Μην απαξιώνετε τα νησιά μας…
Ο αγώνας για το μέλλον του τόπου, δεν είναι τοπικός, είναι εθνικός
Η κρίση του Μεταναστευτικού και Προσφυγικού δεν αντιμετωπίζεται δημιουργώντας μια άλλη κρίση στο εσωτερικό!
Πέρασαν 32 μήνες από την 12η Ιουνίου 2017, όταν στο παραδοσιακό χωριό μας Βρίσα της Λέσβου, ο χρόνος σταμάτησε όταν το χτύπησε σεισμός 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, αφήνοντας πίσω του μια γυναίκα νεκρή και ένα ολόκληρο χωριό θαμμένο στα χαλάσματα.
Από τότε είχα αφήσει στο προφίλ μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μια φωτογραφία του χωριού, της εποχής προ του χαλασμού, λέγοντας στον εαυτό μου όταν θα την άλλαζα όταν τα πράγματα θα γινόταν όπως πριν, ή έστω θα προχωρούσαν με τέτοιους ρυθμούς που θα έδινε σε όλους μας την αισιοδοξία για καλύτερες μέρες και αποκατάσταση του πληγωμένου τόπου…
Είδα κι απόειδα….και η κατάσταση παραμένει σχεδόν ίδια, όσα ζητήματα κι αν αντιμετωπίστηκαν όλους αυτούς τους 32 μήνες…
Αποφάσισα να αποσύρω αυτή τη φωτογραφία, όχι όμως και αυτή του Παλαιόπυργου που θα θυμίζει πάντα την κατάσταση στην οποία είναι το χωριό, μισογκρεμισμένο…ακόμα, για να προβάλλω, σε ΟΛΟΥΣ και κυρίως στους μη Λέσβιους, Χιώτες, Σαμιώτες, και της Δωδεκανήσου, ότι το πιο σημαντικό θέμα τώρα, κάτι που μας ξεπερνάει όλους, είναι το Μεταναστευτικό και η διαχειρίσή του με λάθος αποφάσεις, με προσταγές και επιτάξεις δε λύνεται, επιδεινώνεται.
Απευθύνομαι σε όλους του φίλους και μη, να μην αφήσουν να απαξιωθούν αυτά τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, τα οποία έσωσαν το γόητρο της πατρίδας και της Ευρώπης, μη σώζοντας τη δική τους θέση και πορεία στο μέλλον…Αυτό το μέλλον που συνήθως για τους πολλούς, αφορά μόνο το προσωπικό χώρο και το προσωπικό μεγάλο ή μικρό όφελος, άμεσο ή μελλοντικό…
Σε αυτά τα νησιά του Βορείου Αιγαίου πρέπει να σκύψουν όλοι να δουν, τι τα κρατά εκεί, στην εσχατιά της Ελλάδας και της Ευρώπης, ενωμένα, στο μέτρο του δυνατού και να τολμήσουν να ομολογήσουν ότι ΝΑΙ, θα θέλαμε να τα μιμηθούμε για την αντοχή τους και την υπομονή τους για το κοινό καλό ΟΛΩΝ!
Το Βόρειο Αιγαίο πέρασε τις εξετάσεις της τήρησης της αλληλεγγύης και της βοήθειας προς τη μητέρα πατρίδα, σε πολύ δύσκολες στιγμές που βίωσε το 2015 και 2016 και της Ευρώπης που δεν τόλμησε να διαχειριστεί αποτελεσματικά το θέμα, 5 χρόνια τώρα…
Οφείλουν τώρα να καταλάβουν και να αναλάβουν αυτό ακριβώς το ρόλο με πράξεις.
Η κρίση του Μεταναστευτικού και Προσφυγικού δεν αντιμετωπίζεται δημιουργώντας μια άλλη κρίση στο εσωτερικό.
Ποτέ
δεν είναι αργά για οτιδήποτε και για να μην είναι πολύ αργά για τα
μελλούμενα, ζητάμε να αναθεωρηθεί η απόφαση για τη δημιουργία νέων δομών
στα νησιά.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Νεκτάριος Βακάλης
πρόεδρος ΟΛΣΑ
Μπράβο και πάλι μπράβο για το άρθρο αυτό. Τα πράγματα είναι έτσι αλλά πρέπει να αρχίζουμε να προβληματιζόμαστε μήπως όλα αυτά είναι προσχεδιασμένα και προδιαγεγραμμένα και όσες φωνές αντίρρησης και εάν ακουστούν νομίζω ότι θα πέσουν στο κενό. ΟΜΩΣ ΝΑΙ, Ο ΑΓΩΝΑΣ δεν πρέπει να σταματήσει για κανέναν απολύτως λόγο. Τα νησιά μας χάνονται και μικραίνουν μέρα με τη μέρα και αυτό όλοι οι ιθύνοντες το ξέρουν, το αποδέχονται και δυστυχώς το υλοποιούν. Υπουργοί και διάφοροι άλλοι αρμόδιοι, μπορεί να επισκέπτονται τα νησιά, αλλά μόνο για το δικό τους σκοπό που σίγουρα αρχίζει να μυρίζει έλλειψη σχεδιασμού και αποφασιστικότητας. ΕΜΕΙΣ όμως δεν πρέπει να εφησυχάσουμε ή να πιστεύουμε τις ψεύτικες υποσχέσεις που αποσκοπούν στο να κερδίζουν χρόνο και ρίχνοντας στάχτη στα μάτια μας να προχωράνε στην υλοποίηση εντολών που άγνωστο……. από που προέρχονται. Ο καθένας μας λοιπόν, από όπου βρίσκετε και με όση δύναμη μπορεί να έχει η φωνή του, πρέπει να αντιδρούμε και ποιος ξέρει……