Η γεωργική οικονομία της περιοχής μας (επαρχία Βασιλικών-Fesleke) τον 16ο αιώνα

Η οικονομία της περιοχής μας τον 16ο αιώνα είναι γνωστό ότι δεν στηρίζονταν στο λάδι. Κυρίαρχο ρόλο στον πρωτογενή τομέα είχε η καλλιέργεια των δημητριακών. Με βάση τα φορολογικά κατάστιχα που δημοσιεύονται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Καμπουρίδη «Η Λέσβος τον 16ο αιώνα» μπορούμε να βγάλουμε αξιοσημείωτα συμπεράσματα για την οικονομική ζωή στον τόπο μας πριν από 500 περίπου χρόνια.

Με δεδομένο ότι:

Η δεκάτη που πλήρωναν οι Χριστιανοί τότε σ’ όλα τα προϊόντα που παρήγαγαν ανέρχονταν στο 1/8 της παραγωγής.

Ένα τουρκικό κιλό (keyl) ισοδυναμούσε με  25,659 σημερινά κιλά (για ευκολία στους υπολογισμούς παραλείπουμε τα δεκαδικά)

Έχουμε:

  • Το σιτάρι ήταν το σημαντικότερο προϊόν και η παραγωγή του ανέρχονταν (μέσος όρος μιας τριετίας) σε1057 τόνους. Ήταν η 2η ανάμεσα στις 8 επαρχίες του νησιού στην παραγωγή σιταριού
  • Έχοντας την ίδια θέση (2η) και στην παραγωγή κριθαριού παρήγε 255 τόνους
  • Στην παραγωγή του βίκου είχε την πρώτη θέση στο νησί με 71,4 τόνους
  • Ήταν η μοναδική επαρχία του νησιού στην οποία καλλιεργούταν το ρύζι σε μικρές βέβαια ποσότητες.
  • Η αμπελοκαλλιέργεια ήταν η επόμενη προσοδοφόρα παραγωγή της περιοχής. Ο παραγόμενος μούστος ανέρχονταν σε 320,96 τόνους (5η ανάμεσα στις επαρχίες)
  • Η καλλιέργεια της ελιάς δεν ήταν στις πρώτες προτεραιότητες των τότε προγόνων μας. Προτελευταίοι στην παραγωγή βρώσιμων ελιών (58,5 τόνοι) και 5η στην παραγωγή λαδιού (26,4 τόνοι) ενώ υπήρχαν 6 μονάχα ελαιόμυλοι (σε σύνολο 94 σε όλο το νησί)
  • Στα όσπρια κυρίαρχη στην περιοχή μας ήταν η καλλιέργεια των κουκιών (130 τόνοι και 3η στη σειρά) και στη συνέχεια των ρεβιθιών (20 τόνοι και 4η στη σειρά). Αντίθετα σχεδόν μηδαμινή ήταν η παραγωγή φασολιών (3,6 τόνοι, τελευταίοι) και της φακής (200 μόλις κιλά και φυσικά τελευταίοι)
  • Στα μέρη μας καλλιεργούταν και υφάνσιμες ύλες, βαμβάκι (938 κιλά, 4η στη σειρά) καθώς και λινάρι (577 κιλά, 4η) ενώ παράγονταν και 912 κιλά μεταξιού (προτελευταίοι)
  • Τέλος στην γεωργική παραγωγή της περιοχής μας πρέπει να προστεθούν τα σύκα, τα αμύγδαλα, τα λαχανικά, τα φρούτα, η πίσσα, το σουσάμι, βρώμη, και μέλι.
Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Δημοσιεύθηκε στην Ειδήσεις, Οικονομική ζωή, Ψηφίδες Ιστορίας. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.