Πηγαίνοντας το απόγευμα στο χωριό μας άκουσα μια γλυκιά ψαλμωδία από στόματα γυναικών έξω απ’ τον Άγιο Κωνσταντίνο. Μελωδικό το άκουσμα προκαλούσε συγκίνηση.
Έμαθα ότι αυτή η αυτόβουλη σύναξη των γυναικών που ψάλλουν παρακλήσεις έχει γίνει και άλλες φορές σε εκκλησάκια του χωριού.
Καταθέτω μια ιδέα. Μήπως θα ήταν καλό και όμορφο τόσο για την κάθε μια ατομικά όσο και για το χωριό μας αυτή η μελωδική συντροφιά να αποκτήσει μια ευρύτητα και να δημιουργηθεί μια χορωδία.
Σίγουρα η Βιβλιοθήκη μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ας ζυμωθεί η ιδέα και βλέπουμε.
