Με αφορμή τη δημοσιοποίηση της έκδοσης της πρώτης άδειας για ανακατασκευή σπιτιού στη Βρίσα, η οποία (δημοσιοποίηση) έγινε πράγματι με λίγο περίεργο τρόπο (δεν είναι η μόνη, υπάρχει και ακόμα μια τουλάχιστον) ” αναζωογονήθηκαν” από ορισμένους οι κατηγορίες που θέλουν για όλα να φταίνε οι σεισμόπληκτοι!
Δεν κάνουν, δεν δείχνουν, δεν τρέχουν, δεν διαμαρτύρονται, δεν … δεν …δεν!
Ας είμαστε σοβαροί.
Ερώτημα: για τις καθυστερήσεις φταίει ο κόσμος και όχι οι υπηρεσίες; Πόσα σπίτια και πόσοι ιδιοκτήτες ταλαιπωρούνται και δεν μπορούν να προχωρήσουν επειδή τα σπίτια τους ακόμα να κριθούν από την αρχαιολογία; Ο “ασυνεπής” ιδιοκτήτης το πολύ πολύ να καθυστερούσε τη διαδικασία 2 μήνες, αν δεν απαντούσε στο έγγραφο που είχε λάβει. Για τους υπόλοιπους μήνες καθυστέρησης ποιος ευθύνεται;
Πόσους μήνες χρειάζεται η ΔΑΕΦΚ για να πιστοποιήσει ότι η κατεδάφιση έχει ολοκληρωθεί; Χωρίς αυτή τη βεβαίωση μπορεί να γίνει εκταμίευση και να αρχίσουν εργασίες;
Πόσους μήνες χρειάζονται οι αρμόδιοι για να αποφανθούν αν μια ένσταση κίτρινου σπιτιού και η αίτηση να χαρακτηριστεί κόκκινο γίνεται δεκτή ή απορρίπτεται οριστικά;
Για να μάθει κάποιος πολίτης την κυρία Θεοχάρη και τον κύριο Μώκο και να αισθανθεί την ανάγκη να τους κοινοποιήσει την ευχαριστήρια επιστολή θα πρέπει να ξέρει την ύπαρξή τους, να τους έχει μιλήσει ή και επισκεφθεί.
Πόσοι από τους σεισμοπαθείς έχουν την ευχέρεια να επισκεφθούν τα κεντρικά γραφεία της ΔΑΕΦΚ;
Για την απίστευτη χαρτούρα που χρειάζεται σε κάθε βήμα φταίει ο πολίτης;
Πως να προχωρήσει κάποιος στην έκδοση άδειας ανοικοδόμησης αφού μόλις σήμερα γνωστοποιήθηκε επίσημα το τί μπορεί να χτίσει; (και φυσικά είναι πολύ θετική η εξέλιξη αυτή)
Οι περισσότερες υποθέσεις κατεδάφισης, επισκευής, ανοικοδόμησης έχουν ανατεθεί από τους πολίτες σε μια μικρή ομάδα μηχανικών. Πως θα μπορέσουν, πως θα προλάβουν αυτοί να διεκπαιρεώσουν όλες αυτές τις υποθέσεις;
Αν η πολεοδομία χρειάστηκε ένα σχεδόν μήνα για να εκδώσει μια βεβαίωση ότι ένα σπίτι βρίσκεται μέσα στον οικισμό, πόσους μήνες -χρόνια θα χρειαστεί για να εκδώσει τις εκατοντάδες άδειες ανοικοδόμησης;
Φτάσαμε στο σημείο να κατηγορούμε τον πολίτη επειδή δεν διαμαρτύρεται και όχι την υπηρεσία ή την αρχή που δεν κάνει καλά τη δουλειά της και χρειάζεται να γίνει διαμαρτυρία.
Κατά την άποψή μου μπορούσαν οι φορείς (σύλλογοι κ.λπ.) να “τρέξουν” περισσότερο και να διεκδικήσουν εντονότερα αλλά και όταν πουν μια κουβέντα δέχονται την κριτική-επίθεση: “λαθεμένα τα αριθμητικά στοιχεία που έδωσαν”. Μα εκεί είναι το πρόβλημα; Με τα νούμερα αυτά καταδεικνύεται η καθυστέρηση. Πέντε επάνω, πέντε κάτω, αλλάζει η πραγματικότητα; Υπάρχει καθυστέρηση ή όχι; Αν δεν υπάρχει καθυστέρηση προς τι οι άμεσες ή έμεσες κατηγορίες προς τους πολίτες; Αν υπάρχει καθυστέρηση και χρειάζονται διαμαρτυρίες ας ενισχύει όποιος μπορεί τη φωνή των διαμαρτυρόμενων.
Ας αφήσουμε τον κόσμο στον πόνο και στην ταλαιπωρία του. Κάποιοι νομίζουν ότι επειδή οι σεισμόπληκτοι παίρνουν την επιδότηση ενοικίου για να στριμώξουν τη ζωή τους σε μια γκαρσονιέρα πως είναι “τυχεροί” και προνομιούχοι! Τα σπίτια του θέλει ο κόσμος! Τη ζωή του σε ευθεία πορεία θέλει και όχι σε παρένθεση. Γιατί τώρα δε ζουν. Απλά επιβιώνουν, και εκεί που γελάνε με ένα καλαμπούρι στο καφενείο εκεί αφήνουν και δυο αναστεναγμούς: πότε θα πάμε στο σπίτι μας. Και οι πιο ηλικιωμένοι: “θα προλάβουμε;” Και δεν κάθονται με δεμένα χέρια. Κάνουν οτι τους λένε να κάνουν και ότι μπορούν. Όχι, τον κ. Μώκο δεν μπορούν να επισκεφθούν!
