Από τον Κώστα Σταυρινό
Το άγγελμα του χαμού σου έπεσε σαν κεραυνός, σαν αστραπή σε όλους μας. Έγειρες κι έπεσες. Δεν θα μπω σε φιλολογικές και θεολογικές σκέψεις και απόψεις. Με απλά λόγια, ήσουν ένας άνθρωπος ήσυχος, πράος, γαλήνιος, φιλότιμος, άκακος και ακούραστος εργάτης της ζωής.
Πάντα με γέλιο, με την καλή κουβέντα και με την καλή συμβουλή, ο λόγος σου είχε αλήθεια, κύρος και ουσία. Σε διέκρινε πάντοτε η κοινωνικότητα, η συνεργασιμότητα, η αλληλοβοήθεια, η εντιμότητα και η αγάπη προς τον πλησίον σου .Ανασκουμπώθηκες να ξαναχτίσεις την κατεστραμμένη Βρίσα, επένδυσες στο τόπο που μεγάλωσες και απέδειξες το πόσο πολύ τον αγαπάς , αλλά σε πρόλαβε ο θάνατος…Για μας θα είσαι πάντα δίπλα μας , στις παρέες μας , στα ούζα μας και στα γλέντια μας τα οποία πάντα υπεραγαπούσες ….Τα γραφεία του Συλλόγου μας θα κοσμεί η φωτογραφία σου ντυμένος Βρακάς χορεύοντας και γελώντας όπως αυτός ήσουν στην πραγματικότητα.
Εκ μέρους όλων των συμμαθητών σου που σε αγαπήσαμε και πορευτήκαμε μαζί τα πρώτα παιδικά μας χρόνια , σε ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας ….Μαζί με το σχολείο μας χάθηκες και εσύ …Χαιρετίσματα στο Στρατή ,στο Γιώργο και στους δασκάλους μας …..Καλό σου ταξίδι φίλε Στρατή και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει
Ο συμμαθητής σου και φίλος
Σταυρινός Κώστας
