Πολλές φορές σε συζητήσεις αναφέρονταν η ύπαρξη δυο σπηλαίων στα βραχώδη υψώματα κάτω απ’ τα “Αλωνέλια” κοντά στο μονοπάτι που οδηγούσε προς το Δαξάρι πριν ανοιχτεί ο αγροτικός δρόμος.
Με οδηγό τον Στρατή Κρικλάνη, που μεγάλωσε (που λέει ο λόγος) εκεί, είπαμε να τα επισκεφτούμε. Η πρόσβαση είναι αρκετά δύσκολη αλλά αξίζει τον κόπο. Οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές.
“Κυκλάμινο, κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα…” μα εδώ πρόκειται για ολόκληρο πεύκο στα βράχια ακριβώς πάνω απ’ το μεγάλο σπήλιο (του Καντήλη)
Ο οδηγός μας, Στρατής Κρικλάνης, μπροστά στην είσοδο του μεγάλου σπήλιου
Μερική άποψη του εσωτερικού του, όπου βασικά υπάρχουν δυο θάλαμοι. Μέσα, θυμάται ο Στρατής, χωρούσαν περισσότερα από 100 κατσίκια του παππού και του πατέρα του. Βρήκαμε στο εσωτερικό του δυο μπουκάλια από νερό και ένα ποτήρι από φραπέ, απόδειξη ότι κάποιοι ανέβηκαν μέχρι εκεί για …καφέ!
Ότι βλέπεις μπροστά σου από την είσοδο του μεγάλου σπήλιου.
Η είσοδος του μικρού σπήλιου
Ότι βλέπεις μπροστά σου από την είσοδο του μικρού σπήλιου. Στο βάθος το ακρωτήρι του αγίου Φωκά.
Και στο τέλος της ορειβασίας μας μέσα από ρέματα, απότομα βράχια και κλειστά μονοπάτια …τουλίπες. Σε αρκετή έκταση. Για να το ξέρουν οι Ολλανδοί δεν τις έχουν μονοπώλιο! Μετά το μπουκέτο με τις τουλίπες, στο άψε-σβήσε, έγινε και η προμήθεια με σβιρνιές αφήνοντας τα ραδίκια για άλλη μέρα. Πανέμορφη ανοιξιάτική φύση!!!
