κοινότητας; Να μπει μέσα η ψυχή του χωριού, που πρέπει να είναι το τοπικό συμβούλιο, να μπει ο ανταποκριτής του ΟΓΑ, να μπορεί να έρθει ένας ειδικός για μια συνάντηση εργασίας, να στεγαστεί το αρχείο, η συνέχιση της πορείας του χωριού. Τίποτα!
Είδατε να γίνεται τίποτα με το σχολείο; ΤΙΠΟΤΑ!
Τότε πως βιαζόμαστε να ξαναγίνει το χωριό; Αν δεν γνοιαστεί ο καθένας μας και ειδικά οι αρμόδιοι.
