Ως τοπική κοινωνία βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη, ρευστή και αβέβαιη κατάσταση όσον αφορά το μέλλον του χωριού. Την εξέλιξή του κανείς δεν μπορεί να προδικάσει με σιγουριά. Οι ρυθμοί με τους οποίους γίνονται κοπιαστικά τα διάφορα βήματα είναι φοβερά αργοί. Σε πόσα χρόνια άραγε θα έχουν ολοκληρωθεί τα πάντα και θα έχει ξαναχτιστεί το χωριό; Σε πέντε, σε δέκα; Και όταν ξαναχτιστεί το χωριό πόσους μόνιμους κατοίκους θα έχει; Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες που θα καθορίσουν την τελική εικόνα που κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.
Σ’ αυτή την μετέωρη φάση η αναδρομή στο παρελθόν του χωριού μπορεί να αποβεί τονωτική της ψυχολογίας μας. Μια συνιστώσα της ιστορικής διαδρομής του χωριού μας είναι και η εκπαίδευση.
Στο παραπάνω βιβλίο δίνονται πληροφορίες για κάθε χωριό και οικισμό του νησιού μας στις αρχές της δεκαετίας του 1890. Ανάμεσα στις πληροφορίες υπάρχουν και αυτές σχετικά με τα σχολεία του κάθε χωριού.
Την περίοδο εκείνη (εκτός απ’ την πόλη της Μυτιλήνης) με βάση την παραπάνω καταγραφή στο νησί λειτουργούσαν 45 σχολεία αρρένων, 10 σχολεία θηλέων, 12 σχολαρχεία και τέσσερα ημισχολαρχεία, 14 Παρθεναγωγεία, 2 Ημιγυμνάσια, 14 προκαταρκτικά αρρένων, 3 προκαταρκτικά κορασίδων και 1 νηπιαγωγείο.
Το σχολαρχείο αποτελούνταν από το τετρατάξιο αλληλοδιδακτικό και το τριθέσιο ελληνικό. Ο απόφοιτος του Ελληνικού (άρα και του Σχολαρχείου) ήταν ισότιμος με τον απόφοιτο του Ημιγυμνασίου. Το Ημισχολαρχείο είχε τις δυο απ’ τις τρεις τάξεις του Ελληνικού και ο απόφοιτός του γράφονταν στη Β (και τελευταία) τάξη του Ημιγυμνασίου.
Στη Βρίσα λειτουργούσε το ένα από τα τέσσερα Ημισχολαρχεία, το ένα από τα 14 προκαταρκτικά αρρένων και το ένα από τα τρία προκαταρκτικά κορασίδων. Τα προκαταρκτικά πρέπει να θεωρηθούν κάτι αντίστοιχο με τα σημερινά νηπιαγωγεία. Η λειτουργία προκαταρκτικού κορασίδων είναι λογικό να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ετοιμάζονταν η λειτουργία Παρθεναγωγείου μιας και τότε απαγορεύονταν δια ροπάλου η μικτή φοίτηση.
Σίγουρα η εκπαίδευση στο χωριό τότε (λίγα μόλις χρόνια μετά τον τερματισμό του τοπικού “εμφυλίου”, της “εξανάστασις των φαυλοβίων(1880-1886″ήταν συγκριτικά σε πολύ καλό επίπεδο.