Και οι αναγνώστες της σελίδας μας που νομίζουν ότι μπορούν κάτω απ’ την ανωνυμία τους να συντάσσονται πότε με τον έναν και πότε με τον άλλον και να πουλάνε μάλιστα και εξυπνάδες πρέπει να καταλάβουν ότι όλα έχουν ένα όριο. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και αυτό που απαιτείται είναι να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη των λόγων και των πράξεών του. Με τον κομματικό φανατισμό και τις εξυπνάδες δεν πάμε μπροστά.
Σημείωση: Συγχαρητήρια στον Βαγγέλη Βαμβακίτη και στον Αλέκο Παπαδόπουλο που κατάφεραν να ξεμπλέξουν και να έχουν τις άδειες στα χέρια τους. Θα είναι πράγματι πολύ ενθαρρυντικός ο ήχος της πρώτης μπετονιέρας που θα αδειάζει δίνοντας το σήμα της αναγέννησης.
Ας βοηθήσουμε όμως τον κόσμο, τον απλό κόσμο -που δεν ξέρει και δεν μπορεί- να δει τη μπετονιέρα και στο δικό του οικόπεδο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου
Πολύ σωστά τα λες δάσκαλε.
Μια συνηθισμένη απάντηση, στην ερώτηση “Πού βρισκόμαστε;” είναι “περιμένω τον μηχανικό” και διαφαίνεται σαφώς η ανάθεση εν λευκώ στον μηχανικό για το τι θα κάνει, πότε θα το κάνει, πώς θα το κάνει.
Έτσι όμως δε γίνεται δουλειά. Ο ιδιοκτήτης πρεπει να παρει την υπόθεση στα χέρια του και να παρακολουθεί όλες τις διαδικασίες και ως προς τις υπηρεσίες και ως προς τη δουλειά του μηχανικού.
Σωστός!
Δυστυχώς και αυτοί που παρακολουθούμε από κοντά δεν έχουμε καταφέρει κάτι ουσιαστικό εκτός από το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να μας έρθουν οι πληροφορίες εξ ουρανού! Περιμένοντας το ΦΕΚ για τον χαρακτηρισμό μνημείου από τις 24/6/2018 πέρασαν ακόμα δύο μήνες. Και ενοχλούμε κάθε εβδομάδα! Απλά πρέπει να οπλιστούμε με περίσσεια υπομονή και επιμονή!
Ζωή, εσύ είσαι μια από τις άτυχες 10-15 περιπτώσεις ανάμεσα σε 280 κόκκινα και άλλα 220 κίτρινα της Βρίσας. Άρα δεν είσαι ο κανόνας.
Είμαι και αισιόδοξη και υπομονή διαθέτω αλλά επίσης έχω και την ικανότητα να βλέπω πώς έχουμε όλοι, πολύ δρόμο μπροστά μας. Αν εξαιρέσουμε την ατυχή περίπτωση τότε θα βάλω στον καμβά του ημερολογίου τούς δύο μήνες για την οριστικοποίηση της πληρωμής της β’ δόσης κατεδάφισης, και τους τέσσερεις για τον καθορισμό της ΣΣ.
Δεν πιστεύω πώς πάλι ανήκω στις 10-15 περιπτώσεις…
Επίσης “ταξιδεύοντας” στην διαύγεια παρακολουθώ και την πορεία προηγούμενων σεισμοπλήκτων όσον αφορά τους χρόνους.
Θα τα φτιάξουμε τα σπίτια μας αλλά πρέπει να περιμένουμε πολύ.
Το προηγούμενο σχόλιο έφυγε σαν ανώνυμο ενώ ήταν επώνυμο!
Όχι μόνο εγώ! Όλοι μας! Φαντάζομαι κι εσείς μαζί Ευγενικέ ανώνυμε!
Να πούμε και τις επιδοτησεις ενοικίων που έχουν 2 μηνες εγκριθεί αλλά χρήματα στους λογαριασμούς δεν….
Μετα το περασμα 2 ετων που σταματαει η επιδοτηση ενοικιου στους σεισμοπαθεις τοτε θα ειναι τα μεγαλα. Τα σπιτια ακομη δεν θα εχουν γκρεμισθει.
Ας μη προσθέτουμε ανύπαρκτα προβλήματα στους σεισμοπαθείς. Στη Κεφαλονιά, που δεν είχε τις καθυστερήσεις των ΠΑΕΕΚ της Λέσβου με τα διατηρητέα κλπ, δόθηκε παράταση στην επιδότηση ενοικίου/συγκατοίκησης για άλλα δύο χρόνια. Άρα για μας εδώ μια παρόμοια παράταση πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Αυτό βέβαια δεν θα πρέπει να κάνει τους σεισμοπαθείς να επαναπαύονται και να μην επιδιώκουν την επίσπευση των διαδικασιών, των μελετών και στη συνέχεια των οικοδομικών εργασιών.