Στην πατρική μας οικογένεια ήμασταν 4 αγόρια με μοναδικό εισόδημα το μεροκάματο του πατέρα και ελάχιστη κτηματική περιουσία που κάποια χρόνια δεν μας έδινε ούτε το λάδι της χρονιάς. Οι στερήσεις πολύ μεγάλες. Στη γειτονιά μας υπήρχε και μια σημαντικά εύπορη οικογένεια. Η συμπαθής κατά τα άλλα γειτόνισσα σε κάθε ευκαιρία στο «γειτονιό» των γυναικών δήλωνε με περισσή αυτοπεποίθηση: « ‘εν έχ’ πια φτουχοί» (δεν υπάρχουν πια φτωχοί» Η μητέρα μας «ζεματιόταν» αλλά με περισσή (κι αυτή) αξιοπρέπεια δεν έλεγε τίποτα. Μόνο μέσα στους τοίχους του σπιτιού σε στιγμές μεγάλης οικονομικής πίεσης μονολογούσε «εν ΄έχ’ πια φτουχοί, εμ βέβια γι χουρτάτους του νηστκόν ε τουν καταλαβαίν’»
Με το σεισμό όλοι στο χωριό πάθαμε μεγάλη οικονομική (και όχι μόνο) ζημιά. Όλοι βρισκόμαστε σε χειρότερη κατάσταση απ’ ότι πριν το σεισμό. Η κατάσταση όμως όλων μας δεν είναι ίδια. Άλλοι τα βγάζουμε πέρα καλύτερα κι άλλοι χειρότερα. Η πίεση που προκάλεσε ο σεισμός (αλλά κι αυτή που συνεχίζουν να προκαλούν οι λογής αρμόδιοι με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις τους) θόλωσε και την κρίση μας και η παραπάνω παροιμία βρήκε εύφορο έδαφος να αναπτυχθεί και να επιβεβαιωθεί.
Κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να ενισχυθεί μια οικογένεια με παιδιά και άνεργους ή υποαπασχολούμενους γονείς. Κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν την αξία που έχει μια μερίδα φαγητό σε ένα ηλικιωμένο ή ανήμπορο άτομο. Μάλιστα όχι τόσο αυτό καθεαυτό το φαγητό όσο το ότι κάποιος χτυπά την πόρτα και προσφέροντας κάτι (τη μερίδα του φαγητού) νοιάζεται για σένα. Κι αφού αυτό το προσφέρει η τοπική κοινωνία, μέσα απ’ το τοπικό της συμβούλιο, σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία νοιάζεται για ταμέλη της πουέχουν ανάγκη.
Με βάση την παραπάνω λογική στήθηκε στο χωριό μας το πρόγραμμα σίτισης. Ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε με 1610€ στο ταμείο της και ξεκάθαρους δημόσια ειπωμένους όρους. Ένα πρόγραμμα που επικροτήθηκε από πολλούς και ενισχύθηκε οικονομικά τόσο πολύ που κανένας δεν μπορούσε αρχικά να υποψιαστεί. Λειτουργεί επί εννιά μήνες και έχει την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσει. Όσοι ενίσχυσαν οικονομικά το πρόγραμμα σίτισης ήξεραν που δίνουν τα χρήματά τους και πως αυτά θα χρησιμοποιηθούν. Και τα έδιναν. Και συνεχίζουν να έχουν τη διάθεση να δίνουν.
Στην υλοποίηση του προγράμματος από την επιτροπή μπορεί να έγιναν λάθη. Γι αυτό η επιτροπή παραιτήθηκε για να δώσει τη δυνατότητα σε άλλα πρόσωπα να αλλάξουν ρότα και να τα επανορθώσουν. Είναι απαράδεκτο όμως κάποιοι να υιοθετούν την άποψη «ότι όλοι σεισμοπαθείς είμαστε επομένως όλοι να βοηθηθούμε» (με τα χρήματα της σίτισης). Ναι όλοι σεισμοπαθείς είμαστε αλλά «χορτάτοι» και «νηστικοί» υπάρχουν και ανάμεσα στους σεισμοπαθείς. Υπήρχαν και πριν το σεισμό και υπάρχουν τώρα. Τώρα δίνεται η οικονομική δυνατότητα να ενισχυθούν όσοι έχουν ανάγκη. Είναι λυπηρό άτομα που στη ζωή τους γνώρισαν στο πετσί τους τις στερήσεις και την πείνα αλλά η αξιοσύνη τους και ο κόπος τους, τους έκανε «αρχοντάδες» να διεκδικούν τώρα τη μερίδα του φαγητού της μοναχικής γριούλας ή του ανήμπορου γείτονά τους.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στο σημείο οι πληροφορίες να θέλουν το τοπικό συμβούλιο να έχει αποφασίσει να σταματήσει το πρόγραμμα σίτισης. Αν αληθεύει πρόκειται για ένα μεγάλο λάθος αφού και διαθέσιμα χρήματα για τον συγκεκριμένο σκοπό υπάρχουν αλλά και διάθεση να δοθούν και άλλα καθημερινά εκδηλώνεται. Θεωρείται μήπως ότι η διακοπή του προγράμματος θα σταματήσει την σε βάρος σας κριτική των όποιων θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο; Δηλαδή τώρα που «θα ψοφήσει και η κατσίκα» του γείτονα θα ικανοποιηθούν κάποιοι και θα σας πουν μπράβο; Τέτοια μπράβο δεν τα χρειάζεται το τοπικό μας συμβούλιο. Έχει πάρει πολλά άλλα και πολύ επάξια.
Μη σβήσετε τη φλόγα της κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας στο χωριό μας. Τη φλόγα της αγάπης προς το συνάνθρωπό μας. Κάντε ότι αλλαγές θεωρείτε απαραίτητες, καλέσετε τους φορείς του χωριού να σας πουν την άποψή τους, κάντε το πρόγραμμα πιο «δημοκρατικό» αλλά μην το σταματήσετε. Θα είναι ένα λάθος που θα στιγματίσει την εξαιρετική πορεία σας.
Σημείωση: Για τέτοια –και άλλα –σημαντικά θέματα έκφρασης γνώμης και άποψης θα γίνονται δεκτά –ανεξάρτητα απ’ το περιεχόμενο- μόνο επώνυμα σχόλια.
Και η προσφορά ” θέλει αρετήν και τόλμην”!
Η φτώχεια σε όλο τον πλανήτη υπάρχει, όχι γιατί δεν μπορούμε να ταίσουμε τους φτωχούς, αλλά γιατί δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους.
Απλά τους μικρόψυχους τους προσπερνάς .Παντα ετσι κάνουν αυτοί που δεν κάνουν τίποτα……..