Από Μεγάλη Πέμπτη βράδυ ως και το βράδυ της Μ. Παρασκευής έχουμε την -όπως συνηθίζεται να λέγεται- κορύφωση του Θείου Δράματος.
Στο χωριό χτες το βράδυ, Μ. Πέμπτη, η εκκλησία είχε πολύ κόσμο. Την περιφορά του Εσταυρωμένου “τιμούν” πάρα πολλοί, ακόμα και άτομα που εκκλησιάζονται 2-3 φορές το χρόνο. Οι ακολουθίες όμως των παθών έχουν χάσει -κατά την προσωπική άποψη- από την ομορφιά, τη συγκίνηση και το δέος που προκαλούσαν πριν κάποια χρόνια. Πολλές αιτίες μπορεί να επικαλεστεί κάποιος που συμφωνεί. Εγώ θα αναφέρω την ηλικία μας που όσο μεγαλώνει τόσο πιο αποστασιοποιημένα βλέπουμε τα πράγματα.
Αργά το βράδυ οι γυναίκες έψαλλαν το καταλόι της Παναγίας και γεύτηκαν τα καθιερωμένα: ψωμί βουτηγμένο σε κρασί και λάδι και “θάσιο”. Παράλληλα άρχισαν και οι ετοιμασίες για τον στολισμό του Επιτάφιου.
Πιο νωρίς όμως τα “κορίτσια του Λαγκαδιού” -όπως τα χαρακτήρισε ο Ανδροκλής που μας έστειλε το σχετικό υλικό- αναπολώντας τα παλιά, τραγούδησαν το καταλόι στη γειτονιά τους. Μπορείτε να το ακούσετε (στο facebook) εδώ.